Als je er zelf ook niet heen wil om je voor te stellen omdat het 'hoort' dat hun dat doen. Vind ik eigenlijk dat je geen recht tot klagen hebt. Er zijn ook zat mensen die vinden dat jij je zou moeten voorstellen omdat het 'hoort' om mensen welkom te heten in de buurt.
Wij zijn ook net verhuisd, ik wilde ons eigenlijk gaan voorstellen op het moment dat we er echt wonen, maar de buren zitten zoveel buiten dat we ze continue tegen kwamen. Op zich was dat heel handig want tijdens het klussen hebben zijn om 12 uur snachts een Ikea pakket aangenomen. Verder kan ik me identificeren met de mensen die liever zo min mogelijk aanspraak hebben met de buren; ze willen altijd een praatje maken en als ik ze toevallig zie, al is het door het raam in de keuken, willen ze dat we ook buiten komen zitten. Daar heb ik niet zo veel zin in.... Mijn man overigens wel, die kent iedereen al van 2 blokken omtrek , hahaha
Waar lees je ergens dat ik klaag? Ik vraag toch gewoon hoe anderen handelen als ze een nieuwe woning betrekken? Ik ben gewoon verbaasd over dat onze buren zich niet voor komen stellen en vroeg me af of dat vaker voorkomt. Niet meer en niet minder
Ik moet ook nog het straatje af.. De naaste buren stonden vrij snel aan de deur om kennis te maken. Ook wel een beetje nieuwsgierig hoor. Wat voor soort mensen we zijn. We zijn net verhuisd.. Moeten nog heel veel doen. En komend weekend zit ff een vriendin met haar dochter in het huis, en wij nog ff in het oude huis. (Tja wonen in toeristische buurt, ideaal voor weekendjes weg) Rondje buurt, doen we volgende week nog wel een keertje. ((Onze tuin is een wildernis, dus een bbq zit ff niet in) of we moeten de buren lief aankijken. Wij halen de boodschappen enz, maar gebruiken jouw tuin. Haha!)
Dat is hier ook, zónder dat we handjes hebben geschud en onze namen hebben genoemd Hier zet iedereen elkaars container langs de weg als diegene op vakantie is, iedereen neemt pakketjes voor elkaar aan, toen wij onszelf buitengesloten hadden, heeft iedereen geholpen met ladders en binnenbreken (de buurman van een paar huizen verderop bleek ex-agent en had nog wel wat handige middeltjes ) en de buurvrouw heeft zelfs de helft van een loodzware babykamer naar binnen getild, toen het bezorgbedrijf dat op een pallet buiten zette en me er veel succes mee wenste, 'want dat was hun gebruikelijke manier van bezorgen' Wij lenen spullen uit aan de buren, hebben geholpen toen er ergens lekkage was, noem maar op. De namen die ik weet, weet ik alleen maar omdat ze dan op de pakketten hebben gestaan die wij hebben aangenomen voor hen Zulke dingen kunnen dus ook zónder dat je je direct voorstelt als je in een buurt komt wonen of als je juist nieuwe buren krijgt, gelukkig Tenzij je meteen van alles van elkaar vindt als dat niet gebeurt, natuurlijk..
Geen aanval hoor maar ik vind stiekem dat jij even bij hen moet aanbellen. Wij zijn 2 weken geleden verhuisd en hadden zoveel aan ons hoofd dat het bii ons ook niet op kwam om ons voor te gaan stellen bij de buren. Nou kregen we daar ook de kans niet voor want in 2 dagen zijn van 5 huizen om ons heen de buren geweest. Beide kanten en 3 stuks van de overkant. We voelden ons extreem welkom. Zet jij die eerste stap. Wie weet wat voor moois er uit komt
Volgens mij ben je niet verbaasd. Je vindt dat zij zich voor zouden moeten stellen eigenlijk. En je vindt het raar dat ze dat niet doen. Dat is wel ietsjes anders dan verbazing hoor... Antwoord op je vraag: Iedereen doet dit anders. Ik heb de ervaring dat mensen altijd wel naar mij toe kwamen. Logisch ook: de buurt hoeft maar 1 gezin te onthouden en weet heel goed wie de nieuwkomers zijn. Voor de nieuwkomers is het veel lastiger om duidelijk te hebben wie nu de buren allemaal zijn. En er zijn altijd mensen die geen behoefte aan contact hebben. Dat mag toch ook gewoon?
Ik vind het eigenlijk wel raar dat je flink gaat verbouwen en niet even naar je buren loopt. Gewoon ff een klein praatje dat er soms lawaai zal zijn en als ze er teveel last van hebben of iets dergelijks dat we het dan graag horen. Voorkomt ook frustratie denk ik. Ik kreeg zelf eens een appje van onze buuf dat er wat werkzaamheden in hun huis waren die veel meer lawaai maakten dan gedacht. Dat had ik toen zelf ook al gehoord, maar nu wist ik hoelang t ongeveer nog duurde etc. Scheelde voor mij wel hoor. Aan de andere kant zou ik er niet teveel van maken dat ze t niet doen. Zij staan daar blijkbaar niet bij stil. Misschien komen ze idd nog wel, of gewoon spontaan.
Niet alles gelezen, alleen had ik ooit zo'n blauw boekje waarin de algemene etiquette werd beschreven en daar stond dat bewoners zich aan de nieuwe buren horen voor te stellen. Wij zijn zelf net verhuisd. Voorafgaand hieraan wel eerst 8 maanden het hele huis laten verbouwen. Bij aanvang van de werkzaamheden hebben we de buren hiervan schriftelijk op de hoogte gesteld, ook al zijn de huizen vrijstaand leek ons dat toch wel op zijn plaats. Toen we er eenmaal in zaten zijn binnen twee weken alle drie de buren langs gekomen met een bloemetje en een welkom in de buurt. Echt ontzettend leuk, en zoals het hoort. 😉
Natuurlijk kan dat ook zonder officieel handje schudden! Wij wonen in een nieuwbouw-blok van 20 huizen en kennen elkaar zo van kijkdagen en info-avonden, dus dat is ook al anders. Maar ik reageerde op dat 'billenlikker'-gedoe; jezelf even voorstellen is niet 'billenlikkerig' en betekent niet dat je vanaf dan iedere dag op de koffie bij de buurvrouw moet gaan. Jezelf even voorstellen betekent ook niet dat je meteen alles over jezelf moet vertellen.
Toen wij vorig jaar begonnen met verbouwen en waren daar dagelijks. Zijn niet speciaal aangegaan vanwege tijdsgebrek, maar als we buren of buurtbewoners zagen dan maakten we daar gebruik van door hallo te zeggen en ons voor te stellen. Aangeven dat er verbouwd ging worden was niet nodig, het eerste contact was er al heel erg snel en het ging als een lopend vuurtje door de buurt. Evenals de berichten van hoe mooi het werd. We krijgen nog af en toe complimenten.... "Zijn jullie de mensen van dat huis dat zo mooi verbouwd is geworden?" Dus het is wel ietwat vreemd ja. Maar wij willen wel graag contact met de buurt. Toen we ons feestje gaven hebben we ook de directe buren uitgenodigd (waarvan er 1 hielp met de keuken installeren), 2 overburen (waarvan ik er 1 ken van vroeger en de ander heeft ons geholpen aan spullen te komen), beide naaste buren en de achterburen (onze metselaar). Dus er was al vrij snel leuk contact en hulp Ik weet nog toen we ons allereerste huis kochten... we waren nog jong en wisten niet goed hoe het aan te pakken (tenminste ik)... vond ik het zo ontzettend lief om na de eerste overnachting een kaartje van de overburen in de bus te hebben gekregen om ons welkom te heten. We zijn er meteen naar toe gegaan om ze te bedanken en contact was gemaakt. Het brak het ijs (we verhuisden naar een vreemde omgeving) en liet ons merken dat we ons er tussen mochten mengen.
Ik ben het wel met ts eens hoor. Hier zijn de nieuwe schuin-overburen sinds twee weken aan het klussen. Ik weet niet zeker of ze er al wonen, er staat wel dagelijks een gehuurd vrachtwagentje voor de deur om spullen te verhuizen. Hier in de straat (ook vrije sector vrijstaand) is het ook normaal dat je je even voor komt stellen. Vorig jaar kregen we nieuwe overburen. Daar heb ik op de dag dat ze de sleutel kregen een kaartje met 'welkom in de straat' door de brievenbus gedaan. Maar die zie ik dan ook elke dag omdat onze opritten recht tegenover elkaar liggen. Hier ook prima contact in de straat. Pakketjes aannemen, oppassen met de babyfoon, voor elkaars huisdieren zorgen in de vakantie of even en ei of suiker lenen als je boodschappen vergeten bent is hier heel gebruikelijk. Jezelf even voorstellen als je nieuw bent hoort voor mij inderdaad ook bij de buurtetiquette.
Wij zijn zes jaar geleden in een compleet nieuwe straat in een nieuwbouwwijk komen wonen. Iedereen was dus nieuw. Met onze naaste buren hebben wij bij het passeren elkaar de handen geschud. Daarna wilden een aantal buren een collectief opstarten voor schuttingen, daardoor ook meerder buren ontmoet. De eerste twee jaar was er weinig onderling contact in de straat. Iedereen was heel erg op zichzelf en er waren geen gezellige kletspraatjes over de schuttingen. Voor ons op zich prima. Later kwam er een straat-app op whatsapp naar aanleiding van wat incidenten in de buurt (auto inbraken, vernieling, verstopte put). Daaruit kwam ook het initiatief om eens een straatfeest te organiseren. Sindsdien wordt er elk jaar een buurtbbq georganiseerd en kent iedereen elkaar. Nog steeds geen klef gedoe, geen opdringerige en bemoeizuchtige kletspraatjes over de schuttingen, maar wel buren die je helpen als je iets zwaars moet sjouwen of, zoals hier eerder genoemd, voor een kopje suiker. Soms gaat het contact vanzelf, soms duurt het eventjes. Wat ik altijd belangrijk vind: vriendelijk zijn en lachen naar de mensen in je straat. Je hoeft niet per se met elkaar te praten, maar een vriendelijke blik is altijd fijn om je welkom te voelen.
Toen we ons huis gekocht hebben zijn we vrij snel ons even gaan voorstellen aan beide buren. Zeker die waar we aan vast wonen omdat hun toch wat overlast van het verbouwen konden hebben. Vind het wel zo netjes. Wij hebben goed contact met beide buren.
Weet je, wij hebben ook een huis gekocht, volop aan de verbouwing... en niet gelijk voor gesteld. Geen onwil of des interesse. Meer hoe het loopt met de drukte etc. We zijn ze tegen gekomen en hebben n hand gegeven, net als met de rest van de buurt. Gewoon rustig afwachten. Ze kunnen het ook moeilijk vinden zomaar aan te bellen...
Zulke buren hadden wij ook. Ik ben me na een paar weken zelf maar voor gaan stellen. Zelf ga ik even bij alle buren langs om me voor te stellen, lijkt me aardig normaal. Nou ja, als ze het niet doen, dan draai ik het wel om.
Wij hebben ook nieuwe buren maar ik verwacht echt niet dat ze zich even netjes voor komen stellen hoor. Ik zou daar zelf ook geen behoefte aan hebben als ik ergens nieuw kom wonen. Onze nieuwe buren zeggen netjes gedag als we ze zien maar ik kan er niet wakker van liggen dat ze zich niet hebben voorgesteld.
Ik vind het normaal dat men zich voorstelt. Maar als zij dat zelf niet doen dan zou ik er zelf naar toe gaan en mijzelf voorstellen en zeggen dat als er iets is ze altijd aan kunnen kloppen. En uiteraard welkom heten in de buurt. Ik woon zelf in een dorp en daar is het wellicht anders dan in de stad maar voor mij is dit heel normaal.