Gewoon rustig aan doen en zien hoe het gaat. Als alles goed gaat en ook met je dochter (zij is heel belangrijk maar jijzelf ook!!!!) wat maakt het dan uit? Als je er zelf zeker van bent,klaar. Een ander heeft daar niks over te zeggen. En je hoeft echt niet te wachten tot je dochter uit huis is. Dat zij daar voor heeft gekozen, was haar beslissing.
Gefeliciteerd met je nieuwe vriend!! Ik zou me er niks van aantrekken wat je moeder zegt of vindt hierover. Als het aan m'n moeders moeder had gelegen was mijn moeder ook altijd alleen gebleven na haar scheiding. Mijn moeder had een zoontje van 7 toen ze mijn vader leerde kennen. Na 'n half jaar waren ze al getrouwd en was ik onderweg. Na mijn geboorte volgde al snel nummer 3. Tot ik 12 was wisten mijn zusje en ik niet dat we een halfbroer hadden ipv een broer. De enige reden dat we het te weten kwamen was omdat een schoonzus van m'n vader erover begon tegen ons (hoe lang m'n ouders getrouwd waren en dat dat toch niet kon omdat onze broer al zoveel jaar ouder was). Oftewel het was mij en mijn zusje nooit opgevallen dat onze broer niet de zoon van onze vader was. Als je vriend nu al zo goed omgaat met je dochter lijkt me dat ook geen probleem te worden in de toekomst. Hij "neemt" nu namelijk niet alleen een vriendin, maar ook je dochter erbij.
Als JIJ gelukkig bent en JIJ wilt samen met deze man de toekomst delen en kinderen krijgen dan moeten JULLIE dat doen!!! Het is JULLIE geluk niet die van een ander
Onzin. Mijn vriend heeft een zoontje van nu 4. Ik heb een dochtertje van bijna 2 en nu samen een zoontje. Niemand krijgt meer of minder aandacht, mijn dochter vind haar broertje supergeweldig en ook mijn vriend is ze helemaal weg van. Dus ik snap niet dat het beter zou zijn voor je dochtertje om alleen te blijven wonen. Mijn dochter is trouwens half ugandees en de rest is 100% nederlands. Je krijgt wel eens vragen zoals 'was zij ook zo licht als baby?' omdat mensen dan denken dat mijn zoon ook halfbloed moet zijn. En soms zie je wel vreemde gezichten als we met zijn alleen gaan wandelen ofzo. Mij een zorg.. Wij hebben dan een 'samengesteld' gezin, maar het is wel MIJN gezin. Ik hou van iedereen net zo veel. Iedereen heeft dezelfde regels en beloningen (bij wijze van). Ik zou gewoon niet luisteren naar deze 'adviezen'. Ze zullen ongetwijfeld goed bedoeld zijn, maar echt niet waar. Natuurlijk komt het wel eens voor, vooral dat de stief-vader/moeder meer voelt voor zijn eigen kind dan voor zijn stiefkind. Het is puur hoe je ermee om gaat.
Het is jullie leven, anderen hebben altijd wel wat te zeuren hoor echt, het is nooit goed. jammer voor hun dat jullie het met elkaar moeten doen en hun er gewoon niks over te zeggen hebben. doe wel rustig aan, nu is het natuurlijk wel anders als je een relatie hebt maar het is hardstikke fijn weer verliefd te zijn! Doe wat jullie je goed lijkt en denk dat je dochter echt niks te kort komt hoor, het is toch altijd even wennen voor een kind om een zusje/broertje er bij te hebben.