Hoi, Ik zit met het volgende dilemma: Ik ben sinds kort aan het werk. Het gaat om een parttime baan en mijn proeftijd zit er (gelukkig) al wel op. Het is tijdelijk werk; mijn contract loopt nog t/m april en wordt niet verlengd, want ik ben na april niet meer nodig. Ik ben nu zwanger en zit thuis omdat ik me verschrikkelijk beroerd voel. Alleen aan het einde van de middag kan ik een beetje eten en drinken binnenhouden, de rest van de dag en nacht ben ik continu aan het overgeven. Vorige week ben ik min of meer naar huis gestuurd van mijn werk omdat ik me niet goed voelde en dat overduidelijk was. Daarna heb ik nog telefonisch contact gehad met mijn baas, die bezorgd vroeg of ik al bij een dokter geweest was en aangaf dat hij het vooral vervelend vindt voor mij dat ik me zo ziek voel. Er werden op het werk wel grapjes gemaakt al: 'zou ze zwanger zijn?' Ja dat krijg je met één collega die bijna met zwangerschapsverlof gaat en een andere collega die tijdens haar beide zwangerschappen ook zo beroerd is geweest. De moeilijkheid is nu, zal ik vertellen dat ik zwanger ben of nog eventjes niet? Ik hou er niet zo van om te liegen, maar aan de andere kant: het is nog zo pril, er kan nog van alles mis gaan! Wat zouden jullie doen?
Bij mij was het niet op mijn werk maar bij mijn studievereniging. Ik raakte met 6 weken zwangerschap in het ziekenhuis vanwege uitdroging. Maar ik heb het wel voor me gehouden tot aan de 11 weken. Ik had gewoon een hardnekkige buikgriep. Ook bij mij werd er gesuggereerd dat ik zwanger zou zijn, maar ik heb dat gewoon ontkend. En dat geloofden ze uiteindelijk ook echt Ik wilde het ze overigens niet vertellen omdat ik geen zin had om een mogelijke miskraam te moeten uitleggen.
Ik denk dat je gewoon moet doen waar jij je goed bij voelt. Als je het graag wil vertellen ( en je hebt een goede band met je collega's dat je een eventuele miskraam wilt delen) moet je dat zeker doen. Ik zelf was ook veel beroerd aan het begin en heb het mijn vaste collega's (werk op een dagverblijf) verteld, zodat zij wel wisten wat er met mij aan de hand was en er ook rekening mee konden houden. Ik zelf vond dit heel prettig! Maar dat was mijn gevoel er bij!
Ik heb het met 6 weken al verteld aan mijn naaste collega's en aan mijn baas. Zo waren die op de hoogte mocht ik mij iets minder voelen. De rest heb ik het gisteren verteld.
Bedankt voor jullie reacties. Ik heb inmiddels van de huisarts zetpillen gekregen tegen de misselijkheid en het overgeven. Ze zouden vanaf één uur na toediening moeten werken, maar ik heb er nu twee gebruikt en toch al drie keer overgegeven vandaag Ik heb gelukkig wel iets beter geslapen, werd de afgelopen nachten telkens wakker door de misselijkheid. Ik heb drie collega's en één baas, verder alleen een aantal collega's in vestigingen in het buitenland, dus die vertel ik het sowieso niet. Ik denk eigenlijk dat ik het nog maar niet vertel. Ik zou het graag persoonlijk vertellen, maar het is nog maar de vraag of ik deze week nog kan gaan werken en ná deze week ben ik twee weken vrij. Al heb ik ook niet veel aan vrije weken als ik me zó beroerd blijf voelen
Als je ziek bent dan gaan je vakantiedagen daar niet aan op! Gewoon ziekmelden dus weer op de eerste dag van je vakantie, dan kan je later die dagen nog opnemen.
Bedankt voor je advies Sinnamon, alleen ik ben bang dat dat niet opgaat. In die twee weken zitten een paar dagen die ik zélf vrij neem, en de bedoeling is ook dat ik dan een paar dagen weg ga. Als dat lukt. Als dat niet lukt omdat ik te beroerd ben, zal ik me die dagen zeker ziekmelden. De andere dagen van die twee weken 'krijg ik van de baas' dus die gaan sowieso niet van mijn vakantiedagen af.