Ze hebben afgelopen week bij mij een kijkoperatie gedaan. Gelukkig hebben ze geen gekke dingen kunnen vinden en mogen we ´gewoon weer verder gaan´ met hoe we altijd al bezig geweest zijn. @lobi: jeetje zeg, wat balen van je eitjes... Wel fijn dat ze nu in het Geergen tenminste doorpakken en verder gaan behandelen, we duimen met je mee!
Hoi allemaal! Ik schaam mij n beetje om het te moeten toegeven, maar ik weet niet iedereens achtergrond precies.... Bijv evelientje, ik begrijp dat je alweer wat langer aan het proberen bent om zwanger te raken maar dat er ook lichamelijke klachten zijn. Nu lees ik dat er toch niet iets aan de hand is?. Is dat een opluchting? Heb je er vertrouwen in? Van Lobi begijp ik dat het wel fijn is dat er eindelijk iets gebeurd, maar dat het wel spannend gaat worden... De andere meiden die hier schrijven hebben geen lichamelijke klachten mbt zwangerschap? Ik niet, behalve mijn leeftijd , wat mij echt wel eens beangstigd, ik heb geen jaren de tijd meer. Ik heb behalve Chris geen andere kinderen, dus ben ook wel eens bang dat dit mijn enige ervaring blijft. Dat zou ik zo zuur vinden. Hebben jullie ook die angst. Ik kan me zo voorstellen dat de meiden die lichamelijke tegenslag zoiets hebben van:zit niet te zeuren.... Jij hebt kansen zat. Het is ook meer de angst. En nu de hoop omdat ik ergens ruim volgende week ongesteld moet worden en serieus mijn ( onze) best hebben gedaan... Nog steeds trouwens vind ik het heftig allemaal, verwerken van wat er is gebeurd. Ik had van mezelf verwacht beter de draad op te pakken... Maar het is zwaar k..... Wat vinden jullie trouwens; mag je geboortekaartjes die al weken ( of zelfs maanden) de balie van de personeelskamer (ont)sieren in vuilnisbak mikken? Of doe je dat als niemand kijkt....(oeps zomaar weg...)
Ohw, idd die testen..., ik heb een vrij regelmatige cyclus, dus misschien moet ik daar gewoon wat meer op vertrouwen en die testen maar even laten. Gedoe.....als ik jou zo hoor, werkt er niet eentje vlekkeloos.
Nou gelukkig maar dat ze niks geks gevonden hebben, dat is dan in ieder geval weer een opluchting lijkt me! Nou ik hoop voor je dat het gauw lukt...
@peet167: ik ben zelf bijna 25 dus de leeftijd speelt voor mij niet zo mee maar heb wel angst voor een volgende zwangerschap...gewoon bang voor herhaling! Natuurlijk hoef je niet te denken dat hoe je denkt als 'gezeur' wordt opgevat want het is een heel logische gedachte. Ik hoop voor je dat het gauw weer 'raak' mag zijn!! Duim voor je!! Zelf heb ik helemaal geen lichamelijk klachten meer. Ik heb ook nog (zwangerschaps)verlof...dus zit nog steeds thuis. Lichamelijk zou ik het werken makkelijk weer aan kunnen maar geestelijk zal moeilijker worden...maar gelukkig heb ik dus de tijd!
Bij zijn alle testen van Sensitest tot nu toe negatief, terwijl ik volgens tempen (wat ik overigens niet helemaal volgens de regeltjes gedaan heb, dus miss waardeloos..) wel een ei gehad heb... Volgende maand gaan die testen de vuilnisbak in en vertrouw ik gewoon weer op mijn lichaam! Nog meer negatieve testen kan ik niet an
@Peet167; ik ben 30, dus heb nog wel wat jaartjes. Mijn vriend is echter 36 en vindt dat hij eigenlijk al te oud is ... Hij wil niet een te oude vader worden. Verder heb ik geen medische kwalen, dus zou ik 'onbezorgd' (dus....) zwanger mogen worden. Ik zou die kaartjes gewoon laten verdwijnen.. Op een gegeven moment weet iedereen toch wel dat er een kindje is geboren..
Hej, weg met die testen dus! Gewoon maar veel 'doen' zo om de dag heb ik begrepen, schijnt t efficiënts te zijn. Heerlijk romantisch (not) Ben wel n beetje jaloers op jullie jaren, alhoewel ik denk dat jullie ook ongeduldig zijn.. Ik heb het een half jaar gegeven voordat ik in paniek mag raken. Hoop dat mijn onderbewuste het daar ook mee eens is. Greetzz, geniet van het weer ( ik ben vandaag heerlijk vrij)
Peet probeer niet te streng te zijn voor jezelf hoor! Ik denk dat je angsten heel begrijpelijk zijn. Je wilt zo graag een (levend) kindje, dus is t een super enge gedachte als dat niet zou lukken. Ik hoop dat t jullie heel snel gegund is! Hoe oud ben je eigenlijk als ik vragen mag?
Hej Lobi, ik ben 37 en mijn vriend ( aanstaande....) 42. Ik vind het inderdaad lastig... Ik heb natuurlijk nog wel even, maar wil ook niet zo'n oude moeder zijn... Heb jij nu meer vertrouwen erin nu ze je eindelijk helpen?
Peet ik snap het... 37 Kan nog prima, maar is natuurlijk ook niet meer piepjong. Hadden jullie er lang over gedaan voordat t lukte? Ik hoop iig dat het jullie heel snel mag lukken en je al deze zorgen snel van je af kan zetten. Of ik er een beter gevoel bij heb? Ja eigenlijk wel. Maar tegelijk ook wel veel angsten. Hoeveel rondes moeten we straks overslaan omdat er meer dan 1 eitje is. Of groeit er uberhaupt wel een eitje. En áls t dan lukt heb ik ook weer verhoogde kans op miskramen... Dus echt heel erg vertrouwen niet, maar ik probeer mn kop id tussentijd een beetje in t zand te steken..
@ Peet; komt wel goed meid, tuurlijk je bent geen 20 meer, maar je bent wel zwanger geworden van Chris! En helaas (dan praat ik ook over me zelf) zijn we niet gelijk weer zwanger! Maar ik geloof dat het jou echt wel gaat lukken. Bij werkt de senistest het beste, maar moet wel zeggen dat ik nu de afgelopen twee rondes, een korte piek had en daarna niet meer. @ Lobi ik duim voor jou, met de medicatie en de hulp, worden je kansen vergroot! Andere dames ik duim voor jullie Hier eigenlijk weer een grote domper vandaag tja en ik doe het mezelf aan: Heb 15 mei een positieve ovulatie test gehad, had mezelf voorgenomen om vrijdag te testen. Aangezien ik weinig meer van mijn cyclus begrijp (vorige ronde LH piek op dag 16 en lutale fase van 12 dagen). Ik ging/ga er nu van uit dat mijn NOD 27/28 mei is, maar zeker weten doe ik dit niet. Maar vandaag kon madam zich weer niet bedwingen, voor ik het wist stond ik weer met een een test stripje in mijn hand waarna ik na 5 minuten met tranen in mijn ogen naar een kei witte test keek . En ik weet het, de kansen zijn nog niet verkeken, maar de kans is nu wel klein dat het wel raak zou zijn. En ik weet het ik zit pas in ronde 2. Maar ik wil het zo graag, er is op dit moment niets wat me vrolijk maakt, alles was me tegen kan zitten zit me tegen. En ik ben met Loek erg verwend, de eerste ronde, tjaka gelijk raak en nu ben ik zo bang dat het geluk me ontnomen wordt, dat het me niet nog een keer gaat lukken om zwanger te raken. Sorry hoor meiden voor mijn treurende bericht, maar ik zou het zo graag willen en besef me ook dat ik het niet kan afdwingen. Hopeloos voel ik me nu, als ik tot vrijdag had gewacht met testen had ik nu niet met zo een teleurstelling gezeten
@Frenzy: ik kan me voorstellen dat de teleurstelling heel groot is! en dat je je niet kon bedwingen om een test te doen. De kans is er idd nog maar dat is nu waarschijnlijk een schrale troost! Nou ik duim voor je dat het snel lukt!! Hier weer een beetje een baal-dagje...overal waar ik heen ga, zwangere vrouwen, kinderwagens...baby-spullen in de winkel en noem maar op! Ik kan er vaak wel aardig goed tegen maar nu was het weer even confronterend! Ben vanmiddag even naar de begraafplaats geweest waar we Roan hebben begraven...even mooie bloemetjes neergezet. Dit gaf me weer wat rust. Op zo`n dag als vandaag baal ik dan ook weer ontzettend dat we nog zolang moeten wachten voor we het weer kunnen gaan proberen! Ik weet het...ik ben nog wel jong dus heb nog jaren genoeg voor me maar de wens wordt alleen maar sterker! Nou meiden, kop op en duim voor jullie!!
Lieve meiden, ik begrijp jullie gevoelens zo ontzettend goed. En dan ook nog eens een witte test en al die kinderwagens, buiken etc etc... Ik wil jullie ontzettend veel sterkte wensen! Ik hoop dat jullie snel weer moed en hoop kunnen verzamelen!
Hej Frenzy! Balen zeg.... En de maanden duren zo lang ... We moeten echt iets bedenken wat we in de tussentijd kunnen doen. Dankzij jouw goede invloed heb ik vandaag wel 2,2 km ( rondje meer) bijna aan een stuk gerend. Dit is natuurlijk niet veel, maar ik haalde eerst nog niet eens de eerste boom. Ik merk dat ik zo n stukje boosheid en frustratie kwijtraak. Meid, het is vast snel raak, kan bijna niet anders! Gewoon stug volhouden en afleiding zoeken is denk het beste. Chris heb ik zeker meer dan n half jaar moeten wachten. ik ga ervan uit nu ook, maar ik hoop en hoop eerder... En Lobi, ik bewonder echt je doorzettingsvermogen met al dat geneuzel en blunders van het ziekenhuis en dan nu dit bericht, ik hoop zo dat je snel zwanger raakt! Iradersma, hier ook overal baby's. De mevrouw die mijn jurk vermaakt voor de bruiloft een prachtige buik, 3 collega's waarvan de geboortekaartjes idd maar blijven staan ( een andere collega gaat ze voor me laten verdwijnen) soms denk ik wel eens: en we zijn een kind verloren en we moeten maar beleefd blijven als we worden geconfronteerd met het baby-geluk van anderen. Maar goed, we kunnen er niet omheen.....
@peet167: wat goed zeg dat je door een lekker stuk hardlopen je frustaties kwijt kunt!! en nog gezond ook, lekker bewegen! Ik wil zelf ook weer gaan joggen maar moet het ook zeker eerst opbouwen want kom vast nu niet ver! Maar zo te lezen gaat er voor jouw nog iets heel bijzonders gebeuren...Trouwen?? al snel? Nou ik hoop dat je door deze leuke dingen wat afleiding hebt van het andere narigheid!
Haha, dat rennen...., ik was totaal verbaasd, voor mijn zwangerschap jogde ik al eens, maar ik rookte toen nog. Niet veel, maar wel genoeg om na een paar minuten aan de beademing te moeten. Ik ben tijdens de zwangerschap redelijk gegroeid ook al redde we het maar tot halverwege. Na de geboorte van Christian zat ik veel thuis natuurlijk. Met roken ben ik niet meer begonnen, maar de wijn en vreterijen gingen door.. Dus dat joggen komt nu goed van pas. Eind juni gaan we idd trouwen. We houden het klein, geen feest wel een barbecue met familie en vrienden. Helemaal op m'n oude gewicht zal ik dan zeker niet zijn, maar ach, lekker belangrijk! Jullie getrouwd??
Eind juni...dat is al snel zeg!! Leuk hoor! Lekker knus samen met familie en vrienden!! Wij zijn vorig jaar juli getrouwd! Hele mooie dag gehad!! wij hadden wel een feest erbij `s avonds, was erg geslaagd. Het was 30 graden toen we trouwen dus wel erg warm...maar ja beter dat als regen! Hopelijk is het als jullie trouwen ook mooi weer! Wel goed van je zeg dat je niet meer begonnen bent met roken! Ik moet zeggen dat ik toch weer af en toe een sigaretje rook...idd bij een glaasje wijn, lekker op het terras. Ik zit ook nog steeds thuis (verlof) dus moet zeggen dat de kilo`s er hier ook iets te snel bij komen dus vandaar dat ik weer wat wil bewegen! Nou hopelijk word dit jaar voor jullie toch nog een beter jaar met trouwen en zwangerschap!
Hey wat leuk peet!!! Dat zijn leuke vooruitzichten! En zoveel aan stuk rennen? Ik doe ook een rondje van ongeveer 2,5 km, maar kan het niet aan stuk rennen, moet iedere keer even wandelen en dan ben ik al bek af als ik thuis ben! @ irrades: wanneer mogen jullie weer 'voor het echie' gaan? Of zijn jullie afhankelijk van de onderzoeken? Bij ons hadden ze 3 maanden wachten geadviseerd ahv je baarmoeder enzo, maar dit hebben we genegeerd echter lijkt me lichaam nu aan te geven dat die zelf wel wil wachten. Ga morgen nog wel een test waagen, al verwacht ik er niet veel meer van... het was gister zo een domper... Het idee/ de gedachte dat ik weer zwanger ben maakt me vrolijk laat me lachen... maar ja de gedachte alleen is niet genoeg! @ Sannie ben ook wel benieuwd naar jou tweede ronde! duim voor je!!! En wat betreft de baby's/ kinderwagens/ dikke buiken/ reclames, alles wat met baby's te maken heeft; we kunnen het toch niet ontlopen, maar moeten leren om er mee te dealen!!!