Tja, ik ken genoeg biochemici die in de voedingsmiddelenindustrie werken om te weten dat er heel wat geld voor dit soort onderzoek uitgetrokken wordt vanuit dat soort partijen (Frieslandfoods, bijv.). Wat uiteraard niet wil zeggen dat ik beweer dat dat in dit specifieke geval zo is. Omgekeerd is borstvoeding geven voor niemand behalve de burger die het zelf doet lucratief (op misschien de fabrikanten van kolfapparatuur na).
Wellicht heb je van Jean Liedloff en haar boek The Continuum Concept gehoord? Een basiswerk voor natuurlijk ouderschap. Binnen de Indianenstam waar zij verbleef kauwden de moeders zelf de eerste hapjes voor en gaven het zo door aan hun baby's. Volgens mij was dit vroeger algemeen praktijk, ik heb hier weleens een heel stuk over gelezen op Dragen & Voeden. En het komt ongetwijfeld nog steeds voor in veel landen. Ik heb dit ooit eens opgezocht in mijn zoektocht naar de voors en tegens van Rapleyen.
Ik ben ervoor om gewoon je kindje te volgen, dus als je belangstelling voor voedsel ziet probeer je een keer wat te geven, werkt het niet, dan later nog eens. Het zal aan je kindje liggen of je dan bij 4 of bij 8 maanden naar wat vaster voedsel gaat. Ik ben bij de oudste twee netjes rond 6 mnd. begonnen met opbouwen, maar ik had twee jongens die niet echt veel belangstelling hadden voor vaster spul, en een paar weekjes daarna ineens wel veel meer, dus dat lijkt me dan een natuurlijk ritme. Of als je baby echt veel honger krijgt lijkt me dat ook een moment om meer vaster voedsel te gaan introduceren.
Daartegenover moet opgemerkt worden dat de meeste zoogdieren een stuk eerder tanden krijgen dan een mensenjong (zoals een veulen na een week al ), en hangt de zoogperiode/speenleeftijd volgens mij ook vaak samen met het krijgen van tanden en het zelf kunnen afbijten van eten en kauwen van eten.
Interessant hoor! Ik heb ook weleens zoiets gezien in de documentaires van Bruce Perry, die bij zo'n primitieve indianenstam was. Die kinderen kregen keiharde halfgiftige bladeren te eten die een soort van medicinale werking hadden. Dat verspeekselen van die bladeren had niet enkel en alleen te maken met het zacht maken van voedsel, er moesten eerst een aantal gifstoffen uit gekauwd worden. In het dierenrijk is het zo geregeld dat als een jong zijn moeder verliest na het spenen het kan overleven op vast voedsel.
Nou, er zijn ook baby's die al na een week een tand hebben, dus om dan al met een boterham te beginnen lijkt me wat snel, hihi. Alhoewel de inzichten ook veranderen, ik kreeg na 6 weken al een olvaritpotje met bruine bonen en appel, zo ging dat in mijn babytijd,hihi, lust nog steeds graag bruine bonen, dus dat van die paplepel klopt wel. Labeltje zit nog in mijn babyboek, staat ook echt erop; voor baby's vanaf 6 weken
Bruine bonen!!! Wat zal jij lekker gepoept hebben Ja, ik zou ook niet zeggen dat baby's die eerder tanden hebben eerder aan eten toe zijn, maar vind het wel een 'noot' bij het niet voorkauwen of prakken argument. Wij hebben er zelf een tussenweg in gekozen en Renske eet nu praktisch met de pot mee Er zijn idd volksstammen die voorkauwen, bovendien is speeksel ook een bron van antistoffen- dat voegt dus zelfs iets toe aan het eten (naast mogelijk ontgiften en fijnmalen), wat je ook niet in potjes zou vinden.
Dat was hier dus een heel duidelijk signaal dat er wat bij moest naast de BV. Bij 4,5 mnd meldde Thirza zich veel vaker en dacht ik eerst: heeft ze hongr er ofzo? Bleek een tandje te zijn. Bij 5,5 mnd hetzelfde, maar nog veel heftiger: meldde ze zich overdag weer elke anderhalf uur en 's nachts elke 2 uur. Toen weer geprobeerd en begonnen met bijvoeden, (prutjes, want stukjes wilde ze echt niet), en ze rukte me echt de lepel uit handen om alles op te willen eten. Scheelde ook al heel snel in het aantal BV-momenten.
Ja, zeker interessant en ik snap je punt maar de mens is nu eenmaal ook een zoogdier dus toen ik je statement las en de daaraan voorafgaande opmerking over de eventuele herkomst van het menselijke zoenen schoot mij meteen het boek van Jean Liedloff te binnen. Begrijpelijk dat bladeren voorgekauwd werden als er eerst een aantal gifstoffen uit moesten verdwijnen. Het dieet van de indianenstam van Jean Liedloff was karig, voornamelijk bananen, cassave en nog wat planten/wortels geloof ik. Lijkt mij dat je een banaantje toch ook zo in de hand kan geven maar die werden dus eerst voorgekauwd. Interessant punt evenstar dat speeksel ook een bron van antistoffen is. Daarnaast lijkt het mij ook een bron van microben te kunnen zijn, maar goed.. dat heb je met zoenen ook! Zijn wij trouwens ook niet de enige diersoort die zoent?
Deze manier om gifstoffen te verteren, en voedsel voor te bewerken is in elk geval een stuk frisser dan hoe koala's het doen. Voordat een jonge koala in de eucalyptusboom wordt gezet om zelf blaadjes te gaan kauwen, krijgt die van mama-koala haar poep te eten, zodat hij de juiste bacteriën e.d. uit haar darmen binnenkrijgt en hij zelf die zware kost kan verteren. Voorkauwen is iets wat vogels wel doen (pinguins bijvoorbeeld, die braken voorverteerd voedsel uit zodat hun jongen het kunnen opeten), maar ik zou zo gauw geen ander zoogdier kunnen bedenken dat dit doet. Maar er zijn wel meer dingen waarin mensen uniek zijn. Geen enkele andere diersoort heeft zijn eigen levensverwachting zo spectaculair weten te verlengen als homo sapiens, dus het is nog helemaal niet zo gek wat 'wij' allemaal ooit hebben verzonnen. Grappig hoor, dat je in zo'n topic ook iets leert over andere mensen én andere dieren.
En hier inderdaad een meisje die pas met 11 maanden haar eerste tandje kreeg en tot die tijd niet bijster geïnteresseerd was in bijvoeding. (wij zijn begonnen met zes maanden)