Moeite met lichaamsverandering...

Het is je eerste?

Ik had dit bij de eerste ook. Vond mezelf op een gegeven moment zo vreselijk dik dat ik ook niet goed meer kon genieten.
Bij de tweede was dit al wat minder, gezien ik wist dat ik m'n slanke figuur geheel terug had gekregen na de 1e (dat stemt hoopvol) en nu maak ik me niet zo druk. Ook na de 2e kwam ik zonder moeite weer goed in shape en hoop dat dit nu weer zo is.

Maar snap je wel, en dit staat los van het blij zijn met je zwangerschap hoor.

 

ik schrik als ik een foto van mijzelf zie. Ik ben dik 20 kilo gegroeid en heb lekkere spekarmen en een beste buik. Ik had altijd 38/m en nu voel ik me net zo´n olifant.. Ik heb het er echt voorover hoor, en ik weet wel dat het er straks weer af is, maar ik moet als ik in de spiegel kijk wel wennen aan mijn nieuwe ik.

 

Ik heb het ook hoor, vind mijn spiegelbeeld echt niet leuk nu...maar troost je dat het tijdelijk is en dat anderen het vaak heel mooi vinden!

Probeer je mooi aan te kleden, op zo'n manier dat je buikje mooi opvalt. Dan is in ieder geval duidelijk dat jij zelf niet schuldig bent aan die spekkies

 

Herken het wel hoor! Heeft niks te maken met je blijdschap over je zwangerschap, geen zorgen. Ben trots op m'n buik, maar een uitdijend achterwerk vind ik ook niet charmant.

Een troost, ik weet dat ik m'n oude figuur (zo goed als) kan terugkrijgen, zelfs slanker dan voor de zwangerschap. Dus dat geeft moed . De schopjes in mijn buik nu, daar kan niets tegenop, dus ik geniet er maar van in de wetenschap dat het echt wel weer goed komt.

 

Herkenbaar!! En ben zelfs uiteindelijk iets van 25 kilo aangekomen (alweer 13,5 kwijt) kreeg cellulitus en enorme straie op bovenbenen,buik en borsten....
Was een maatje 34 en droeg alleen maar strakke dingen en liep snel in bikini
zo zal ik nooit meer worden

natuurlijk heb ik er wat moois voor terug maar eenmaal bevallen moet je dus opnieuw wennen aan je lichaam want dan is t weer heel anders

 

Heel herkenbaar! Ik had hier een tijdje geleden ook een topic over geopend
Maar ik moet zeggen dat dit bij mij nu helemaal weg is. Heb nu ook echt een buik en mensen zien dat ik zwanger ben, dus ben er nu juist trots op! Misschien dat dit bij jou ook nog wel komt wanneer je echt een buik begint te krijgen Tenminste, neem aan dat je met 12 weken nog niet echt een buik hebt?

 

Hier ook heel herkenbaar. Ben altijd slank geweest en had nu al heel snel dat kleding niet meer over m'n heupen paste enzo.
Ik ben al zo'n 13 kilo aangekomen. Gelukkig is dat niet echt zichtbaar, want eigenlijk lijkt alleen m'n gezicht wat voller te zijn geworden dus zit verder echt allemaal op m'n buik denk ik.
Iedereen zegt steeds dat ik zo mooi zwanger ben. Nou, zo voel ik dat zelf helemaal niet! Ja met kleren aan misschien, maar als ik mezelf naakt in de spiegel zie kijk ik gauw weer weg. Ik heb door de zwangerschap best wel pukkels op m'n rug gekregen en ook wat op mijn buik. Daarbij vind ik mijn buik niet zo'n mooi bolletje als je bij sommige vrouwen ziet, maar meer echt een pens haha. Weet niet hoe ik het moet uitleggen. Begrijp dus heel goed wat je bedoelt.
Neemt niet weg dat ik ontzettend blij ben met m'n zwangerschap! Heb het er "graag" voor over

 

Ik herken het ook.
Normaal ook een slank figuur (34/36). Op me buik ben ik wel trots en dat ik nu een vollere cup maat heb ook. Maar mijn benen en achterwerk, nee dankje. Voel me soms ook een reuze olifant. Voel me dan ook schuldig en zeg er dan ook meteen achteraan, alles voor de baby Vriendinnen zeggen ook, je moet er juist van genieten. Zo makkelijk ligt het alleen niet. Ik kan er ook nog niet aan wennen. Hopelijk heb ik gauw me figuurtje weer terug na de bevalling. En voor nu, het is niet anders... En ik heb het er voor over (ook al baal ik wel eens)...

 

Ik wil niet heel vervelend zijn maar... Na de zwangerschap is je lichaam niet meteen weer in model en als je 'gezegend' wordt met een tijgerprint op je buik zul je je misschien wel nooit meer zo goed voelen over je lijf.

Ik ben na mijn vorige zwangerschap nooit meer in model gekomen en de striemen op mijn buik zijn ook echt niet mooi. Ja, ik ben ontzettend blij met mijn dochter maar om er zo 'gehavend' uit te zien op mijn 24ste had ik niet helemaal voorzien.

Nu met deze zwangerschap heb ik niet veel te vrezen. Veel erger kan het niet meer worden en hierna ga ik hard trainen om weer een strakker buikje te krijgen! Maar die striemen gaan nooit echt weg.

Ik hoop voor iedereen dat het straks weer helemaal goed voelt. Helaas ben ik nooit meer echt blij geweest met mijn lichaam.

 

Ja, hier ook hoor! Ondanks dat ik geregeld hoor dat ik er goed uit zie, tot voor kort weinig klachten had en tot nog toe "maar" 5 kilo ben aangekomen, kan ik me ook echt een enorme walvis voelen. Het hoort er een beetje bij ben ik bang. Lekker je 40 weken uitzitten, niet teveel snoepen en gezond eten, dan komt het na de bevalling vast allemaal weer goed.

 

Heel herkenbaar!
Ik ben van mij zelf ook slank, doe daar ook alles voor, en sport me een ongeluk. Nu bleef/blijf ik daar wel mee door gaan, maar toch merk ik dat minder resultaten zie. Mijn billen zijn wat flinker, en ik krijg ineens borsten! Eerder was ik gewoon bijna plat, dat vond ik juist fijn, nu heb ik gewoon echt van die vrouwelijke borsten. Kan er nog niet heel blij mee zijn. Maar het accepteren komt nu wel een beetje hoor. Had er ook de meeste moeite mee rond de 12 weken. Ik zorg in ieder geval dat ik gezond blijf eten en niet te veel in vet aan kom, en lekker blijven sporten. Hopelijk kan ik na de zwangerschap mijn lichaam dan weer opnieuw in shape brengen, iig valt er dan weer aan te werken

 

Wauw bij 5 kilo al een walvis voelen? Ben ik benieuwd hoe jij je straks zult voelen als je echt een soort van walvis bent . Als ik me nu om moet draaien voel ik me net een zeekoe maar ja dikke buik en 20 kilo rijker

 

Maar het is precies zoals je zegt: een gevoel! Ik weet wel dat het niet zo erg is, want ik kan bijv. ook nog prima op m'n buik slapen. Maar het voelt anders. En nu met wat bekkenklachten voel ik me ook net een waggelende eend !