Ik ben zelf naar onze nieuwe buren toegelopen na een week. Vond het gewoon prettig om kennis te maken en ga dan niet af zitten wachten.
Ik ben even langsgelopen om ons te excuseren voor het lawaai, verder niet. We hebben hier vijf jaar geleden ook gewoond en heb geen idee, waar er "nieuwe" buren wonen. Degenen waar we het dak mee delen, daar hebben we altijd contact mee gehouden. We wonen hier allemaal iets van elkaar af, en zien elkaar eigenlijk verder nooit.
Misschien zijn ze wel heel druk en denken ze: Dat komt later wel? En misschien verwachten zij juist dat jullie langs komen... Een kaartje... Waarom niet aangebeld en een hand gegeven? Een kaartje stuur ik naar iemand aan de andere kant van het land... Lijkt me heel schappelijk. En als ze net aan het uitladen zijn of zo, kun je vragen of je kunt helpen sjouwen. Heb je je meteen van je beste kant laten zien. Maar bedenk even dit: Misschien denken zij er precies zo over: "Ik ga me niet zelf voorstellen bij alle buren aan de deur. Ik geef ze wel een handje, wanneer ik ze toevallig een keer buiten zie." Hoe weet je nou of je er nou wel of niet iets mee hebt? Misschien is het juist wel iemand, waar je een enorme klik mee kunt hebben! Daarnaast lijkt het me heel nuttig om te weten wat je aan iemand hebt, op 'buurniveau' dan. Bijvoorbeeld of je pakketjes van elkaar kan/wil aannemen. Of het spreekwoordelijke kopje suiker kunt lenen. Ik vind eigenlijk dat je op zijn minst een "Goeiemorgen, lekker weer vandaag, hè?" niveau met je buren moet hebben. Dieper mag (indien van beide kanten gewenst), maar minder vind ik echt raar.
Waar maak je je druk om? Alsof nieuwe buren "verplicht" zijn zich voor te Stellen. Ik heb nog nooit een nieuwe buurvrouw/man aan de deur gehad om kennis te maken... Dat komt wel als we elkaar zien in de straat 😉
Tsja, ik heb juist zelf onze nieuwe buurvrouw welkom geheten en meteen aangeboden dat als ze iets nodig had, ze het maar moest zeggen. Ze was aan het klussen en dan kan het soms voorkomen dat je net iets nodig hebt bijv. schroefje, hamer, bezem, wat je niet in huis hebt. Hoe fijn is het dan dat je ergens hulp kunt vragen. Behandel een ander zoals je zelf behandeld wilt worden. Paar weken later gingen we op vakantie en gevraagd of ze onze bak aan de straat wilde zetten. En meteen aangeboden dat uiteraard ook voor haar te doen. Als we elkaar tegenkomen, maken we een praatje. Gewoon goed contact, maar we gaan nooit bij elkaar op visite.
We gaan binnenkort verhuizen, een paar huizen verderop.... Gelukkig "houden" we onze buren, dus voorstel ronde is niet nodig er zijn wel paar die we niet kennen, dus daar gaan we wel aanbellen als we de sleutel krijgen... Ik weet dat we al "voorgesteld" zijn door de verkopers Ik vind het wel net zo netjes om je als "nieuwkomer" voor te stellen en hoe je contact met de buren zal zijn hangt of je klick ermee hebt. Maar als je ze niet ken, dan krijg je vanzelf geen klick mee We hebben nu echt hele fijne buren, we lopen niet elkaars deur plat, maar af en toe spontaan bakkie is erg leuk! Het is net 2e familie, alleen de buren zie je toch vaker