We waren 18 toen we verkering kregen...5 jaar later trouwden we en gingen we echt samen wonen...toen 24 ...ik wilde meteen al wel voor kindje gaan....manlief wilde nog een jaar eerst samenwonen ...op onze eerste trouwdag was ik op de helft van de zwangerschap.. Als we elkaar 10 jaar later pas tegen waren gekomen was het waarschijnlijk allemaal veel sneller gegaan...
Ik heb nooit geen seconde spijt gehad van de reis, ik vond het fantastisch! Maar tis moeilijk, er zijn geen garanties in het leven want er zijn ook nog steeds mensen die in ronde 1 zwanger zijn. En op reis met een kleine is niet zo makkelijk haha! Dus wil je graag reizen, dan zeg ik: ga daarvoor! Dat is een ervaring voor het leven! Maar kriebelt het meer voor een baby'tje: ga daarvoor! Of ga op reis en ga daar op vakantie voor een baby hihi
Wat leuk ! Maar wou je man dan toch al wel een kindje omdat je al zwanger was op je trouwdag? Of was het nog niet helemaal gepland? Als ik geen 26 en hij 30 was geweest, had ik er zeer zeker nog niet zo overlopen nadenken inderdaad. Met mijn ex, was dat ook zeker het laatste waar ik aan dacht (überhaupt nog nooit stil bij gestaan toen). Tot nu, met mijn vriend is het zoooo anders dat ik over dat soort dingen begin na te denken. Misschien ook omdat hij erover begint....
Hahaha die laatste optie kan ook inderdaad misschien nog een goede ook Maar het is waar dat je het niet kan voorspellen en vastleggen wanneer het kan. Kon dat maar! Had jij niet zolang hoeven wachten en had ik niet nu zo 'in de knoop' gezeten
Bij ons ging het ook vrij snel allemaal. Na 3 maanden gingen we samenwonen en toen we 2 maanden samenwoonden zijn we ervoor gegaan. Ik vroeg de eerste date al of hij kinderen wilde aangezien ik geen relatie wilde beginnen met iemand die geen kinderwens had. Ik zat toen nog in het laatste jaar van mijn studie en hoopte met een dikke buik mijn diploma in ontvangst te nemen. Alleen duurde het ruim 2,5 jaar voor het raak was. Mijn gevoel en verstand waren in het begin ook tegenstrijdig, want mijn gevoel zei dat ik heeeel graag een kindje met hem wilde en mijn verstand zei dat het beter was als we nog wat langer samen waren en als ik mijn master eerst nog ging doen. Achteraf had ik idd beter mijn master kunnen doen, maar mijn goede gevoel over mijn relatie klopte. Inmiddels getrouwd en een kleintje van 2,5 maand op m'n schoot, heerlijk (ik ben 25 trouwens)
Dat is inderdaad vlot maar ze zeggen altijd dat je gevoel het beste is om te volgen, je verstand is er volgens mij alleen maar om je in de war te brengen
Ik was 23, mijn vriend 26 en wij zijn direct gaan samenwonen. Beide een drukke job dus veel hebben wij er niet over nagedacht. Als het goed voelt moet je het doen! Daarna hebben we nog veel gereisd, huisje gebouwd en nu 5 jaar later willen wij graag een kindje!
Wel leuk om te lezen dat het samenwonen bij meerdere zo snel ging Is het toch helemaal niet 'gek' Hebben jullie een huisje zelf laten bouwen? Wat gaaf! Waar zijn jullie allemaal naar op reis geweest? Mijn lijstje is namelijk zo groot. Zo wil ik nog naar Australië, nieuw Zeeland, Thailand, Maleisië, China en zo kan ik nog wel even doorgaan
Na ongeveer 3,5 jaar zijn we getrouwd Na ongeveer 1 jaar huwelijk begonnen voor een kindje Nu al een jaar bezig maar tot nu toe nog geen geluk, alleen een miskraam gehad. Ohja, en ik ben 23 (in maart 24) en mijn partner 25. Succes!
Mijn vriend en ik leerden elkaar 3 jaar geleden kennen, hij was 25 en ik 23. Na een paar weken woonden we al samen, het voelde ontzettend goed. Na 14 maanden ongeveer was ik zwanger, en nu iets meer dan 3 jaar later hebben we 2 dochters. Heb er nooit spijt van gehad dat alles zo snel is gegaan, ook al denken we beiden soms wel aan de tijd dat we nog met z'n 2en waren. Dat zijn mooie herinneringen, maar ik zou ons gezin voor geen goud willen missen! Overigens was de eerste gepland, alleen gebeurde het sneller dan we dachten. De wens was er bij ons allebei, maar ben in eerste instantie gestopt met de pil omdat ik niet meer menstrueerde. Toen was ik nog niet zwanger trouwens. Onze tweede was niet gepland, maar wel heel gewenst!
Bij mijn man en mij is het ook heel snel gegaan. Eigenlijk wilden wij allebei geen relatie, allebei half jaar daarvoor een lange relatie stopgezet. Maar toen wij elkaar weer zagen na 8 jaar was het heel snel duidelijk dat we zo goed bij elkaar pasten. We woonde eigenlijk vanaf de eerste week samen. Na 4 maanden begon hij al over kinderen en wist ik ook al dat ik van hem kinderen wou. Maar ik zat net in nieuwe baan dus wou nog een jaar wachten. Uiteindelijk oktober 2011 gestopt pil (anderhalf jaar later) en in mei 2012 zwanger. Pas december 2013 zijn wij getrouwd eigenlijk alles andersom. Wij zijn beide nu 32 jaar 5 jaar bij elkaar. Maar ik wist vanaf dag 1 dit is hem mijn man en denk het nu nog steeds.
Ja zelfde leeftijd, leuk! Inmiddels ben ik heel pril zwanger na ruim 2 jaar. Hopen dat het goed blijft gaan.
Nee, ik vind het zeker niet gek! Vorig jaar naar Afrika geweest, Brazilië hebben we ook gedaan en dan paar reizen wat dichter in de buurt. Australië en Nieuw Zeeland blijft voorlopig nog een droom.
Ik was 20 toen ik hem leerde kennen, na 1,5 jaar zijn we gaan samen wonen in mijn huurappartementje. Daar hebben we een jaar gewoond toen hebben dit huis kochten. We trouwden toen we 6 jaar samen waren en een half jaar later was ik zwanger van ons eerste kindje. Nu ben ik 28, zijn we ruim 8 jaar en zwanger van ons 2de kindje.
Na 3 of 4 maanden gaan samenwonen. Niet bewust. Er kwamen in de weekenden steeds meer spullen mee met mij en de nachten dat ik bleef logeren bij hem in zijn huis werden steeds meer. Dus uiteindelijk was ik er volledig. Na 5 jaar besloten we dat k ging stoppen met de pil. Ik geloof dat ik erover begon. Na 5 maanden was ik zwanger. Onze dochter is inmiddels 5,5.
Soms zit het gewoon goed. Mijn man en ik wisten na de eerste (blind) date dat dit hét was en na een maand waren we het erover eens dat we zouden trouwen en kinderen wilden. We waren pas begin 20, dus eerst samenwonen (na 2 mnd) afstuderen en reizen. Met 25 kreeg ik mijn eerste kind. We zijn nu al 11 jaar heel gelukkig samen en vanaf dag 1 nooit getwijfeld. Soms wéét je het gewoon
Wij leerden elkaar kennen toen ik nog heel jong was, een jaartje verkering gehad en daarna 4 jaar 'jong geweest'. Toen ik 18 was zijn we serieus bij elkaar gekomen, toen ik 20 was kochten we samen een appartementje. Kort daarna raakte ik zwanger en toen ik 21 was kregen wij ons eerste kindje, in mijn zwangerschap zijn we getrouwd. Nu ben ik 27 en hebben we 3 heerlijke kinderen. Wel leuk, met mijn eerste echte vriendje
Wij konden elkaar al toen ik 12 was en hij 16. Vonden elkaar leuk maar kon echt niet op die leeftijd. Na 14 jaar zijn we elkaar weer tegen gekomen. Hij toen 28 en ik 24. Vanaf dag 1 samen. Na 2 maanden gingen we op zoek naar een koophuis, wat uiteindelijk kwam na 9 maanden. 2 maanden later stopte ik met de pil. Datzelfde jaar zijn wij getrouwd. Helaas kwam er pas na 2 jaar een zwangerschap (icsi) en kregen wij een zoon in 2012 Nu bijna uitgerekend van onze dochter. Inmiddels ben ik 30 en hij bijna 34. We zijn dus al meer als 6 jaar samen. Alles is in snelvaart gegaan maar na vele ongelukkige relaties, voelde ik dat dit hem echt is voor mij
Wat een leuke reacties allemaal Ook erg leuk om te lezen! Wij moeten eerst maar samen gaan wonen, dan hebben we al 1 stap gezet en ik bedacht mij net, ik moet het gewoon een keer direct aan hem gaan vragen. Want ik kan er wel over blijven nadenken, maar ik moet natuurlijk ook wel weten wat hij denkt en vind Dat ga ik alleen doen denk ik pas, zodra ik zelf voorbereid ben op een mogelijke 'ja' vanuit hem. Want anders zou die niet zulke hints?? geven denk ik. Of ik interpreteer het helemaal verkeerd...
Mijn vriend en ik zijn na 1 week al samen gaan wonen. Voelde gewoon goed. Dat was in juni 2011. In juli 2011 bleek ik zwanger van hem te zijn. Is helaas een miskraam geworden. Eind december 2011 gestopt met de pil. In maart 2012 opnieuw zwanger en in december 2012 bevallen van een prachtige dochter!