Nou het is dus al raak (erg snel).. Over 2 maand begin ik met het project dus maar even kijken hoe en wanneer het te vertellen...
Gefeliciteerd met je zwangerschap. Wat fijn dat het al zo snel raak is! Hoop dat je een goede zwangerschap in gezondheid mag voldragen. Hier diepe twijfels. Diepe diepe twijfels. We willen echt knettergraag een tweede. Ongeveer beginnen als ons zoontje 1 jaar is. Alleen werk he... Ik werk sinds juli bij een klein bedrijf. Ik denk dat hun niet vrij positief reageren. Zo'n gevoel krijg ik er bij. Kan nu al 7 kleuren schijten met het idee dat ik hen moet vertellen dat ik zwanger zou zijn. 't is via uitzendbureau. Dus vrees ook wel dat mn werk vrij snel afloopt dan. De reden dat ik zo bang ben, is omdat ik me altijd suf kan solliciteren en altijd word afgewezen. Ben gewoon bang dat ik weer in die rotmolen van brieven sturen, uitzendbureau's afsjouwen enz. kom... Achja, ons kleine kereltje is nog geen jaar. Tijd van nadenken. piekeren..
Blijft lastig he, lijkt mij ook erg moeilijk om het te vertellen maar denk aan de andere kant ook dat wanneer ze heel negatief reageren het bedrijf uberhaupt niet bij mij past. Want in feite komt een zwangerschap ze nooit uit. Maar ik heb ook nog niet zonder werk thuis gezeten, kan me voorstellen dat het voor jou anders is.
hoi! Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje, ik begin per 1 november ergens anders maar zijn wel bezig voor de tweede. Ik vind het heel erg dubbel want ik wil het eigenlijk niet nog langer uitstellen (dan blijf je bezig) maar vind het tegelijkertijd ook wel vervelend als ik snel zwanger zou zijn naar mijn nieuwe werkgever toe. Maar aan de andere kant denk ik ook dat je binnen een bedrijf met allemaal vrouwen en voornamelijk moeders dat je wel weet dat zoiets snel kan gebeuren. en de vorige keer hebben we gewacht op een vast contract en toen ging halverwege mijn zwangerschap het bedrijf failliet door subsidie die werd stopgezet. dus op zekerheid wachten is ook onzeker. ben heel benieuwd hoe ze op jouw werk zullen reageren manna! NiHeJa, dat gevoel heb ik ook een beetje, ik heb een hele poos thuis gezeten maar je weet toch niet hoe het gaat lopen allemaal.
Ik zou kinderwens ook echt niet uitstellen voor werk. Hier hebben we ruim4,5 jaar gedaan om zwanger te worden van de tweede, als ik dus altijd er aan had moeten denken om niet zwanger te worden of te wisselen van baan was er waarschijnlijk nooit een kleine gekomen of ik was dood ongelukkig geweest in mijn baan. Heb nu een tijdelijk contract dat loopt tot maart, dan ga ik ook met verlof. Ik zie het wel, als het niet verlengd wordt, heb ik mooi meer tijd om een nieuwe baan te vinden, dan als het niet verlengd zou worden als ik niet zwanger was geweest, want ja die kans bestaat natuurlijk ook altijd.
Gefeliciteerd Manna! Vertellen op je werk zat je zwanger bent blijft lastig. binnen hoeveel maanden na start zou je met verlof gaan als alles goed gaat? Wij zijn ook achter dat dit zinloos is. Man had vast contract, wij huis gekocht, bedrijf failliet. Ik zat aldoor al met tijdelijke contracten maar sindsdien hebben we beiden geen vast contract meer. Meestal redelijk vlot weer nieuwe baan, ik heb vorig jaar 5 mnd thuis gezeten. Ik ben in dec vorig jaar begonnen met een baan in een andere richting, best wel wat op ingeleverd. Maar de intentie is na een jaar vast, zou voor t eerst in mn leven zijn.... Bij mij hielden wel rekening mee dat ik zwanger zou worden (35 en kindje van toen nog net geen jaar). Ik dacht dat we er langer over zouden doen en dacht als ik 2015 zwanger uit ga ben ik blij. Tenzij de baby erg lang blijft zitten gaan we nu dus 2015 uit met een tweede kindje. Tja mn collega was 3 mnd na start zwanger en heeft wel een vast contract gekregen. Ik mag wel blijven denk ik (mede door planning div werkzaamheden) maar of het een vast contract wordt weet ik niet.
Mijn vriend en ik waren ook sinds februari gestart om in verwachting te raken. Ik was op dat moment in vaste loondienst bij mijn toenmalige werkgever. In april stuitte ik echter op de vacature van mijn droomfunctie, een echte stap vooruit in mijn carrière. Na een sollicitatieproces van ongeveer een maand, kon ik eind mei mijn contract opzeggen en per 1 juli bij mijn nieuwe werkgever beginnen. Ik heb tijdens het sollicitatieproces wel heel even getwijfeld of we onze kinderwens niet even moesten uitstellen, maar uiteindelijk besloten dat zoiets toch niet te plannen valt en we wel zouden zien waar het schip strandt... Nou, dat schip strandde op 1 juni, want op mijn eerste werkdag op 1 juli bleek dat ik 4 weken zwanger was . Aangezien ik een jaarcontract zou krijgen, had ik een proeftijd van twee maanden. Ondanks dat ik nog in een vrij risicovolle fase van de zwangerschap zat, heb ik toch maar besloten het te vertellen na mijn eerste week werken. Mijn afweging was; als ze me hierom willen 'ontslaan', dan is dat zo. Ik zou het enerzijds begrijpen, anderzijds erg jammer vinden, aangezien het gewoon onderdeel is van het leven. Gelukkig namen ze het inderdaad positief op. Uiteraard erkenden we allemaal dat de timing verschrikkelijk was, maar mijn motivatie om deze functie succesvol te vervullen, was er niet minder om! Gelukkig konden ze mijn eerlijkheid waarderen en inmiddels ben ik dus door mijn proeftijd heen . Een zwangerschap plannen i.c.m. werk is echt zinloos, het zijn twee factoren waar je amper invloed op kunt uitoefenen en bovendien weet je nooit hoe dingen lopen. Als je werkgever professioneel is, dan snapt zij dat dit onderdeel is van het leven en er altijd een passende oplossing te vinden is Succes!
GEFELICITEERD! Bij mij is het ook raak! Ik ben ontzettend blij maar kijk er ook tegen op dat ik het toch op werk moet gaan vertellen. Af en toe worden er onschuldige grapjes gemaakt over zwanger worden en dan geef ik altijd aan dat ik er pas over 2 jaar aan wil denken. Als ik het dus dan toch ga vertellen ben ik benieuwd wat de reactie zal zijn. Ook omdat ik vanaf donderdag pas 2 maanden in dienst ben maar goed... Zoals de meeste andere hier schrijven; het is niet te plannen en onderdeel van het leven. Ik zou het jammer vinden als hierom mijn contract (12 maanden) niet zal worden verlengd maar aan de andere kant zou ik het ook niet heel erg vinden gezien het mij ook leuk lijkt om het eerste jaar met de baby thuis te zitten Ik hoop dat je een fijne zwangerschap zult hebben!
Allereerst gefeliciteerd! En nee, ik zou een kinderwens niet uitstellen voor werk.. Heb gisteren positief getest voor onze 2e en ben afgelopen juni bij een nieuwe baan begonnen.. we zien het wel. Toen ik zwanger was van de eerste hebben ze mijn contract niet verlengd en kwam ik thuis te zitten.. ach.. ik heb toen zelfs zwanger weer werk gevonden! Het komt altijd wel goed!
Hoi meiden, ik breek even in. Alle meiden die inmiddels zwanger zijn: gefeliciteerd!! Ik zit met een soort gelijk dilemma. Ik heb kort geleden te horen gekregen dat mijn functie komt te vervallen. Ik hoef me echt er geen zorgen te maken over ontslag, er wordt gekeken naar een plek binnen de organisatie. Waarschijnlijk een iets zwaardere functie omdat de functies in mijn huidige salarisschaal erg schaars zijn en ze een voorschot nemen op mijn afstuderen in maart. Nu hadden wij een afspraak voor de intake ivm het terugplaatsen van een cryo eind dit jaar. Maar zoals het nu lijkt ga ik juist dan in die nieuwe functie beginnen. Dat wordt keihard werken om mijzelf te bewijzen en mijn studie af te ronden. Mijn verstand zegt dat het misschien beter is om een jaar te wachten. Iets meer rust te creëren. Maar mijn angst zegt dat mocht het dan lukken, onze kleine man ruim 3 is als er een broertje/zusje komt. Is dat leeftijdsverschil niet te groot? Bovendien heb ik het gevoel dat dan de deur naar een 3e kindje dicht is. Ik weet gewoon dat ze hier niet zullen staan te springen als ik 3 maanden nadat ik ben begonnen aankondig zwanger te zijn en een half jaar met verlof te gaan. Ik ben een piekeraar, dat is duidelijk. Hoe zijn jullie uiteindelijk tot die keuze gekomen?