Ik denk zelf dat je bij zulke grote beslissingen niet bij je naaste moet wezen. Uiteindelijk word je er dagelijk ermee geconfronteerd.
Ik vind het "het is mijn vlees en bloed" een beetje kort door de bocht gedacht van haar. Ik begrijp jouw twijfel en wanhoop maar het is natuurlijk heel erg afhankelijk hoe je het gevraagd hebt, in wat voor context, met welke woorden etc... Als je het geformuleerd hebt "zou je dat voor mij over hebben" dan is het meteen afkappen en in de stress schieten van jouw vriendin niet echt begrijpelijk voor mij. Zelf heb ik veel discussies en gesprekken gehad met vriendinnen , zelfs voor de mmm, de een zou het overwegen, de ander zou het niet op kunnen brengen, prima, en dat is altijd hardstikke harmonieus gegaan. Zolang het tenminste geen vraag/eis is moeten zo'n dingen wel bespreekbaar blijven , helemaal met vriendinnen. Lastige situatie, ik hoop dat je , als jullie beiden rustiger zijn er alsnog over kunnen praten. En elkaars mening kunnen erkennen en accepteren. Sterkte meid.
Tja ik snap dat de medische kant voor een eicel vele malen moeilijker en ingrijpender is dan bij zaadcellen. Alleen ik zie het verschil in gevoel niet.... Het is allebei DNA van een ander persoon wat doorgegeven gaat worden... Voor mij is een bammer dus niet anders dan een stel die een eicel gedoneerd krijgt. Uiteindelijk heb ik idd gekozen om het "ver" te zoeken door het kiezen voor een "anonieme" donor. Dit alleen omdat het voor mij de beste keus was en het beste bij me past. Haha maar gelukkig vele meningen te zien hier
Hoe zouden jullie het vinden als je het goed wil maken met die vriendin. Omdat je toch wel inziet dat je fout zat. En je krijgt alsnog van alles wat lelijk is naar je hoofd geslingerd. Ik zal jullie meteen vertellen. Ik heb een borderlinestoornis. En dat snapt niet iedereen blijkbaar. En doe ik nog wel eens dingen die heel verkeerd uitpakken terwijl ik het niet zo bedoel.
dan zou juist jou vriendin toch jou actie moeten begrijpen? laat het even rusten, misschien is dat het bestte.. anders word het van kwaad naar erger ben ik bang.. succes
ijskonijntje je kunt van ons niet verwachten dat wij snappen dat jij borderline hebt... als je vriendin dit wel weet dan zou het bespreekbaar moeten zijn als jij achteraf toegeeft het mischien niet helemaal handig hebt aangepakt... ik ben zelf getrouwd met iemand met borderline dus ik kan me enigzins voorstellen hoe het eerste gesprek over eiceldonatie is gegaan helemaal als daar veel emoties bij te pas komen , als ze een echte vriendin is dan komen jullie hieruit maar onderschat het onderwerp niet.... mischien heeft ze gewoon wat tijd nodig... en dat jij borderline hebt wil natuurlijk ook niet zeggen dat een ander dan alles moet acccepteren of begrijpen, zelfs ik begrijp mijn man na 12 jaar nog lang niet altijd , iedereen denkt altijd te weten hoe een borderliner zich gedraagt etc.. bla bla bla feit is dat een hoop mensen het ook echt gewoon niet snappen en dat is heel vervelend in dit soort situaties. , zij krijgt dit ook zomaar op haar bordje geflikkert. gr jose
WAAROM WORD IK NOU CONSTANT VOOR BOEMAN UITGEMAAKT. DAT DOET MIJ OOK PIJN. SORRY! Die dingen die ik heb gezegd kloppen ook niet maar om mij maar steeds te veroordelen. Het enige wat ik aan haar heb gevraagd is: Of zij eiceldonatie zou overwegen. Het was gewoon uit nieuwsgierigheid. En dat is dus spaak gelopen. En ik moet het nu constant ontgelden. Ik dacht dat dit forum er was om elkaar te steun te geven. Maar dat is blijkbaar niet zo
volgens mij snap je het niet helemaal, ik vind jou niet de boeman ik bedoelde dat ik juist begrijp waarom jij zo hebt gereageerd.... juist omdat ik het van dichtbij meemaak.... en dat ik aan de andere kant ook gewoon vaak merk dat mensen ( zonder borderline) zich totaal niet kunnen inleven in deze problematiek en het dus ( helaas ) niet snappen als zoiets gebeurd . en dat is natuurlijk heel erg vervelend helemaal in rottige situaties zoals deze. voor jou is het "maar "een vraag over eiceldonatie voor sommige ligt dit gewoon heel gevoelig.... kennelijk ligt het voor haar heel gevoelig.. ik vind verder dat je erg hoog van de toren blaast want je hebt dit onderwerp zelf aangekaart als zijnde een discussie, dan lijkt het mij dat iedereen dan ook mee mag discussieren?. maar nu word je boos want mensen schrijven niet wat je had willen horen. er zijn wel eens vaker pittige discussies of meningsverschillen dat betekent niet dat we je niet steunen en ik hoop voor jou net zoveel als voor alle anderen dat jullie wens in vervulling mag gaan echt waar jose
IJskonijntje... Ik snap hoe het komt dat je bepaalde dingen doet die je niet zo bedoelt hebt... Je bent impulsief en laat je leiden door je emoties.. een van de kenmerken van borderline... Ik veroordeel je dan ook niet... Maar ben het wel eens met de rest hier in die zin dat je vriendin zich overrompelt gevoeld zal hebben en helemaal toen jij je emoties niet onder controle had... Begrijpelijk vanuit jouw kant... maar ook van de hare... Je vraagt immers niet niks van haar he.. Je vraagt haar idd een stukje van haar aan jou te geven! Overigens is het ook nog eens zo dat je vriendin zelf geen kinderwens meer mag hebben als zij jou zou helpen met eiceldonatie... Dat is een van de voorwaarden... Daarnaast denk ik ook idd dat mocht het zover komen dat het beter is het face to face te bespreken omdat je nogal wat vraagt van iemand.. en zo iemand heeft dan vaak ook bedenktijd nodig! Want idd... genetisch gezien zou het haar vlees en bloed zijn... voor de helft... Verder zal zij hormoonstimulaties voor jou moeten ondergaan en ene punctie... Het eerste gedeelte van IVF dus wat zeker niet niks is meid... Als tip die ik je graag mee wil geven en ik hoop dat je hem mee zult nemen is: Verwacht van iemand niet iets puur omdat het je beste vriendin is... Wanneer je nl iets van iemand verwacht kun je nogal eens teleurgesteld worden... wanneer je deze teleurstelling vervolgens laat merken, wordt het voor de ander vaak toch dwang ondanks dat jij dat niet wilt... Onbewuste dwang noemen we dat... Meid... geef het een paar dagen rust..... Het is een heftig iets wat er nu ligt... Misschien kun je eerste een leuke kaart sturen met je excuus dat het zo niet bedoeld was of een mooie bos bloemen meenemen met je excuus? En ik hoop dat je nooit eiceldonatie nodig zult hebben!
Je wordt niet constant voor boeman uitgemaakt Ijskonijntje. Misschien interpreteer je het zo maar het is niemands bedoeling jou pijn te doen. Er worden gewoon meningen gegeven, alhoewel ik kan snappen dat dat jou pijn doet. Probeer dat van je af te zetten want iedereen denkt er anders over. Wat betreft je vriendin, wat ik al eerder zei, probeer het uit te praten zonder touw te trekken over wie er gelijk heeft etc. en probeer het onderwerp voorlopig te laten rusten. Leg haar uit dat je wat overtrokken reageerde maar dat het niet jouw bedoeling was. Borderline is niet altijd een excuus, hoewel je vriendin wel zou moeten weten dat jij soms wat heftiger reageert. Succes.
Pardon ijskonijntje ik heb juist geprobeerd uit te leggen dat die vraag ook uit een soort ontdekkingstocht gesteld kan zijn en je daarmee juist het gevoel wilde geven dat er ook mensen zijn die met je meedenken en die het herkennen al is het dan op een andere manier.
ijskonijntje, je zegt: 'hoe zou je het vinden als je het goed wilt maken omdat je toch in ziet dat je fout zit en je krijgt vanalles naar je hoofd geslingerd?' Eerlijk antwoord? ik snap je vriendin nog steeds. Ze heeft gewoon even rust nodig. Ik heb een borderlinestoornis. En dat snapt niet iedereen blijkbaar. En doe ik nog wel eens dingen die heel verkeerd uitpakken terwijl ik het niet zo bedoel. Ik weet heel goed wat een borderlinestoornis is. En ik snap vanuit dat oogpunt jou 'spontane' vraag wel. Maar dat betekend niet dat jouw reactie op haar vraag een goede reactie was. Het heeft niet hoor, het is een gveolig onderwerp, en een spontane reactie kan je niet forceren, maar je opende het topic zelf om reacties te krijgen op jou, en op haar gedrag. Je hebt niet aangegeven (of wel? dan heb ik iets gemist) dat je steun zocht? Volgens mij heet dit topic zelfs 'discussie'. Ik wil je helemaal niet veroordelen, of je de grond in boren. Maar ik wil wel op een vriendelijke en oprechte manier tegen je zeggen dat ik niet snap dat je teleurgesteld bent in je vriendin omdat ze eerlijk aangeeft haar eicellen niet te willen afstaan en dat in een situatie dat misschien wel helemaal nooit van toepassing zal zijn op jullie situatie. Ik mag dat toch zeggen? Ik hoop natuurlijk het allermeeste dat jij en je vriend/man hier nooit mee te maken krijgen, en dat jou eicellie van mooie kwaliteit zullen zijn.
Ijskonijntje, je wordt niet veroordeelt. Jij vroeg onze mening in deze vrij persoonlijke situatie van jullie. Ik heb eerlijk gezegd wat ik ervan vond. Je moet het niet zien als een aanval, maar eerder als opvattingen van mensen die het neutraal kunnen bekijken vanuit de zijlijn. Wat ik altijd jammer vind is dat wanneer mensen niet de antworrden krijgen die ze graag zouden willen zien ze dan een beetje defensief worden terwijl je het ook kan zien als opbouwende kritiek. Ik hoop echt dat het weer goed komt tussen jullie. Groetjes Vanilia
Ik kan het alleen maar eens zijn met alle reacties. Ik vind ook helemaal niet dat je wordt aangevallen, maar niet iedereen is het met je eens. En dat geeft toch ook niet? Als je het onderwerp even laten rusten, dan kan je het vast wel uitpraten met je vriendin. Zij kan dan misschien begrip opbrengen voor jouw reactie en jij voor haar kant van het verhaal. In deze is zij net zo goed gekwetst als jij, maar als jullie band goed is kom je daar heus wel uit.