Mijn moeder verdiend niet veel. Ze heeft wel een baan en dat word aangevuld met uitkering. Ze houd geloof ik maar iets van 400 euro over in de maand. En daar moet ze alles van doen, zoals boodschappen, kleding, spullen kopen etc... Maar ik vind dat ze haar geld niet goed besteed. Ze 'kan' niet sparen. Ze gooit altijd haar geld over de balk. Ze heeft ook best veel huisdieren en dat kost ook geld, dus ik begrijp dat niet. Verder is ze echt een rommelkont en heeft ze een huis vol met troep (ik praat misschien niet met veel respect over mijn moeder, maar laat ik even duidelijk wezen: dat heb ik wel voor haar, ik heb juist een goede band met haar, maar dit irriteert me). Maar ze koopt maar en ze koopt maar.... En er komt steeds meer troep bij in haar huis en ze koopt echt onnodige dingen. Zo heeft ze een keer een tandem gekocht zodat ze gezellig samen kan fietsen met mijn broertje (die is 12) en ze is niet blind, bovendien hebben ze beiden gewoon een fiets. Ook koopt ze allerlei nieuwe kleine meubeltjes terwijl haar huis al volstaat met troep. En gewoon echt dingen die helemaal niet nodig zijn... En als ze bij ons komt neemt ze altijd cadeautjes mee dat in totaal misschien wel 20 euro kost. Lief bedoeld uiteraard, maar dat is niet nodig, ze kan zelf het geld juist goed gebruiken en dat heb ik haar ook op een 'lieve' manier gezegd. Dat ze dat niet weer hoeft te doen. Nu heeft ze gevraagd aan me of ze 60 euro van ons mag lenen, omdat ze zondag iets wil kopen, en nog niet zeker weet of haar geld dan al gestort is. Ze wil naar Ikea gaan met twee mensen en moet daarvoor de reis betalen, en ze trakteren op iets lekkers in het restaurant. Weer zoiets onbenulligs. Waarom moet ze uitgerekend op zondag naar Ikea? Om haar geld te verpatsen aan (in mijn ogen) 'onbenulligdheden'? Ik heb het nog niet helemaal toegezegd omdat ik dit nog even zou overleggen met mijn man. En die irriteert zich er ook aan. Hij zei: 'Voor één keer'. Maar hij vind ook dat ze haar geld 'verkeerd' besteed. Wat als haar wasmachine het ineens begeeft? Dan heeft ze nooit geld achter de hand om een nieuwe te kopen. Ik zou zo graag willen dat ze eens wat spaart en haar geld niet op de verkeerde manier besteed. Denk ik nu raar? Is dit iets waar ik me mee kan bemoeien of zijn dit mijn zaken niet?
Nee ik vind niet dat jullie raar denken. Ik zou haar het geld niet lenen...ze heeft het niet voor iets dringends nodig. Ik zou gewoon eerlijk tegen haar zeggen dat jullie haar het geld niet lenen, omdat ze het wil lenen voor iets wat niet echt nodig is. Als ze er dan nog verder op doorgaat, dan kun je zeggen dat het misschien handig is als ze wat geld gaat sparen. Ik zou niet meteen zeggen dat ze haar geld verkeerd uitgeeft....misschien heeft zij deze prulletjes wel nodig om zich goed te voelen.
Ik zou haar het geld ook niet lenen als ze zo onverantwoord met haar geld om gaat. Het is heel simpel in mijn ogen, als je geld op is en je wilt iets kopen dan moet je wachten tot je salaris weer gestort is. Jammer de bammer dus, maar dan gaat ze maar een weekje later naar de Ikea...
Ik zou het niet doen. Als je nu weet dat het aan iets goeds ( weekboodschappen ) besteed wordt is het wat anders.
Heb je weleens met haar besproken waarom ze dit doet? Misschien heeft ze idd het gevoel dat ze zichzelf moet trakteren omdat ze zich niet goed voelt oid. Of vind ze het gewoon moeilijk om overzicht in haar situatie te krijgen. Ik ben het wel met de andere meiden eens, ik zou haar geen geld lenen voor ikea. Ze hoeft niet perse iets te kopen en als ze iets leuks wil doen met vrienden kan ze ook iets anders gaan doen.
Mijn vader was ook zo, maar we hebben het enigsinds afgeleerd. Hoe? Marktplaats, lang leven markplaats . Ik ben een dag met hem bezig geweest in huis om van alle onzinnige spullen (4 tafels, kunnen er makkelijk 3 van weg. 3 fietsen, 1 weg etc) foto's te maken en die op marktplaats te zetten. Zo kon ik hem met een gerust hart 50,- lenen (omdat ik wist dat we dat toch wel terug zouden krijgen van de spullen op markplaats). Maar zo heb ik hem ook meteen laten zien dat als je goed zoekt op marktplaats je hele leuke dingen kan vinden voor veel minder geld in de winkel + het feit dat omdat je langer zoekt je meer tijd hebt om te realiseren of je het wel echt nodig hebt. Zo kan je op een leuke gezellige manier een grote (verkoop)opruiming houden en steekt ze er hopelijk nog wat van op. Wij hebben trouwens over cadeaus tegen de opa's/oma's gezegd dat ze best soms iets mogen kopen voor de kleine maar niet altijd, dat we liever hebben dat ze dat geld in haar spaarpotje doen voor later dan nog meer speelgoed te kopen.
Kijk wat je moeder met haar geld doet, hoe onbenullig zij het ook verkwist, is echt haar eigen zaak. Maar ikzelf zal geen geld uitlenen, aan niemand, voor zoiets onbenulligs als andere mensen trakteren in de IKEA. Ik ben het met Rosao eens, ik denk dat je met haar moet bespreken waarom ze het zo doet.
Ik geef je aan de ene kant helemaal gelijk wat betreft de verkeerde uitgaven maar goed het is haar geld en ze is oud en wijs genoeg om te doen wat zij wil ermee zolang de vaste lasten maar betaald worden .... tja het is toch je moeder en ze heeft jaren voor jou betaald en dan denk ik wat is nou 60 euro als je het zelf wel hebt en het is tenslotte maar om te lenen dus wat ze er ook mee doet ik zou nooit nee zeggen puur om het feit dat ze vroeger ook voor mij alles betaald heeft ...
Ik zou het geld niet aan haar lenen want dan leert ze het nooit. Veel mensen kopen spullen om zich beter te voelen misschien dat jou moeder ook wel zoiets heeft.
ik sluit me hier toch wel bij aan... Gedeeltelijk . Ik zou het haar nu in elk geval wel lenen. Maar wel een goed gesprek aanknopen en aangeven dat je er eigenlijk niet achter staat. Maar het is wel je moeder. En het is nu de 1e keer (als ik het goed begrijp) . Dus ik zou haar wel duidelijk maken dat het éénmalig is. De marktplaats tip vind ik ook wel een goede.
Ik zou het haar deze keer lenen, maar wel zeggen dat je voortaan alleen geld in uiterste noodsituaties en niet aan uitjes naar de Ikea. Verder vind ik 400 in de maand niet superweinig, ze moet er maar mee leren omgaan. Wij doen het al tijden met minder of ongeveer hetzelfde bedrag met z´n drieen en straks met z´n viertjes.
als ze van de tandem af wil hou ik me aanbevolen. ik ben ( bijna ) blind maar kan geen tandem van 2.500 tot 3.500 euro kopen.en mijn eigenste is kapot. verder vind ik eigenlijk dat het haar zaken zijn. alleen geld lenen zou ik niet doen. zoals jij het beschrijft is het een bovenloze put en daar mag je best weigeren nog meer in te gooien. ze kan dan hooguit vragen waarom en dan kan je zeggen dat je het niety slim vind enzo. maar verder vind ik niet dat het jullie iets aangaat hoe zij haar geld besteed. zou jij het bijv. andersom wel leuk vinden als mensen ongevraagd dat bij jullie bestedingspatroon deden?
Mijn ervaring leert dat mensen net als kinderen zijn Als je een keer 'toegeeft' dan vragen ze het de volgende keer dus weer... En leren ze dus niet. Dus hoe moeilijk het misschien voor je zal zijn, ik zou het maar weigeren. Kijk, als ze nou geld nodig heeft omdat ze anders geen eten kan kopen... Maar voor de IKEA Dat is wat anders.
Als je een goede band met je moeder hebt zoals je beschrijft zou ik het geld niet lenen, maar gewoon geven. Mijn moeder heeft het ook niet breed en heeft mij nog nooit om geld gevraagd ofzo hoor, maar als ik zou vinden dat wat zij met haar geld doet niet goed is en ze vraagt me een keer om geld zou ik het gewoon geven. Wie ben ik om te beslissen dat wat zij doet fout is? Misschien ga ik wel verkeerd met mijn geld om? Maar lenen aan familie heb ik nog nooit gedaan en zal ik ook nooit doen, zal altijd gewoon geven.....en als ik het niet heb houd het op. Ik heb dan ook een uitzonderlijk goede band met mijn familie en denk dat als je band niet zo goed is het misschien anders is....succes....
400 euro is voor iemand alleen inderdaad niet weinig. Boodschappen kosten misschien maar 30 euro in de week voor iemand alleen. Maar dat terzijde. Ik zou haar het wel lenen als ze het maar weer terug betaalt
Ik zou het haar niet lenen! Geld dat je niet hebt, kan je ook niet uitgeven!!! En ze moet die 60 euro wel weer volgende maand terugbetalen, dus dat betekend dat ze die maand al met 60 euro minder begint! Als ze nou echt geld nodig had voor iets noddzakelijks dan is het een ander verhaal! Maar alleen maar even voor de ikea, dus voor luxe (om het zo maar even te noemen), dan vind ik het onzin om dat geld te gaan lenen. Als ik geen geld meer heb, dan kan ik ook niet naar de ikea!
Mijn regel is altijd geweest: Als ik ergens geen geld voor heb, dan kan ik het niet kopen. Ik denk dat dat een goede regel voor je moeder is. Alleen kan ik het me voorstellen dat je dat moeilijk kunt zeggen.
Niet breed?! Ik denk dat veel mensen hier op zp blij zijn met 400 euro in de maand, en als ze dit nu leent heeft ze volgende maand nog eens 60 euro minder...Dat gaat ze dan helemaal niet redden... Als ze nu geen geld meer heeft voor eten of een rekening van de dokter. Maar ikea is niet echt eerste levens behoefte. Ik zou het niet lenen en er eens goed over praten met je moeder..
Ik zou het zeker niet lenen.. Maar daarbij ben ik ook bevooroordeelt omdat mijn zus zo was en zij werd elke keer weer uit de shit geholpen door mijn ouders en mij. We hadden achteraf gewild dat we haar écht geholpen hadden en niet steeds meer geld geleend hadden. Geld wat er niet is kan je niet uitgeven, die dikdoenerij irriteert me mateloos
jeetje lijkt me echt moeilijk voor je om je moeder zo te moeten zijn.. meestal is het andersom lijkt me? ik zou het geld lenen of geven denk ik maar wel pas na een gesprek.. een hard gesprek.. ééntje waarin je duidelijk maakt dat je heel veel van d'r houdt en alles wil doen om haar te helpen maar wel dat ze daar zelf dan ook haar best voor doet. en haar laten inzien.. op een rijtje zetten wat ze heeft aan werkelijke kosten en wat ze uitgeeft aan prullaria.. misschien komt dan het besef.... ? misschien zullen er wat tranen vloeien van haar kant omdat ik weet dat sommige mensen het nodig hebben om te kunnen kopen. maar op het moment dat ze dan inziet dat ze verkeerd bezig is, of iig dat het beter zou kunnen, dan zeggen dat het voor nu deze ene keer is om haar voor dat moment weer op te vrolijken zodat ze toch heel blij zal zijn maar wel dat het echt de enige en laatste keer is. ook niet voor een andere keer dat ze het ÉCHT nodig heeft want ze weet nu (na jullie gesprek) hoe het ook kan? dit is mijn platte gedachte hierover.. maar ik ken jouw en haar gevoelens natuuriljk niet dus misschien zie jij het juist helemaal niet zitten. veel sterkte/succes met de situatie