Je hebt helemaal gelijk hoor! Ik voel me ook altijd ellendig als het weer eens zo gaat (tot nu toe elke verjaardag en elke moederdag). Ik hoef echt geen dure cadeaus, maar gewoon het gevoel hebben dat er aan je gedacht wordt en dat je ertoe doet.. Ik vind het altijd het leukst om iets te krijgen wat de kinderen zelf hebben uitgekozen. Zo'n afzichtelijke mok van de Xenos, een knuffel die ze uitkiezen omdat ze denken dat jij daar net zo dolblij mee in bed gaat liggen als ze zelf elke avond doen, dat soort dingetjes. Nu speelt het ook wel mee dat ik zelf wel ontzettend van het organiseren en regelen ben en het gewoon ook fantastisch vind om mensen blij te maken met iets leuks. Mijn man is eind juli jarig, cadeautje is al maanden in huis. Onze dochter is eind oktober jarig; bijna alles is al in huis. Mijn broertje (woont nog bij m'n moeder, maar ik regel alles omdat ik dat leuk vind) is eind december jarig, ik heb alles al geregeld. Dus ja, voor mij geldt inderdaad dat je 364 dagen hebt om na te denken over de volgende verjaardag.. En wat ik dan het allerergst vind; hij heeft nu een stuk of 8 keer gezien hoe teleurgesteld ik ben en hoe waardeloos ik me voel als er niet aan gedacht wordt; dat zou dan toch genoeg moeten zijn om er de volgende keer voor te zorgen dat het niet weer zo loopt? Maar nee.. Maar goed.. Inmiddels weet ik dat de kans heel groot is dat het wél weer zo loopt en dat het gewoon niet in hem zit, dat het waarschijnlijk niets met mij te maken heeft etc, maar wennen doet dat gevoel nooit hoor..
Hier hebben wij vanochtend verjaardag man gevierd. Juist voor de kids, die vinden het prachtig. Tekeningen knutselen, kleine cadeautjes inpakken en geven. Het gaat om het gebaar, we kunnen alles wat we nodig hebben namelijk ook zelf wel meteen kopen. Taartje kopen en papa verrassen met ontbijt. Kleine moeite. Ik vind dat echt super lullig dat je man er zo mee om is gegaan. Hij hoeft toch geen complete party in elkaar te draaien.
Ik weet niet of je t aan zag komen... Maar hoe t hier gaat: ik help mn man. Met moederdag haal ik y ontbijt in huis en geef ff wat tips over hoe en wat en lig dan (aangekleed engedoucht) in bed te wachten en te luisteren naar t heerlijke gestommel Met mijn verjaardag: hij weet hoe gek ik ben op cadeautjes. Soms verrast hij me, soms niet. Maar ik tip hem nog even. Vraag of hij iets weet wat hij met de kids kan kopen. En als het echt flopt, dan stuur ik de kids met mn zus t dorp in. Juist omdat ik het zo stuur, is t voor iedereen leuk Een dikke proficiat in ieder geval!!!
Tip: hang slingers op en koop een lekker klein appelgebakje van de AH met slagroom erbij! Maak er gewoon lekker zelf een feestje van. Je dochter ziet&voelt dan ook dat je echt jarig bent (want slingers=jarig). Soms moet je echt zelf voor de lol en het kleine feestje zorgen en niet wachten op een ander. Dat is mss minder leuk, maar je rot voelen op je eigen verjaardag is nog vervelender. *of groot feest, net waar je zin in hebt. Man mag niet klagen, jij bent jarig . Als hij graag iets anders wil kan hij de organisatie overnemen
Dit herken ik ook. Maar dan een week vantevoren: 'Ik heb geen tijd om iets te halen en vind het zo moeilijk, ik weet niks.' Ik vind dat ook wel jammer, dan denk ik 'laat dan maar zitten.'
Wij geven elkaar nooit kado's dus ik herken je gevoel niet sorry s morgens een mooie tekening van de kinderen vind ik super om te krijgen
Ik zeg het altijd 3 weken van te voren, en daarna nog regelmatig. Ook maak ik een lijstje en geef dat aan hem. Inmiddels is de oudste wel zo groot dat ze papa meevraagt naar de winkel... Hier ook op de dag zelf (dinsdag) was er nog niets geregeld, maar zaterdag zou de familie komen, dus bedacht manlief snel dat we het dan wel konden vieren. Nou, maar 4 dagen te laat... Ik snap je gevoel. Vooral omdat ik altijd mijn best moet doen, want manlief is tegelijk met sinterklaas jarig, dus dat vraagt nogal wat voorbereiding.
Ik snap het heel goed hoor. Ik vind mn verjaardag vieren erg fijn. Man hangt altijd slingers op en er kopen wel een cadeau voor elkaar en dan nog wat wat onze dochter kan geven. Het gaat me niet om het cadeau op zich maar wel dat we aan elkaar denken. Savonds gaan we dan wat bijzonders eten. Of we koken wat uitgebreider of we gaan uit eten. Ik zou het ook niet op prijs stellen als man er totaal niets mee zou doen. Vind dat niets te maken hebben met of je nu kind of volwassenen bent. Bij deze dus Gefeliciteerd. Als hij er inderdaad niets meer mee doet dan zou ik mezelf binnenkort even lekker verwennen. Want die ene dag in het jaar mag je best in de schijnwerpers staan bij je gezin Dan maar zelf doen.
Ts Ik snap het wel hoor! Hier werd hij getipt door mijn vriendin toen de 1e moederdag eraan kwam. Keurig een cadeautje gekocht. toen de 2e moederdag : Heel facebook stond vol met blije mama"/ die verrast waren en deze mama kreeg niks. Argument van mijn man; Hij vond het gek om iets te kopen voor me, aangezien ik niet zijn moeder ben. 😂 Duh, Carmen was 1, dus niet bepaald in staat om iets uit zichzelf te doen. Nu kan ik er om lachen, maar was toen echt verdrietig. Al had hij haar een tekening laten maken, dan was ik al blij geweest. het gaat om het idee....
Zo te lezen ben ik 1 van de weinigen maar ik zou me daar echt niet druk om maken. Natuurlijk vind ik het leuk als eraan gedacht wordt maar niet iedereen is zo. Als ik mijn man zeg volgende week ben ik jarig dan denkt hij daar echt niet meer aan. Niet om een hork te zijn maar zo is hij gewoon. En buiten dat kan het me ook niks schelen of ik wel of geen cadeau krijg, dsn zou ik gewoon voorstellen om in het weekend samen ergens te eten ofzo. En zelf koop ik ook niet altijd wat voor mijn man omdat ik gewoon neit weet wat ik moet kopen. Van de kinderen vind ik het wel belangrijk.
Ik zou mij ook knap lullig voelen dan. Mijn vriend heeft van het woord romantiek nog nooit gehoord. Op valentijnsdag hoef ik nooit wat te verwachten, maar ook niet met moederdag ofzo. Dan doet hij wel leuk mee voor de kinderen die natuurlijk wat maken op school, maar zal daarvoor echt geen kadotje kopen. Met kerst enzo hoef ik ook niks te verwachten en ook niet als we zoveel jaar samen zijn ofzo. Mijn verjaardag zal hij echter nooit vergeten. Hij geeft mij dan ook altijd heel erg het gevoel dat ik jarig ben. Vaak krijg ik al eerder een kadotje, als er in de tijd ervoor net iets is wat hij graag wilt kopen of ik graag wil hebben. Maar op de dag zelf zorgt hij heel erg voor een 'verjaardagssfeer'. En dat doet het hem vind ik. Dat overtuigd de kinderen ook het meest. Heb je inmiddels nog een verrassing gehad? Of bleef het hierbij?
Ik weet niet hoe de ochtend/dag is verlopen maar ik mag hopen dat hij wel even heeft stil gestaan bij je verjaardag? Door te knuffelen, kussen, feliciteren, misschien dat een kopje koffie op bed er nog vanaf kan? Als dit ook allemaal het geval niet is dan vind ik dat echt waardeloos! Dit zijn toch juist de zalige familie momenten? En samen met de kinderen iets voorbereiden of knutselen voor mama? Ik zou ook pist off zijn
Ik zou het eerlijk gezegd heel vervelend vinden! Ik ben juist heel blij als mijn vriend zijn best heeft gedaan om iets leuks voor me uit te zoeken, dat doe ik ook bij hem. Hoeft niet duur te zijn, maar toch gewoon wat extra waardering voor elkaar als partners vind ik. Ik zou me er naar over voelen ts! Snap je heel goed.
Ik snap best dat je teleurgesteld bent. Ik zou zeggen: leermomentje volgend jaar dus andere verwachtingen en andere voorbereiding (ik zag al een hoop mooie tips hierboven). Kan best zijn dat jouw 'liefdestaal' het krijgen van aandacht of cadeautjes is, waardoor je nu meer teleurgesteld bent dan andere vrouwen hier die daar niks mee hebben. Ik had gezegd: "ben benieuwd wat je vanavond voor me in petto hebt! Ik hoop dat ene restaurant blablabla" haha, mag die gauw nog iets regelen Maar een moetje is idd niet echt gemeend. Zou dat ook niet waarderen. Kans was al afgelopen 364 dagen geweest natuurlijk.
Proficiat! Ik begrijp je teleurstelling wel. Ik vraag me ook af of hij misschien niet een verassing voor je had voor wat later op de dag, of dat hij echt nog niks had (gepland/gekocht). Als jullie dat normaal gesproken wel s'ochtends al doen dmv een ontbijtje of cadeautje of wat dan ook, en hij meende dat van 'haal het straks nog wel' dan zou ik dat wel een beetje (heel erg veel )lullig vinden!
Hier gaat het om ja. Attent zijn, graag de ander een leuke dag willen bezorgen. Laten zien dat je om elkaar geeft. De kinderen een feestje gunnen etc. Wakker worden met een felicitatie, een kus en een ontbijtje zou al genoeg zijn, ik denk dat TS die aandacht even mist, logisch.
Ik zou hier ook behoorlijk teleurgesteld om zijn. En dan gaat het niet om het cadeau inderdaad, maar om het gebaar. Ik vind het fijn om dagen te hebben waarop we elkaar extra in het zonnetje zetten en dat weten we ook van elkaar. Dus dan is het erg vervelend als je man niets heeft geregeld. Al is het idd 'alleen maar' een kus, knuffel en een tekening/cadeautje samen met kinderen gemaakt.
Tja. Leuk is anders maar het is natuurlijk geen halszaak. Of iemand op maandag of op vrijdag z'n boodschappen doet boeit niet. En dat het een moetje lijkt heeft misschien wel meer te maken met het afdwingen van cadeaus dan met het vergeten ervan.