Hier zijn we dan aangemeld en wel, na advies van een zeer goede vriendin van mij die veel steun etc gehad heeft hier besloten ook maar is een kijken te nemen. Ik zal wat over mijzelf vertellen Ik ben 25 jaar (bijna 26) en eigenlijk heb ik al zolang ik me kan herinneren een sterke kinderwens, toen ik kleiner was vertelden ik de wereld al graag dat ik MOEDER wilde worden geen baan kan daar tegen op voor mij! Ik denk dat veel mensen mij wel zagen als toekomstige "tienermoeder" Mijn partner en ik zijn inmiddels al weer 7 jaar zeer gelukkig samen en hebben ons leven aardig op de rit. ik werk 3 dagen in de week en hij studeert nog (het zwaarste jaar heeft hij gelukkig gehad). We werken hard aan een goede toekomst ! Als ik op mijn eigen jeugd terug kijk was er eigenlijk weinig zoals het hoort hoop meegemaakt en daar aardige littekens aan overgehouden dit zorgt er ook voor dat ik niet alleen omdat ik een kindje wil er zomaar aan wilde beginnen, ik kan wel een kind willen maar ik wil mijn toekomstige kind een goed/stabiel leven kunnen geven. 5 jaar terug is mijn zusje "(tiener)moeder" geworden op haar 17e beviel zei van een prachtige dochter, maar zoals bij velen (niet allemaal natuurlijk) was ze er nog totaal niet klaar voor. De kleine meid was dus al vanaf 3 maanden wekelijks bij ons op een gegevens moment was ze 4 van de 7 dagen in de week bij ons. Inmiddels komt ze minder vaak omdat de situatie niet meer toelaat dat ze wekelijks gezellig langskomt. Ze is wel nog steeds een deel van ons "gezin" we geven meer om dit kleine meisje dan om wie dan ook! Voordeel eraan is ook dat we samen hebben kunnen "oefenen" en we heel goed weten wat we willen voor ons kind. Inmiddels zijn we sinds december zelf bezig en weten we meer dan ooit eerder dat we er klaar voor zijn dat een kindje welkom is en dat is een heel fijn gevoel. Ook wel beangstigend (gaan we goed doen, zijn we er klaar voor?) maar we gaan ervoor samen! Op ons na weet maar 1 iemand dat we hier mee bezig zijn en dat vinden we fijn maar tegelijkertijd als mijn schoonmoeder het dan over haar toekomstige kleinkind heeft wil ik het wel uitschreeuwen en zeggen dat het (hopelijk) niet lang meer gaat duren voor ze echt oma is! Een heel verhaal is het geworden maar nu weten jullie een beetje wie ik ben Ik kijk er naar uit mijn ervaringen en vragen met jullie te delen en jullie verhalen te lezen x