... wordt mamma van vijf als het allemaal goed verloopt. Mijn naam is Nathalie en ben 37 jaar. Ondanks ik onvruchtbaar ben (twee van mijn kids via IUI) ben ik zomaar spontaan zwanger geworden. Anderhalf jaar terug was mij dat ook overkomen, maar daar moest ik na 9 weken afscheid van nemen. Nu ben ik de eerste 12 weken voorbij en durf nu een beetje te hopen. Ik heb al heel veel hier gelezen, had me al een keer eerder voorgesteld, maar door de verhuizing van dit forum was ik er weer "uitgemieterd". Voor mij een teken om de eerste 12 weken eerst maar af te wachten. Als jullie vragen hebben:.... welkom! Groetjes, Nathalie
Hoi Nathalie, Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap hoor,fijn voor jullie.... En natuurlijk welkom terug
Welkom mama van vier (en soon to be 5)! Van harte met deze zwangerschap, ik wens je een fijne probleemloze zwangerschap toe! Maarreh.... je schrijft dat je onvruchtbaar bent, maar ik neem aan dat je bedoelde 'verminderd vruchtbaar'
Ik heb secundaire onvruchtbaarheid. Gebeurd na mijn eerste bevalling. Pure pech zeiden de gynaecologen. Daarbij heb ik dan ook het pco syndroom waarbij Clomid niet werkte. Ook niet met de hoogste dosis. Ik heb heel veel verschillende medicijnen gebruikt. Bij mij groeide er geen eitjes en als ze groeiden dan sprongen ze niet. En als ze al gesprongen waren kwamen ze bij mij niet door de baarmoedermond heen. En als dat dan was gebeurd, dan bleef het niet zitten. Dus spontaan zwanger worden was onmogelijk. Als je dan met verminderd vruchtbaar omdat het met heel veel hulp wel kon, dan moet ik je gelijk geven (klinkt gelijk minder erg). Daarbij was het sperma van mijn man zeer slecht. Zelfs als ik op het juiste moment geïnsemineerd zou worden, had ik maar een kans van 6% dat het zou slagen. Na vier en een half jaar was ik zwanger van de tweede. Er was toen een nieuw middel wat ik kon proberen wat bij mij aansloeg (een voorloper van het nu bekende Gonal?). Helaas werd dit middel niet meer vergoed door de verzekering omdat het in een probeerfase zat. Maar goed, ik was wel zwanger (eerst van een drieling, wat binnen drie weken misging, maar na reiniging door wederom medicijnen was ik een maand later echt zwanger). Bij de derde ging het sneller, Gonal F had ook zijn goeie kanten en na ruim een jaar was ik weer zwanger. Het gekke was dat ik vlak na de bevalling weer zwanger was. De gynaecologen geloofden het niet en ik heb ook een hoop echo´s gehad om te zien of het echt een kindje was. Ze weten het later aan de hormonen wat nog in mijn lijf zou zitten. Tenslotte werd mij door verschillende gynaecologen verteld dat mijn kans nihil was. Ik zou eerder twee keer de hoofdprijs in de staatsloterij winnen, dan spontaan zwanger zijn. En ik doe niet eens mee aan die loterij. Daarom verwonderde het mij niet dat ik een miskraam kreeg toen ik toch weer spontaan zwanger was. Mijn lichaam kon het immers niet vasthouden. Maar nu... en ik ben al 37, de kansen zijn dan nog kleiner. Ik vind het een raadsel, ik vind het een wonder en ik vind het doodeng
Hoi mamma van vier.... Je kunt dus echt spreken van een wonder! Wat een verhaal zeg. Maar toch nogmaals zwanger en al over de 12 weken . Mooi hoor. Gefeliciteerd en welkom natuurlijk. Groetjes, Marion
Dat maakt het allemaal alleen maar mooier, en er is vast een reden voor dat dit nieuwe leventje jou wordt toevertrouwd. Nogmaals van harte, en hopelijk kun je er binnenkort flink van genieten en is de spanning wat minder.