Hoi allemaal. Ik lees hier en daar wat weekendjes weg. Ben zelf ook een weekendje er tussenuit geweest. Even naar de Belgische kust geweest, het was er helaas nogal regenachtig, maar familie weer eens zien maakt die tegenslag dan toch weer goed. @Marliesje: Ik snap je dubbele gevoel wel. Het zou fijner zijn als het allemaal niet nodig was, maar toch ook lekker dat je nu in elk geval kan beginnen. @Deb: Bah, wat vervelend al dat afwachten. Ik duim toch nog even voor je. @Ikkuh: Nog gefeliciteerd met je bruiloft! En ik denk dat het vaak anders loopt dan gepland met bruiloften hoor In elk geval nu even heerlijk genieten van Rome. Veel plezier! @Danoontje: Heerlijk dat jullie toch nog even weggaan. En al kennen jullie elkaar misschien nog niet zo lang, als het zo goed klikt is het alleen maar super dat jullie je samenzijn op zo'n manier kunnen vieren. Hier nog even een paar dagen rust. Vrijdag (de 13e :S ) naar Gent voor een terugplaatsing.
Heej, ik krijg geen mailtjes meer als er nieuwe posts geplaatst zijn, dus nu heb ik vanalles gemist!! @Ikkuh - gefeliciteerd!! Natuurlijk ging er vanalles mis, volgens mij hoort dat er een beetje bij. Heel veel plezier in Rome! @deb - wat balen meid. Maar ik heb inmiddels wel door dat het misschien nog alle kanten op kan, kijk maar naar Jenka, die teste zelfs op de aangegeven testdatum nog negatief, en jij bent nog 2 dagen "te vroeg" zeg maar. Zolang de ongi nog niet doorzet bij jou duim ik nog even vrolijk door. @danoontje - ik denk dat het misschien wel zou kunnen, want ik heb de punctie + terugplaatsing als het goed is in de week van 3 t/m 9 september, en zoals we al zeiden, wij lopen min of meer gelijk. Alleen is het dan wel krap aan met testen enzo, dus heb je op het moment dat je op vakantie gaat misschien nog geen zekerheid. Waar gaan jullie trouwens heen in Turkije? Wij vertrekken de 25ste naar Bodrum. Met zn 2-en (dan ga ik lekker de hele vakantie als een gek roken en drinken) of met zn 3-en (nou ja, 2 en een half) en dan ben ik blij blij blij en doe ik helemaal niks onverantwoords. @Badhairday - Fijn dat het ondanks de regen toch gezellig was aan de kust! En veel succes vrijdag. tp op mijn verjaardag bracht je toen geen geluk, dus misschien werkt het voor jou omgekeerd en helpt het dat vrijdag de 13e is @Karnijn en Jenka, allebei nog helemaal happy en kwaaltjes-vrij? Jenka, wanneer had jij ook alweer de eerste echo? Hier alles ok, gisteren gesprek gehad met iemand van het FIOM, is een verplicht nummertje bij het MCL, weet niet of dat overal zo is. Was wel heftig, vooral omdat we een paar moeilijke weken hebben gehad. We zijn elkaar een beetje kwijtgeraakt zo tussen alle toestanden in. Gelukkig praten we sinds een paar dagen weer een hoop, das schijnbaar toch wel belangerijk. Maar mijn man zit er veel meer mee dan hij steeds liet merken, en hij houdt alles maar binnen. Nou, dat werkt dus niet... Gelukkig is hij daar nu eindelijk zelf ook achter. Mevrouw van het FIOM stelde voor het allemaal wat uit te stellen, zodat hij wat extra tijd heeft om weer een beetje tot zichzelf te komen, maar dat wil hij absoluut niet (gelukkig...) DUs nu op naar de volgende stap, de prikinstructie over 2 weken. Hoe gaat dat trouwens bij jullie, met die mannen? Want schijnbaar is het toch wel een "big deal" als je als man te horen krijgt dat je verminderd vruchtbaar bent.
@Badhairday: Heerlijk ff er tussen uit... Ook wel ff lekker zo voor een tp. Succes vrijdag denk aan je! @Marliesje: Ja donderdag hebben wij de info bijeenkomst met de andere stellen die tegelijk gaan starten. Dan ga ik alles vragen. Wij willen naar Alanya en doen een last minute, willen rond de 20e gaan. Zal wel leuk zijn als wij helemaal gelijk lopen. Ben jij er al uit of je er 1 of 2 laat terugplaatsen (als alles goed gaat he ) Maar ik fantaseer graag vooruit hihi. Ik wil er 2 doen. De klap was voor mijn vriend btw niet zo erg hoor, hij wist al vanaf het moment dat hij van voortplanting afwist dat hij dat had, zijn moeder heeft dat in zijn babyboek geschreven, ben ik echt heel erg ''blij'' mee. Het is ook geen beladen onderwerp daardoor omdat hij ermee is opgegroeid en het puur door die operatie is gekomen, eigenlijk weten er ook wel veel mensen vanaf. Hij vindt het ook niet erg als ik er met mensen over praat. @Deb: ajjj ik duim ook nog ffies door hoor... Wil het nog niet opgeven voor jou! Ik wordt trouwens behandeld in de Fertiliteitskliniek Twente in Hengelo, die vraag kwam ook nog voorbij. Zo nu ff paar afleveringen gooische vrouwen kijken, hihi nooit gekeken maar sinds kort alle seizoenen aan t kijken erg grappig en lekker dom hihihi... Zoooo zin in donderdaggg!!! We leven er echt naar toe!!
Ojaa @Karnijn: Ik moet met mijn eerst volgende ongi met de pil starten. Die verwacht ik (nja hopelijk niet) dit weekend of in de loop van volgende week.. Mja i know myself kan ook zo nog ff duren...... Maarja wie weet is er wel een wonder gebeurd
Marliesje en danoontje, ik hoop dat alles voor jullie heel erg vlot verloopt. Maar dat zal wel lukken. Leuk dat jullie beide nog eventjes op vakantie vertrekken. Deb, ook mijn duimen blijven rechtop! Zolang je ms niet doorkomen is het nog geen slecht nieuws. Het kan altijd zijn dat je niet zo snel heg aanmaakt
Marliesje, mijn man had het er in het begin moeilijk mee. Hij was toch wat aangetast in zijn mannelijkheid... Maar hij is er wel van in het begin heel open over geweest tegen familie en vrienden. Was in het begin een drempel dat hij over moest, maar eens dat een paar keer gedaan te hebben had hij er geen moeite meer mee. Badhairday, hopelijk is vrijdag de 13e een geluksdag voor jou!
marliesje, bij mijn vriend was de eerste gedachte; zij gaat bij me weg, toen we het hoorde.... voor de rest gaat hij er wel oke mee om...hij vindt het alleen heel erg dat ik 'door' hem de puncties moet ondergaan... meiden super lief dat jullie nog zoveel vertrouwen hadden en bleven duimen maar het heeft allemaal niet mogen baten.. ben vannacht ontzettend ongesteld geworden... ik loop gewoon leeg..(Sorry) ik ben ontzettend verdrietig, boos, teleurgesteld en moe.. ga de hele dag op de bank hangen en slapen, ben er even klaar mee
Aaaah deb wat vreselijk voor jou!! Kan me voorstellen dat je je even heel leeg voelt. Doe lekker rustig aan vandaag en veel liefs
Deb wat erg! Ik kan me goed voorstellen dat je er even helemaal klaar mee bent. Knuffel, en doe idd maar even rustig aan, even tijd voor jezelf nemen!
Hallo lotgenoten, Ik ben nieuw hier dus zal mijn verhaal kort doen. Ik ben bijna 35 en sinds 6,5 jaar met mijn vriend. Sinds augustus 2009 is mijn spiraal er al uit. Al die tijd lukte het niet. Ik ben vervolgens getest en bij mij was alles goed. Mijn vriend werd getest en zijn kwaliteit was zeer slecht. Hij blowde veel dus spraken af dat we terug zouden komen voor een hertest als hij clean was. Dit jaar is hij afgekickt in een afkickcentrum (hij blowt al niet meer sinds 2 januari, roken en drinken doet hij ook niet). Daarna zijn we gelijk naar het ziekenhuis gegaan. Zijn kwaliteit blijkt nog steeds slecht, 20 zaadjes en 4 zwemmers. Dit viel heel erg tegen. Nu moeten we in augustus voor een nieuwe test omdat hij dan langer clean is. Als het zo blijft dan is er geen andere optie dan Icsi, en dan naar het radboud ziekenhuis met een kans dat zijn zaad uit zijn zaadbal wordt gehaald. Ik word er soms zo verdrietig van. Om me heen raakt iedereen maar zwanger, allemaal oeps per ongeluk, nooit gemeenschap en dan toch direct zwanger, mijn schoonzus wordt al zwanger als mijn zwager knipoogt en ga zo maar door. Ik gun het iedereen maar voel toch bij iedere zwangerschap in mijn omgeving een steek. Mooi ook die opmerkingen van die mensen, laat het los, je bent er te veel mee bezig.. Ik zou zo graag de garantie hebben dat het ooit raak is, dat zou al zoveel stress schelen want dan zou ik het geduld kunnen opbrengen. Ik hoop hier een beetje steun te vinden want jullie begrijpen alle onzekerheid en verdriet als geen ander! p.s. ben ik ook welkom als ik pas later dit jaar start met Icsi??? Nu moeten we in augustus terug en ik weet bijna wel zeker dat we voor Icsi moeten.
Hoi Poppetje, Welkom hier, en eh, balen voor je dat je je hier ook komt aansluiten. Ik denk dat we je hier allemaal heel goed snappen! Het zou fijn zijn voor jullie als het stoppen met blowen toch blijkt te helpen, en de zaadkwaliteit beter wordt. ICSI met gewoon "kwakkie in een bakkie" lijkt me altijd nog minder stressvol dan in combinatie met TESE o.i.d. Het is idd wel heel erg weinig, dus het lijkt me dat het niet door het stoppen met blowen ineens super wordt. Maar misschien scheelt het net genoeg. (maar ik heb er weinig verstand van, misschien blijkt het straks wel heel veel te schelen) Ik snap heel goed wat je bedoeld over die zwangerschappen. Bij mij springen de tranen in mn ogen als ik zo even "poef" weer iemand zwangerschap voor mn voeten krijg. Die mensen die zeggen dat je het los moet laten zijn gek, moeten een spreekverbod krijgen, en iemand moet ze gewoon eens flink vertellen dat ze niet wijs zijn. Sukkels. Wat denken ze, dat als je het gewoon even los laat, je vriend ineens 30 miljoen zwemmers heeft?? Pfff, kan daar zo kwaad om worden!!! Schrijf het iig maar lekker van je af hier! We lopen hier trouwens allemaal niet echt gelijk hoor, sommigen zijn al zwanger, sommigen zitten er midden in, en sommigen staan nog helemaal aan de start.
Poppetje: Helaas welkom en iedereen is welkom! Moedig dat je je verhaal hier doet, het is toch niet niks... Zelf een vader gehad 12 jaar in de tbs afkicken van heroïne, hele andere koek maarja wil ff zeggen dat ik respect voor je heb. Ik heb nog een tip... Mijn vriend heeft ernstig slecht zaad door een operatie vroeger.. Sinds hij multivitamine complex slikt gewoon van kruidvat eigen merk, is het aanzienlijk meer geworden! Echt ongelofelijk. Baadt het niet schaadt het niet meid! Er schijnt van alles in te zitten dat goed is voor t zaad en de productie en ook de beweeglijkheid. Bij mijn vriend was niks beweeglijk en nu wel.. Dus echt proberen! Ooooh dames wij hebben zo zin in morgen!!!!!!!!!!!!!! Hoop zoveel meer te horen en te weten wanneer het gaat beginnen!!!
Hoi mijn naam is Chantal en ik wil graag mijn verhaal met jullie delen. Toen ik mijn man ontmoette was hij al trotse vader van 2 dochters.(die overigens op dit moment al 19 en 21 zijn ) Ik had nog geen kinderen maar wel een behoorlijke kinderwens. Mijn man leek het ook nog geweldig om weer vader te worden van ons kindje samen. Nou was mijn man gesterriliseerd dus toen wij serieus met elkaar werden hebben wij gekozen voor een hersteloperatie. 3 maanden na de hersteloperatie was er een zaadcontrole, de uitslag hiervan werd ons een week later telefonisch bekend gemaakt. Geschockt waren we met de mededeling: u zal samen nooit kinderen kunnen krijgen, het zaad is dood en nee er zijn geen andere opties...Echt niet? NEE ECHT NIET! Ik kan niet omschrijven wat ik toen voelde, mijn wereld stortte in en stopte ook even letterlijk. Wat nu? Ik heb altijd een kinderwens gehad, ik weet nog heel goed dat ik een keer samen met mijn moeder in de keuken stond en zei; mam, ik weet al waarom god mij zo groot heeft gemaakt, (1,80 cm) ik moet vast een tweeling baren... Hoe moet je verder gaan in de wetenschap dat je samen geen kinderen kan krijgen terwijl de wens er wel is. Ineens valt het ook op dat de hele wereld, de hele maatschappij gericht is op het gezinsleven. Heel wat jaren met tranen zijn er voorbij gegaan. Ik ben al jaren tante van bij elkaar 10 neefjes en nichtjes, waarvan de laatste 3 afgelopen jaar geboren zijn. Prachtig en het verzacht wel iets, maar tergelijkertijd erg confronterend... We zijn nu bijna 7 jaar verder en de afgelopen 2 jaar gaat het beter en heb ik ondertussen ondekt dat er ook een leven bestaat zonder eigen kinderen, gek genoeg ben ik zelfs voordelen gaan zien van het niet hebben van kids. We zijn erg gericht op elkaar en de hond en op ons werk en vrienden. Het diepe verlangen blijft, maar je moet ook verder is wat wij ons besefte. Toen gebeurde er vorig jaar iets bijzonders... Mijn moeder is al jaren kraamverzorgster en belde mij reuze enthousiast op met de mededeling dat ze aan het kramen was bij een gezin met precies dezelfde situatie als ons. Man getrouwd geweest, al kinderen, vrouw nog niet, wel een kinderwens... en dat deze vrouw net bevallen was van een tweede kindje van hun samen! Hoe? via ivf/icsi. Nou had ik al wel eens gehoord van ivf 7 jaar geleden, maar was op een of andere manier in de veronderstelling dat dat met een zaaddonor plaats vond??? Niet dus. Er was hoop, welliswaar een sprankje...maar het was hoop. Als er enige mogelijkheid was tot het krijgen van een kindje samen, moesten we op zn minst deze opties gaan onderzoeken. Lang leve internet en er zijn heel wat uurtjes in gaan zitten om zo veel mogelijk informatie te verzamelen ( vraag me niet waarom we dat nooit eerder hebben gedaan...mischien wel omdat het ziekenhuis zo stellig was en je mag toch aannemen dat specialisten weten waarover ze praten) enfin. We kwamen uit bij het VU amsterdam omdat deze toch wel bekend staat als "moeder"op vertiliteits gebied. December 2011 gebeld en half januari 2012 de eerste afspraak. Mijn man onderzocht ik onderzocht( beide gezond), voorgesprekken, nagesprekken en toen was het "op jacht naar zaad"! ( want zonder zaad geen ivf/icsi) eerste onderzoek, telleurstellend: geen zaad. tweede onderzoek: geen zaad. Dit wisten we eigenlijk al jaren, dus erger kon het voor ons niet. Khad alleen zo gehoopt,.. mischien toch?.... dus toch niet. Maar ze stuurde ons door naar een uroloog. Gek genoeg waar onze hoop weg was,...was de uroloog super positief! Hij zei; je hebt al 2 gezonde dochters, en een man maakt zaad aan tot zn 85ste, dus er MOET ergens zaad zijn. In mei een pesa behandeling en tot onze grote verbazing èn grote blijdschap....ruim voldoende en kwalitatief zaad voor een icsi traject!!!!! Jullie kunnen je vast wel voorstellen hoe wij ons voelde, alsof we al zwanger waren! En ineens gaat het heel snel. Tis vandaag 12 juli 2012, en ben ik afwachting van mijn menstruatie die ik 16 of 17 juli verwacht, want dan kunnen we met het traject starten! Zooooo spannend en ook heel gek.Jaren denk je dat er niks kan, heel rouw proces geweest....en nu hoor ik half september of ik zwanger ben of niet. De wonderen zijn de wereld nog niet uit, en God bestaat! mede door deze wetenschap kijk ik er naar uit...immers..ik kan doen wat ik kan doen, naar alle afspraken gaan. De artsen kunnen doen, waar hun goed in zijn, behandelen. Maar ik geloof dat er maar 1 persoon over het leven gaat...en dat is God zelf! Ik geloof, ik vertrouw en ik hoop dat onze hartewens gauw in vervulling mag gaan. Groetjes Chantal
Hoi Chantal, Ook welkom hier!!! Wat een super nieuws, dat er via pesa toch zaad gevonden is!! Wat heerlijk dat jullie er nu dan toch nog voor kunnen gaan! Ik vermoed dat jij dan min of meer gelijk zult gaan lopen met mij een danoontje, als je iig een lang traject krijgt, met eerst de pil. Is a bekend in welke week jullie de punctie krijgen? @Danoontje - hoe is het gegaan vandaag? en al een datum/week voor de punctie bekend?
Hoi Marliesje, Ja was zeker fijn nieuws, Hoop ... doet leven!!! En wij gaan het lange protocol doen van 2 maanden. uhhh, mischien niet helemaal goed ingelezen maar wanneer beginnen jullie met de pil? Ik moet als ik ongesteld wordt inbellen. Dat is a.s. maandag of dinsdag. Dan moet ik de 2e of 3e dag komen voor een echo, prikinstructies en krijg ik alle medicijnen mee, en ook beginnen met de pil dus volgende week...
Chantal, welkom, fijn dat jullie toch de mogelijkheid hebben om zwanger te raken...en met icsi/ivf kan er best veel...al kan het helaas ook mis gaan, hou daar ook rekening mee... Danoontje, hoe is het gegaan? Poppetje, welkom hier, heftig hoor! Hier weet ik wat we gaan doen, heb vanmorgen ziekenhuis gebeld om te zeggen dat we een rustmaand inplannen.. nou moet zeggen dat toen ik had opgehangen super chagerijnig was en vriendlief na een uur zoiets had van bel alsjeblieft het ziekenhuis op om te zeggen dat we doorgaan... het voelt voor mij gewoon niet goed om een maandje rust in te plannen... dus morgen maar even bellen
Hoi Deb, Kan me voorstellen dat je niet wilt wachten, het is al zo een proces van wachten, proberen, hopen... succes met jullie vervolg! En ja, ik weet dat het ook mis kan gaan. Maar omdat we al bijna 7 jaar denken dat het niet kan, is alles wat nu wel kan een heel groot kado voor ons. Ik ben ook niet bang voor mijn gevoel als toch blijkt dat het niet lukt, want dat gevoel ken ik al 7 jaar, weet hoe het voelt, en heb ondekt dat mijn leven ook zin heeft zonder kinderen. Het rouwproces van het lukt niet, hebben we al gehad, dus erger kan eigenlijk niet...alleen maar beter!
Chantal, wij doen icsi in eigen cyclus en mag gelukkig elke maand gewoon door dat is wel zo fijn... en natuurlijk weet je dat het mis kan gaan en kan het voor jullie alleen maar beter... hier vallen de teleurstellingen toch wel zwaar iedere keer... het is hier heel snel gegaan allemaal...november afgelopen jaar de mmm in gegaan, 3 iui's gehad en nu onze 3 icsi in eigen cyclus....