Hallo allemaal, Mijn naam is melissa en ik ben nieuw hier. 6 jaar geleden is gezegd dat ik nooit meer zwanger kon worden wat een schok toen ik ineens zwanger bleek. De gynaecoloog vroeg of ik een combinatie test wilde doen. Daar kwam 1 op 9 op down syndroom uit. Wat een schok. Daarna de nipttest daar kwam 99.1 procent down uit. Nu heb ik maandag een vruchtwater punctie en staat voor donderdag de bevalling ingepland omdat hoe moeilijk ook we besluiten de zwangerschap dan af te breken. Ik ben helemaal kapot. Heeft iemand hier een nipt test gedaan waarvan de uitslag niet klopte. Er is minder dan 1 procent kans dat de vruchtwaterpunctie goed is maar het is mijn enige hoop. Ik ga kapot aan de gedachte dat ik 18 februari met 16 weken precies moet bevallen van mijn baby en gelijk afscheid moet nemen. Mijn wereld staat stil.
Hey melissa, wat een vreselijk nieuws dat jullie kindje het syndroom van Down heeft Natuurlijk hoop je op een wonder en dat de vwp uitslag goed is. Maar die kans is wel heel klein helaas. Zelf heb ik met ruim 13 weken een zwangerschap afgebroken omdat ons meisje niet-levensvatbaar was. Voor ons was de keuze dus duidelijker in de zin dat ze geen enkele kans had en ik kan me voorstellen dat je nu verscheurd wordt! Hoe moeilijk en pijnlijk loslaten ook is, toch is dat soms het beste. Niet omdat je geen kindje met Down wil opvoeden, maar omdat je je kindje beter gunt. En voor jezelf en de rest van je gezin (heb je al kinderen?) is het natuurlijk ook heel belastend. Wat vreselijk moeilijk ook dat je dacht niet meer zwanger te kunnen worden, dan gebeurt er een wonder en dan dit. Het is vreselijk oneerlijk! Ik wens je heel veel sterkte voor nu en voor de toekomst. Wat je ook kiest, het is nooit een foute keuze. Dit is jullie keuze en je maakt de keuze uit liefde voor je kindje, of je de zwangerschap nu afbreekt of niet. Dikke knuffel!!
Hoi vlinder, Dank je wel voor je lieve reactie. Ja de kans op een wonder is heel klein. We hebben 2 zoons. De laatste via ivf omdat zwanger worden nooit meer zou gaan. 1e ivf miskraam bij 7 weken dus ja dit was een heel groot wonder. De pijn is echt ondraaglijk. Te weten dat ik over 6 dagen moet bevallen en gelijk afscheid moet nemen. Dat ik het nooit meer mag vasthouden zal horen huilen mag troosten of zien opgroeien. Ik weet dat het afbreken waarschijnlijk de beste keus is maar het voelt hoe dan ook alsof ik mijn kindje vermoord. Ik weet niet hoe je dit ooit kan verwerken en mee kan leren leven. Mijn man wil het 100 procent afbreken omdat hij weet hoe zwaar het is ivm met halfzus en nichtje met down. Ook omdat we al 2 kinderen hebben wiens leven helemaal zal veranderen. Ook omdat je niet weet hoe zwaar het geestelijk en lichamelijk gehandicapt zal zijn. Verschrikkelijk wat je is overkomen vlinder. Het ergste wat een moeder kan overkomen is een kind verliezen. Heel veel sterkte.👄
Wat een vreselijke keuze. Waarom as maandag nog een vruchtwaterpunctie(heb het zelf ook as ma) als donderdag al de bevalling gepland staat? Gekke vraag maar was benieuwd. Wij hebben er ruim twee jaar terug ook voor gestaan dus weet hoe jij je voelt. Ons meisje had geen down maar een zeldzame chromosoomafwijking, ik heb de keuze ook uit liefde gemaakt.. Zie de tekst in mijn onderschrift. Ik wil jullie hoe dan ook heel veel kracht en sterkte toewensen! Ik heb zelf veel steun hier gehad aan lotgenoten maar volg deze weg jouw gevoel. Nogmaals heel veel sterkte want niemand zou dit mee moeten mogen maken😞 Ps je vermoord je kind niet, je houdt nu al van je kindje.. Je maakt deze keuze omdat je je kindje maar ook je andere kinderen iets wil besparen..
Pff wat vreselijk dat je dit moet meemaken.. Ik heb er geen ervaring mee maar ik wil je een hele dikke digi knuffel geven en ik hoop op een wonder voor je.. hoe klein die kans ook is.. wat hierboven al is gezegd.. je hoeft je absoluut niet schuldig te voelen.. jullie maken de keus om je kinderen een hoop verdriet en pijn te besparen.. je bent juist een hele sterke vrouw dat je de keuze maakt voor je kinderen. Heel veel sterkte voor jou en je man de komende tijd
Poppetje 77 Dank je wel voor je lieve reactie. Ik put hier veel kracht uit. Verschrikkelijk dat wat je mee hebt moeten maken. Deze pijn wens ik niemand toe. Prachtig de woorden onder je tekst! Sorry aanstaande maandag vruchtwater punctie omdat nipt uitslag 99.1 procent zeker is en ze met een vruchtwater punctie 100 procent zeker weten. Mag ik vragen waarom jij een punctie hebt? Veel sterkte ook
Cjsb Dank je wel voor je lieve reactie. Geeft me wat moed en kracht om door te gaan. Ik maak de keus inderdaad uit liefde voor al mijn kinderen ook uit liefde voor de baby in mijn buik hoe zwaar ook
Wij hebben de vruchtwaterpunctie omdat een nekplooi en nipt niet kan met een tweeling. Vanwege mijn dochter (en leeftijd) toch de test😉. Al was de chromosoomafwijking van mijn meisje niet erfelijk! Hebben ze de uitslag bij jou donderdag al? Ik hoop zo dat je bij die 1% zit! De pijn en het verdriet.. Gun ik niemand. Is het wel zo.. (🍀🍀🍀op een mooi wonder) Volg overal je gevoel in, laat niemand zeggen wat moet of niet en wat normaal is en wat niet.. Mocht je dan vragen hebben mag je een pb sturen.
Een tweeling! Wat geweldig. Hoop dat alles goed is. Dinsdag rond 4 uur belt de gynaecoloog met de uitslag. Maar hij zei omdat het al 99.1 procent dus zo goed als zeker is wordt de bevalling al ingepland. Nogmaals dank voor je lieve woorden niet iedereen zal ondlze keus snappen of respecteren. En ook al kiezen we hiervoor het doet niet minder pijn. Liefs
Ik heb ook een paar keer gehoord: je hebt je kind vermoord.. Dat zijn mensen die nooit voor de keuze hebben gestaan en je kiest met je hart. Houden van blijf je doen.. Na ruim twee jaar nog steeds tranen om mijn meisje. Echt waar, mensen die je kennen en van je houden zullen je nooit veroordelen. Omgekeerd veroordeel ik mensen die de keuze maken een kindje te laten komen ook niet. Ieders hart is anders en alleen de jouwe weet de juiste weg voor jou. Sterkte en lees dinsdag mee.. Toch duim ik..
Dank je wel poppetje, het doet inderdaad pijn als mensen zeggen je vermoord je baby. Toch heb ik een beetje dezelfde gedachte ook al doe ik het met liefde. Het is zo moeilijk zo ondraaglijk.
Lieve Melissa, ik heb gelukkig zelf geen ervaring, maar heb wel een hele goede vriendin die om eenzelfde reden aar zwangerschap met ruim 14 weken heeft afgebroken. Ik heb bij haar gezien hoe heftig de interne strijd was en hoezeer ze geleden heeft onder het laten gaan van haar kindje. Toch staat zij nu 5 jaar later nog altijd voor de volle 100% achter haar keuze. Iedere ouder wil een heel mooi leven voor zijn of haar kinderen en ik vind het alleen maar heel liefdevol dat je je kindje kunt laten gaan, wanneer je er er zo goed als zeker van bent dat het leven wat je kindje zou gaan krijgen zeer moeilijk en/of pijnlijk zou zijn. Hoe tegenstrijdig het misschien soms ook lijkt, dit offer doe je voor je kindje en omdat je het het beste gunt. Ik wens je heel veel sterkte en kracht!
Mensen die je hierom veroordelen hebben hier geen enkel recht toe! Dat zij het niet snappen zegt meer over hen dan over jou. Je vermoord je kindje niet, het is een verlossing omdat je baby een leven met ellende en verdriet niet verdiend. En voor mij is het nu 8,5 jaar geleden en echt je blijft niet altijd zo ongelukkig als nu. Dat kon ik destijds niet geloven maar we hebben twee prachtige zoons mogen krijgen die mij een reden geven om door te gaan. Ik leef mijn leven zo goed mogelijk juist omdat mijn dochter het niet kon. Zij leeft in mij en met mij, alleen anders dan ik had gewild. Je komt er niet overheen maar je leert er met heel veel vallen en opstaan mee leven.
Dank je wel voor je lieve reactie. Humpty dumpty Ja het is een verschrikkelijk innerlijke strijd. Het is niet te bevatten en wens deze pijn niemand toe. De pijn die ik nu voel is ondraaglijk terwijl ik weet dat de pijn nog erger wordt op het moment dat ik moet bevallen en afscheid moet nemen en het kindje moet begraven. Ja begraven. Ik ga het een naam geven en vind dat het een waardig afscheid verdient. Respect voor iedereen die de keus maakt om het om welke reden dan ook in het ziekenhuis achterlaat maar ik kan het niet ook nog een s over mijn hart verkrijgen om het daar achter te laten en te cremeren met andere kindjes en menselijke resten. Tevens wil ik een plekje waar wij en onze kinderen nog altijd naartoe kunnen ook al zal het altijd in onze harten bestaan en voortleven.
Vlinder 84, Dank je wel voor je lieve reactie. Het is makkelijk om te zeggen welke keus je moet maken als je niet in deze situatie zit. Dan wordt alles anders. Wat erg dat je dat mee hebt moeten maken. Ik heb nog 2 kinderen en een man. Ik weet dat ik voor hun door moet maar het voelt nu alsof mijn leven stil staat. Ze zien me al dagen aaneen huilen en schreeuwen van verdriet en pijn. Mijn man weet ook niet hoe hij hiermee om moet gaan. Ik moet zeggen dat ik veel steun hebt aan de reacties hier. Dank allen daarvoor
Allereerst vermoord je je baby niet. Je maakt een keuze uit liefde. Ik weet zeker dat jullie welke keus je ook maakt met alle liefde zult omarmen. Bij ons was het de vraag of ons kindje een gesloten buikje had (wat gelukkig niet zo is) maar ook wij hebben gesproken over geboren laten worden of niet. Lieverd volg je hart, dat je oneindig van dit kindje houd staat vast. Je bent de beste moeder die er is. Ik zal onwijs voor je duimen.
Nala 89, Dank je wel voor je lieve reactie. Ja de keus is inderdaad uit liefde. Maar maakte het niet makkelijker. Het ergste is dat je nooit zeker weet of je de juiste beslissing maakt. Ik hoop maar dat het juist is want welke keus ook het valt nooit terug te draaien. Dank je wel
Even een vraagje wat betreft het down syndroom heeft die verder nog afwijkingen of kunnen ze dat niet zien Het down syndroom valt best mee te leven tuurlijk zal dit niet makkelijk gaan en zwaar zijn maar mijn vriendin haar vriend heeft zoon met down en dat is echt een lieve jongen Ze heeft hem 4 dagen per week thuis en gaat prima ook met de andere kids Het blijft jullie leuzen en wil je veel sterkte wensen en hopen dat die 1 procent het mis heefr
Wat ontzettend verdrietig dat jullie hoogstwaarschijnlijk een onmenselijke beslissing moeten gaan nemen. Vorig jaar Oktober ben ik ook veel te vroeg bevallen van onze zoon. Het verdriet en het gemis blijft, maar ook wij staan nog steeds voor de volle 100% achter onze keuze. Geen enkele beslissing die je uit liefde neemt is fout, maar wel ongelofelijk moeilijk. Ik kan je dan ook niets anders dan ontzettend veel kracht, liefde en sterkte toewensen. Liefs
Dank je wel djazz, Wat verschrikkelijk dat je dat ook hebt door moeten maken. Heel veel sterkte en dank je wel voor je lieve woorden. Ja het is verschrikkelijk ook al is het uit liefde het is hartverscheurend