Mijn moeder woonde alleen en moest eigenlijk worden opgenomen in een verpleeghuis. dit wilde ze perse niet, dus haar vriend (toen woonden ze niet samen nu wel) is bij haar gaan logeren. En wanneer hij naar zijn werk was, deed ik bij mijn moeder een paar uur de huishouding en de boodschappen etc. Wij hebben dus met zijn 2 tjes mijn moeder verzorgd. daarom mocht zij naar huis.
Je hebt wel langer rust nodig dan die ene week. Vooral met kleine kinderen is het lastig. Denk dat je daar toch wat meer voor moet regelen.
Mijn schoonzusje heeft op leeftijd van 32 jaar een kunstheup gekregen, na al 2 jaar nauwelijks gefunctioneerd te hebben door pijn. Een nooit goed behandelde heupdysplasie met beenlengteverschil en dus ook nu al vrij ernstig versleten rug (en hernia)... Hoe dan ook, belangrijkste waar zij tegenaan liep: revalidatie was geheel niet passend. De meeste fysio/revalidatie programma's zijn natuurlijk toch voor bejaarde mensen gemaakt, niet voor een energieke dertiger met kleine kinderen! Dan worden er toch andere 'eisen' gesteld aan zo'n heup, spierkracht etc. Zij had waarschijnlijk veel intensiever en veel meer op maat begeleid moeten worden door fysio. Ik weet dat haar herstel erg moeizaam is geweest, o.a. door overbelasting van bepaalde spieren (omdat ze heel andere dingen deed dan een gemiddelde bejaarde en fysio gewoon zijn standaardriedeltje afdraaide...). Veel succes! Uiteindelijk is ze er erg blij mee, want nu kan ze tenminste weer lopen, fietsen e.d.