Ik verwacht niet dat ze hem standaard gaan aanbieden (als in: vergoeden). Ik denk dat het net als met de combinatie-test zal zijn. Je krijgt er voorlichting over en als je niet in de risico-groep valt, dan moet je hem zelf betalen. Is de uitslag van je combinatie-test slecht, dan mag je een vwp. Of eerst een nipt en dan een vwp. Wat mij betreft zou een voor een redelijk bedrag beschikbare nipt de vervanger van de combitest worden. Dan zou ik graag de echo willen (omdat een verdikte nekplooi op meer kan wijzen dan een trisomie), maar ipv de bloedtest de nipt.
Even een oprechte vraag. Hoe kijk je er dan tegen aan als iemand bijv geen jongetje wenst, of geen meisje met een hazenlip? Want ik begrijp heel goed dat je liever geen gehandicapt kind wil, want wie wil dat nou? Maar dat is wel een verschil met het weghalen als t niet aan de wens voldoet
Dit is inderdaad de clou. Het enige verschil is dat de test beter en sneller is. De verdere voorwaarden blijven hetzelfde. Dat betekent dus dat iedereen die nu voor een combinatietest kiest straks meteen voor de Nipt kan kiezen waardoor ze eerder een secuurdere uitslag krijgen. Verder is er niets nieuws aan.
Nee dat snap ik eigenlijk ook niet...zolang jij je niet verwijtend uitlaat over kindjes met down of hun ouders. Maar dat vind ik echt het bizarre soms hier op zp. Je mag dus niet zeggen dat je geen kindje met een afwijking wil, maar volgens sommige topics (waar ik mij overigens nooit meer in vertoon) mag je wel zeggen dat je liever geen jongetje of meisje wil (maar juist het andere geslacht)echt zooo bizar.
Nee, maar omdat je zegt dat het jouw recht is een bepaald kindje niet te willen en niemand daar verder last van heeft. Dit geldt ook in mijn voorbeelden. (Een hazenlip is trouwens in sommige gevallen echt wel een ernstige verminking in t gezicht maar het is slechts een voorbeeld.)
Hilly, ik vind dat je het wel heel negatief schetst . Mijn kind met Down is best gezond. Een paar weken geleden had hij de griep maar dat was voor het eerst dat hij verzuimd heeft op zijn school dit jaar. Zijn zus zonder Down was al 2 x ziek. Broer en zus zijn dol op hem. Ik kan mij niet indenken hoe ik mijn kinderen zou moeten uitleggen dat de baby niet komt omdat hij niet goed genoeg is. Ik denk dat ze bang zouden worden en of zij wel aan mijn eisen voldoen. Kinderen die met een broer of zus met Down opgtoeien beseffen niet dat ze een bijzondere broer of zus hebben. Voor hen is het normaal. Ze hebben hier gewoon ruzie en na afloop wordt het weer goedgemaakt. Verder is het aantal echtscheidingen in gezinnen met een kind met Down lager dan bij andere gezinnen. Dus ook dat valt mee.
Een geslachtswens of een cosmetisch issue vind ik echt van een totaal andere orde dan een aandoening als down. Sorry. Maar de vraag op zich is een soort belediging. Het is niet dat ik een 'bepaald kindje' niet wil. Ik wil geen kindje met een ernstige beperking wat een levenslange zorgvraag oplevert voor ons gezin en/of de omgeving. Dat is echt nogal een verschil. Jouw vraag bagatelliseert dat naar iets heel naars en daar neem ik kilometers afstand van.
Ik schets hoe het ook kan zijn. En ik hoop dat je kinderen er later ook zo over zullen denken als ze groot zijn.
Serieus? Ik mag niet zeggen dat ik dat niet begrijp??? Ik verwijt je niks, ik begrijp je echter niet.
Een en ander ligt natuurlijk heel erg aan hoe zwaar je de handicap inschat. Ik zie down wel als een ernstige handicap en voor mij zou het misschien een reden zijn om een zwangerschap af te breken. Een hazelip hebben is bijna nooit een ernstige afwijking. Er zitten ernstige gevolgen aan (operaties, moeite met eten en praten) maar over het algemeen goed behandelbaar. Bij een open ruggetje wordt het al een moeilijkere discussie. Bij een niet ernstige vorm is het prima leefbaar, maar bij sommige vormen hebben mensen altijd pijn. Daar zou ik al weer veel meer moeite mee hebben om geboren te laten worden, juist uit liefde voor het kindje. Een jongetje zijn is misschien heel vervelend, maar meestal hebben mannen niet veel slechtere mogelijkheden in het leven en zeker niet chronisch pijn. En dus zou dat nooit een reden zijn om een zwangerschap af te breken. (ja dit was sarcastisch bedoeld) De discussie is niet in hoeverre je kindje aan jouw beeld/wens voldoet, maar in hoeverre het kind zelf last heeft van zijn/haar handicap en in hoeverre het voor de ouders en verdere familieleden te dragen is. En dat verschilt per persoon en per handicap.
Veel mensen kiezen niet voor de combinatietest, omdat dit alleen statistiek is en je dan uiteindelijk nog niks weet. De volgende stap is een vruchtwaterpunctie, maar omdat dit jet risico van een miskraam met zich meebrengt, vinden veel mensen dit ook bezwaarlijk. Omdat NIPT wel veilig is en (waarschijnlijk) betrouwbaar is, schat ik dat meer mensen voor de NIPT gaan kiezen. Dat vind ik overigens op zich prima. Alleen, tja. Hoe leg ik uit waar mijn angst precies in zit. Ik denk deels een angst dat NIPT routine wordt en dan met name in combinatie met de informatievoorziening. Beseffen mensen voldoende dat als ze geen test doen, ze ook niet voor een hartverscheurende keuze komen te staan? Kijk: als je wel de kans wilt hebben om zelf de keuze te maken, vind ik dat je het recht hebt op de informatie die je nodig hebt. Maar ik denk ook dat het soms beter is om geen keuze te hebben. Rare vergelijking, maar om te verduidelijken wat ik bedoel met 'soms is het beter om niet te hoeven kiezen' Stel dat er in je huis brand uitbreekt en één van je kinderen overlijdt. Dat is gruwelijk. Je kind verliezen is het ergste wat je kan overkomen. Maar stel nou dat jij tijdens die brand de mogelijkheid hebt gehad om één van je kinderen te redden, maar daarbij de andere achter moet laten en dus weet dat je die laat sterven. Dan is 'het ergste wat je kan overkomen' ineens nog een stuk erger geworden. Dat is ook wel eens het gevoel wat ik heb bij prenatale screening. En dan lees ik een verhaal van een moeder die vertelt dat als ze het niet had geweten en niet had afgebroken, zij er zelf ook niet meer was geweest. En natuurlijk denk ik dan: het is maar goed dat je het wist. Maar er zijn ook situaties waarin de keuze zo hartverscheurend moeilijk is. Een soort van extra pijnlijk verdriet. Dan denk ik wel eens: was het niet beter te verwerken geweest als je het niet had geweten. Dat is dan misschien dat stukje 'de natuur zijn gang laten gaan' wat sommige mensen bedoelen. (Ik heb niet zoveel met die uitdrukking.) Maar dan overkomt het je, hoef je zelf niet mee te beslissen. Snap je? Een tweede angst die ik heb, is hoe de maatschappij straks tegenover ouders staat die wel een kindje met een aangeboren afwijking op de wereld zetten. En tegenover hun kinderen. Afkeuring? Afkeer misschien wel? Uiteindelijk (nog grotere) financiële consequenties? Ik vraag me af of prenataal onderzoek en het afbreken van een zwangerschap een 100% vrije keuze blijft. Nu krijg je (bij beide keuzes) te maken met reacties op een forum die pijnlijk zijn. Misschien onhandige / nare opmerkingen van een enkeling in je echte omgeving. Dat doet zeer en zou niet moeten gebeuren. Maar ik denk dat er (zowel bij afbreken als bij laten komen) ook op veel medeleven en begrip gerekend kan worden. In beide gevallen -naar ik mag hopen- meer medeleven en begrip dat lompe opmerkingen. Ik vrees dat met een makkelijk toegankelijke, veilige test de weegschaal door zou kunnen slaan naar 1 kant. Dat het begrip voor mensen die niet willen testen (omdat ze niet willen afbreken) dat voor de schoenen gegooid krijgen. En dan niet alleen in de vorm van lompe, pijnlijke opmerkingen. Maar misschien ook wel door niet meer welkom te zijn, geen ondersteuning te krijgen etc.
Tja, ik hoop voor jouw toekomstige kind dat het niet een afwijking krijgt (al dan niet tijdens de zwangerschap) die niet op je wensenlijstje staat. Vermoed dat dat kind een stuk onwenselijker zal zijn dan haar kind door zijn broers en zussen
@Amdaa: dit vind ik echt niet kunnen. Ik hoop dat je je reactie aanpast of verwijderd. Ik vind dit erg persoonlijk op de man gespeeld en beneden de gordel!
Ot: ik ben zeker vóór deze test als een optie voor de ouders. 1 omdat het in vroegere stadium niet met leven verenigbare afwijkingen kan opsporen, 2 omdat kennis altijd beter is dan onwetendheid, vooral voor ouders die zich vervolgens goed kunnen voorbereiden op de komst van hun kind.
Ik vind dat je echt de spijker op zn kop slaat. Als er een volk veroordelend is dan zij wil het wel 😪 Iedereen moet zelf zn eigen keus maken hierin. Ik zou het er denk ik ook niet weten wat ik in zo'n situatie zou doen.
Ik snap compleet wat je bedoeld dus duidelijk uitgelegd maar ik zie dat heel anders. Ik denk dat het wel goed is om te kunnen kiezen. In jouw voorbeeld over de brand niet maar wel als het gaat om prenatale screening. Nu moet ik bekennen dat wij buiten de 20 wekenecho zelf niks gedaan hebben aan prenatale screening. Maar ik vind dat die mogelijkheid er moet zijn en hoe minder risicovol en hoe betrouwbaarder hoe beter. Wat betreft je tweede angst...ja ik zie dat niet gebeuren, wellicht omdat ik zelf zo niet denk...weet het niet.