hoi dames, Mijn vriend en ik zijn er al uit welke naam onze zoon gaat krijgen. Hij gaat bovendien vernoemd worden naar zijn twee opa's. Mijn vriend is Zweeds en en we wonen in Zweden en het is hier niet ongebruikelijk dat de tweede (of derde) naam van iemand de roepnaam is. De volgorde van de namen wordt alleen bepaald door wat het mooiste klinkt. Bijvoorbeeld als we onze zoon Valentijn willen noemen en vernoemen naar opa Jan, zouden ze hier eerder Jan Valentijn doen dan Valentijn Jan, omdat dat beter 'loopt'. Zelf lijkt het me praktischer dat de eerste naam ook de roepnaam is. Mijn vriend zelf heeft zijn tweede naam als roepnaam, en zegt dat het geen enkel probleem is. Hij wil dan ook graag dat ons zoontje dezelfde eerste naam als hem en zijn vader krijgt (dus van geen van beiden de roepnaam). Aan de andere kant hebben we allebei zoiets van dat het voor hoe het klinkt weinig uitmaakt in welke volgorde je de namen zet, omdat je je toch nooit met al je namen voorstelt, maar alleen met je roepnaam en achternaam. Omdat het in Nederland redelijk ongebruikelijk is dat de eerste naam (of een afgeleide daarvan) niet de roepnaam is, twijfel ik toch een beetje. Ik ben het wel met mijn vriend eens dat het beter 'bekt' als de roepnaam de tweede naam wordt. En ik vind het ook wel een mooi idee als ons zoontje dezelfde eerste naam krijgt als zijn vader en opa. De bedoeling is dat hij in Zweden opgroeit, maar je weet natuurlijk nooit of hij bijv in Nederland (of ergens anders ter wereld) wil gaan wonen als hij ouder wordt. Sorry voor het lange verhaal Wat zouden jullie doen?
Mijn 3e naam is mijn roepnaam. Moet ik iets regelen moet dat altijd met mijn eerste naam. Op nieuwe scholen moest ik eerst alle docenten uitleggen dat mijn eerste naam niet mijn roepnaam was. Ik vond het een gedoe. Ik zou voor de praktische volgorde gaan. Zo vaak hoef je niet volledige namen te geven.
Gaan voor de goed lopende volgorde. Bijzonder om zijn eerste naam te delen met 2 generaties. Je stelt jezelf toch voor met je roepnaam. Ook mocht hij ooit in nl komen wonen. Roepnaam kan dus prima als 2e in het rijtje
Mijn kinderen en ik hebben allemaal een naam die niet letterlijk in de doopnaam staat. Nooit echt problemen mee gehad. Soms bij de dokter ofzo word je dan geroepen bij je eerste doopnaam, maar dan zeg je gewoon je roepnaam. Ik zou dus gaan voor wat het mooiste klinkt. Vooral als dat in Zweden ook heel normaal is.
Lastig zeg. Ik vind het ook wel mooi als de lijn van namen doorgezet wordt maar ik heb het in Nederland altijd als lastig ervaren. Mijn roepnaam komt niet voor in de doopnamen. Mijn eerste doopnaam is Carolina, mijn roepnaam begint met een k. Ik vond het altijd ingewikkeld. In het ziekenhuis roepen ze ook om Carolina en als ik zeg dat ik K. heet wordt het standaard met een C geschreven.. Maar als het in Zweden gebruikelijk is zou ik het toch doen denk ik!
Bedankt voor jullie reacties! Fijn om te lezen dat het in Nederland ook helemaal niet 'raar' is om je tweede naam als roepnaam te hebben. Ik denk dus dat we daarvoor gaan.
Hier wordt vaak bij het eerste bezoek bij de dokter etc een aantekening gemaakt over wat je roepnaam is. Verder gaat het natuurlijk ook wel eens fout. Andersom heb ik het zelfs ook een keer gehad, zat ik te wachten bij de huisarts, werd er omgeroepen (mijn tweede naam). Toen er niemand reageerde dacht ik uhh, dan zal ik dat wel zijn. Maar dat vond ik toch wel een beetje apart, het is nou ook weer niet zo dat iedereen zijn tweede naam als roepnaam heeft.
Vriendin van mij heeft ook haar tweede naam als roepnaam. Iedereen weet niet beter dan dat ze zo heet. Ik denk dat een hele hoop mensen haar eerste naam niet eens weten. En bij de dokter of ziekenhuis noemen ze toch altijd je achternaam?? Ik heb zelf een hele lange naam die bijna niemand goed uitspreekt. Ik ga dan ook door het leven met een verkorte andere versie . Leraren op school wisten dat gewoon. Veel van school verwisseld nooit een probleem geweest.
Ik raakte halverwege de motivatie kwijt om verder te lezen.. Hoe dan ook: ik zou gewoon kiezen wat lekker bekt. Overigens in het geval van Jan en Valentijn zou ik weer voor Valentijn Jan gaan; vind ik beter klinken In NL is het idd. iets minder "gewoon" om de tweede naam als roepnaam te gebruiken. Maar denk eigenlijk dat zolang het duidelijk op het geboortekaartje staat, mensen het al gauw voor gewoon aannemen. Heb zelf een zwager met twee namen en totdat ie naar school ging werd ie bij zn eerste naam genoemd. Toen op school bleek dat ie bij nog 2 andere "Jannen" in de klas zat, zijn zn ouders m naar zn tweede naam gaan noemen en zo heet ie nog altijd
Ik zie er niet echt een nadeel in. Bij de dokter word ik altijd bij mijn achternaam genoemd, nooit voornaam. En wanneer gebruik je nou je doopnamen? Bijna nooit. Het enige waar je op moet letten is bij het boeken van een ticket. Mijn broer heeft ooit zijn roepnaam ingevuld, en dat was niet zijn eerste doopnaam. Hij moest toen helemaal zijn ticket omboeken. Maar goed, normaal gesproken gebruik je je doopnaam alleen bij officiële gelegenheden en dan dubbel check je toch meestal wel.