Dat dan eens allemaal op een rijtje zetten op papier? De voordelen versus de nadelen voor hem, de voordelen versus nadelen voor jou en dan voor de kinderen? Voor mannen helpt het vaak wel om het echt te ZIEN. Zeker als het de kinderen alleen maar iets kost en niets oplevert, helpt dat hem mogelijk om zijn prioriteiten te stellen? Langere reistijd is op zichzelf niet direct iets wat voor mij een no-go zou zijn. Wel als dat betekent dat mijn man niet meer samen met ons zou kunnen eten. In zijn vorige baan was hij om kwart over 5 thuis. Heerlijk, want idd juist op spitstijd er samen voor staan. Hij werd daar echter echt niet gelukkig, te veel chaos, te weinig uitdaging, en heeft toen een baan verder weg geaccepteerd. Is nu tegen 6 uur thuis, dus die tijd voor het eten heeft hij niet meer. We eten meestal wel samen nog, maar heel soms moet hij toch overwerken of loopt hij onderweg vertraging op. Dat is dan even niet anders. Hij heeft wel een vaste vrije middag elke week en de weekenden zijn dus voor ons. Na het eten kan hij nog even spelen met de kinderen en ze ook naar bed brengen: dat vind ik dan nog acceptabel. Een baan waarin hij niet meer met ons zou kunnen eten, zou ik echt onacceptabel vinden. Niet alleen voor de combinatie met een gezin, maar sowieso voor je eigen gezondheid en balans. Je werkt om te leven en niet andersom.
Dat is hier eigenlijk ook zo. En ik denk bij velen van ons. Het is hier eten, nog heel even spelen, douchen en naar bed. Maar vaak komt hij ook binnen tijdens het douchen of brengt ze alleen naar bed. Toch heb ik niet het idee dat hij iets mist. We hebben de weekenden en uiteindelijk zijn die momenten in de avond ook wat waard, boekje voorlezen, met dochter haar dag bespreken, knuffelen, helpen douchen etc. Maar ik kan me voorstellen als je anders gewend bent dat dat wennen is. Ik zag mijn vader zelf alleen op zondag, misschien dat mij dat iets heeft gekleurd hierin. Ik vind dus dat mijn kinderen hun vader heel veel zien .
Ik weet dat het bij meerdere gezinnen zo loopt, maar het is niet iets wat onze kinderen gewend zijn. En waar wij in eerste instantie voor gekozen hebben. Ik vind de tijd met beide ouders belangrijk en de tijd met papa wordt zo wel heel beperkt.
Lastig. Zeker omdat jullie in de eerste instantie hiervoor beide kozen. Ik kan alleen maar kijken naar mijn persoonlijke situatie. Hier ben ik diegene die altijd van baan wisselt, stopt om tbm te zijn, zzp'er wordt etc etc. Hij heeft me eigenlijk altijd gesteund. Andersom zou dat ook zo zijn. Wel gaan hier de dingen in overleg. Maar ik vind zijn geluk in zijn werk, waar hij toch 80% van de tijd door moet brengen en 80% van ons inkomen mee verdient, leuk moet zijn en goed moet voelen. Ik zou het persoonlijk echt wat anders vinden als hij in de kost zou gaan of weer op detachering. Maar nogmaals ik heb natuurlijk een heel ander referentiekader. Hopelijk kunnen jullie een goed compromis sluiten en beide gelukkig zijn met de uiteindelijke keuze, succes!
Ik vind het tijdstip geen probleem. Zoveel mensen werken rond tot 6. En dan samen aan tafel, douchen, kletsen, boekje lezen etc.. Daar zie ik geen probleem in. De kinderen worden ook groter en dan gaan ze vanzelf wat later naar bed. half 8 is ook een prima tijd ipv 7uur bijvoorbeeld.
Is er mogelijkheid dat hij om 17:30 thuis is? Iets eerder beginnen misschien? Mijn man is soms wel eens later, ook rond 6 en ik merk ook dat het eten snel moet en de tijd erna beperkt is. Ik vind half 6 heel fijn, dan eten we op tijd en is er daarna nog wat meer speling. Overigens vind ik 6 uur niet heel laat en het zou er hier niet toe leiden dat hij een leukere baan zou mekten weigeren. Maar ik heb liever ook half 6. Lastig, ik vind de tijd met een vader ook belangrijker dan meer salaris maar een baan moet wel leuk en uitdagend zijn. Kunnen je kinderen niet een kwartiertje later naar bed?
Nou 7 uur of 7.30 is niet echt een prima tijd hier. Ze liggen nu rond 18.30...soms 19 uur maar zijn om 7 uur al niet wakker te krijgen s ochtends. Ik heb toevallig kinderen die veel slaap nodig hebben. Carino, dat eerste wat je benoemt dat heb ik ook gevraagd en hem met die overpeinzing naar het gesprek laten gaan. Hij zou dat bespreekbaar maken. 17.30 zou net dat verschil maken.
Zijn die nieuwe tijden reëel? Tussen 17.00 en 18.00 sta je bijna overal in de file. Op Google Maps kan je eventueel kijken hoe lang de reistijd gemiddeld is op het moment van wegrijden van het werk. Wie weet dat daar dan informatie uit komt waardoor één van jullie meer beweegt naar de ander. Bij ons gaat een baanwissel in overleg, maar met het uitgangspunt dat het gewoon gebeurt. Meestal heeft degene om wie het gaat er zelf al uitgebreid over nagedacht en komt zo'n nieuwe baan niet uit de lucht vallen. We zorgen wel dat ieder nadeel door degene die het veroorzaakt wordt opgelost. Toen mijn man van een vast contract besloot partner (ondernemer) te worden hebben we alle nadelen besproken en afspraken gemaakt over oplossingen (spaargeld, verzekeringen, verdeling zorg). Toen ik een tijdje terug besloot tbm te worden hebben we hetzelfde gedaan. We hebben alle zorgen besproken en naar ieders tevredenheid oplossingen bedacht die ieder individueel nadeel zouden compenseren. Mijn man is ook weinig thuis. Hij komt door de week om 18.30 uur thuis om gelijk aan te schuiven en om 19.00 uur gaat ons zoontje vaak al slapen. 's Ochtends staat hij om 6.30 uur op en gaat om 7.00 uur naar zijn werk. We hebben dan precies tijd om samen koffie / fles pap te drinken. Ik geloof niet dat je als moeder kan bepalen hoe de vaderrol wordt ingevuld. Dat moet uit de vader komen. Ik vraag wel regelmatig of hij tevreden is over de manier waarop hij zijn rol invult, gewoon om erover te praten en voor wederzijds begrip. Hij begrijpt andersom namelijk ook niet zo goed waarom ik 'de hele tijd thuis wil zitten' met ons kind.
Ik denk dat daar het knelpunt zit. Jullie hebben samen een koers bepaald en nu wijkt hij daar vanaf. Lastig. Want ik kan het dan wel anders zien, maar mijn vriend is altijd al meer carrièregericht geweest dan gezinsgericht. En dat heeft hij ook altijd gezegd. Ondanks dat ik er dus anders over denk, er soms gefrustreerd over ben en het zo zonde vind dat hij tijd met de kinderen minder belangrijk vind dan ik, is hij hier altijd duidelijk over geweest.
Hier maakt dat echt een verschil ja. En sommige dagen waarneer mijn man later is, eet ik alvast zelf samen met de kinderen zodat de tijd erna is om te spelen.
hier gaat alles in overleg.. Als hij zijn baan niet meer uitdagend vindt dan kan ik begrijpen dat hij wel overweegt om een verdere reistijd te nemen voor een leukere baan! Mits hij dezelfde zekerheid houdt zou ik dat wel oke vinden.. Mijn man is met dezelfde reden van baan geswitcht.. Werkt nu ook langer, verdiend wel meer, maar heeft veel meer carriere kansen ook. Wij hebben hier samen voor gekozen.
Ik zou echt niet blij zijn met zo'n vader. Je hebt samen gekozen voor een kind en de tijd die ze met hun vader doorbrengen is zo belangrijk. Dat wordt echt onderschat.
Wat is dat nou voor rotopmerking. Je weet alleen welke tijden mijn man op zijn werk is en verder heb je geen idee van hoe hij is als vader. Na zo'n opmerking van jou zou ik ook dingen kunnen zeggen over hoe ik me zou voelen met jou als moeder. Dat doe ik toch ook niet?
Hier is mijn vriend altijd om 18.25u thuis maar ben niet anders gewend. Hij werkt al zolang ik hem ken tot 18u. Zoontje gaat om 19.30u slapen. Als ik merk dat zoontje moe is dan eet ons zoontje om 18u en eten wij als zoontje in bed ligt zodat ze ook echt de tijd samen doorbrengen. Verder maak ik ons zoontje al slaapklaar voor de papa thuis is. Wassen doe ik eerder en om 18u heeft hij zijn pyjama aan. Het enige wat nog moet gebeuren als de papa thuis is zijn de tandjes poetsen. Vriend heeft wel de maandagen vrij en ik werk dan. Rond 17u thuis zijn lijkt me wel heerlijk. Ik kan begrijpen dat het een struikelblok voor je is.
Over 3 kwartier zou ik persoonlijk niet het laten tegenhouden. Misschien is het mogelijk dat hij 1 middag rond 15 uur naar huis gaat om te te compenseren?
Ze zegt helemaal niks over hoe hij is als vader. Ze geeft alleen dat het onderschat wordt hoe belangrijk tijd met de vader is, wat ik met haar eens ben.