Mmm... Naja, de titel is misschien iets overdreven, maar ik ben er afgelopen weken achtergekomen dat ik ergens werk waar kinderen niet zo gewaardeerd worden, zeg maar. Ten eerste blijkt dat mijn manager (meer de assistent van de directeur eigenlijk dan een echte manager) tegen een andere medewerker heeft gezegd dat 'ze nog maar moest zien hoe ik (ik Lindangel dus) het er vanaf zou brengen met een kind'. Sterker nog, ze raadde mijn collega af kinderen te krijgen. Wat blijkt: deze manager wil geen kinderen. En heeft er dus blijkbaar de schurft aan, en wil deze religie verkondigen ofzo, denk ik dan. Wat blijkt nu gisteren: ze is niet de enige. Ik word omringd door vrouwelijke collega's die geen kinderen willen. Natuurlijk zijn er vrouwen die daarvoor kiezen, hun keuze. Maar zoveel...? Ik denk dat ze bijna een kwart van de hele afdeling uitmaken... Stellen allemaal carriere boven een kinderwens. Ik vraag me nu ernstig af of ik hier wel wil blijven werken. Ik wil eigenlijk wel meer kinderen en vind mijn werk leuk en belangrijk, maar mijn priveleven veel leuker en belangrijker... Wat vinden jullie?
Ik begrijp wat je bedoelt, maar als ik jou was zou ik het voorlopig even laten rusten. Het is fijn voor deze vrouwen dat zij geen kind willen, maar jij wilt wel kinderen en hebt ook recht op deze keuze. Ieder zijn eigen mening, maar het moet niet zo zijn dat ze die jou op willen leggen. Dus mijn advies, geen donder van aantrekken en lekker je eigen plan trekken. Blijven ze lastig doen, en wordt het vervelend dan kan je altijd nog je conclusies trekken om weg te gaan, maar eigenlijk vind ik dat je dat niet moet doen. Verder zijn er allerlei regelingen waar je recht een aanspraak op kunt maken, bij bijvoorbeeld onverwachte ziekte of iets dergelijks. Het moet natuurlijk niet zo zijn dat je je aldoor verschuilt achter je kinderen (in de trant van, ik moet iedere dag eerder naar huis, ik kom niet bij die vergadering etc.), maar je kunt je wel goed inlezen in je rechten die je hebt als werkende moeder. En daar zou ik die carrierevrouwen, dan lekker mee om de oren te slaan. Wat betreft je leidinggevende, laat lekker zien dat ze ongelijk heeft met haar opmerking.
Beetje zwak om achter je rug om dergelijke dingen te zeggen tegen jou collega's. Zeker van een leiding gevende. Maar ben het met Prinses eens hoor. Niet ander werk gaan zoeken omdat een aantal mensen denken dat het zonder kinderen beter leven is. Dat maakt iedereen wel even voor zichzelf uit. Dus ook jij. En iedere moeder (en vader!) die werkt zou zich moeten verdiepen in de rechten en plichten van een werknemer met kinderen. Dan weet je wat je wel en niet kan maken mocht er een keer een probleem opduiken (en niet nader te noemen manager er geen rekening mee willen nemen dat jij ook andere verplichtingen hebt als aan je werk )
Ja, jullie hebben gelijk hoor! Maar ik voel me wel een beetje in een hoek gedrukt zeg maar... Mijn zusje zei ook al dat ik maar lid moet worden van de vakbond. Voor je-weet-maar-nooit... En ik zit er toch aan te denken om een klacht in te dienen over de manager (ik werk in een hele grote organisatie en er is een ombudsman). Maar ja, dan moet het wel anoniem kunnen en dat is een beetje moeilijk. Echt, sommige vrouwen kunnen gewoon zo vals zijn... Bleh!
Op de afdeling waar ik werk zijn part-timers en vrouwen een taboe (het is dat ze niet zonder kunnen ). Er is mij altijd een vette vis voorgehouden, maar sinds er een vrijgezelle man van mijn leeftijd op de afdeling is gekomen krijgt hij alle kansen. Tja het risico zat erin dat ik kinderen zou krijgen en dat zien ze hier ook niet zitten . Heb me erbij neergelegd en werk lekker 3 dagen en heb een pracht van een zoon thuis waar ik al mijn kansen op het werk graag voor opzij heb gezet. Ik werk gelukkig bij een groot bedrijf, dus aan de "basis"regels kunnen ze niet zitten. Voel me soms wel benadeeld, maar aan de andere kant krijg ik mijn centen en heb ik ook leuke collega's. Je moet er gewoon het positieve uithalen en iedereen lekker laten kletsen.
Hier op 't werk is er ook iemand bij de vertrouwenspersoon geweest voor een situatie aan te klagen. De vertrouwenspersoon heeft alle nodige stappen ondernomen, maar helaas is het op hoger niveau helemaal mis gelopen... Er zit nu een extern bureau op, maar de situatie is toch om zeep nu... Je bent dus beter voorzichtig als je eraan denkt om een klacht in te dienen. Vakbond kan nooit geen kwaad, ook niet voor je verdere loopbaan. Succes!
Het lastige is, dat je de opmerking van je "baas" via via gehoord hebt. Volgens mij is dat nooit zo sterk. Ik zou er niets mee doen, maar een logboekje bij gaan houden over dingen die er voorvallen.
Gewoon lekker je tong naar uitsteken en doen wat jij wil. Jij maakt nog altijd zelf uit of je een gezin wil ja of nee. Trouwens ze durven toch niet recht in je gezicht te zeggen wat ze denken.