10 october is ons mooie dochtertje noa geboren.noa is na een zwangerschap van 41 weken 4 tot 8 uur voor de geboorte overleden. lichamelijk had ik een goede zwangerschap ik was niet misselijk en zag er goed uit.maa geestelijk vond ik het heel erg zwaar.ikheb vanaf het begin tot het einde van mijn zwangerschap het gevoel gehad dat er iets mis zou gaan in de zwangerschap.ik liep mijn controles in het ziekenhuis vanwege mijn ziekte sle een vorm van reuma. het ziekenhuis was bekend met mijn ziekte maar ze hebben mij nooit serieus genomen.1 october kwam ik in het ziekehuis aan met de klachten dat ik me ontzettend beroerd voelde ik was helemaal in paniek en dacht dat het niet goed zat,ze hebben daarop een ctg gemaakt maar alles was goed en ik kon naar huis.8october had ik mijn laatste controle.ik was ongerust en heb dit meerdere keren aangegeven ook had ik bloedverlies gehad en had ik noa alleen s'ochtends nog voelen bewegen het was inmiddels al 5 uur in de namiddag.de verloskundige in het ziekenhuis heeft daarop een echo gemaakt en vertelde dat het goed was zolang je het hartje zag kloppen,ik vroeg haar om een ctg maar die mocht ik dan voor ik het weekende in ging nog krijgen(het was toen woensdag).thuis aangekomen leek het of de weeen op kwamen zetten maar die zakten al gauw weer weg.9 october s'avonds 9 uur kreeg ik plotseling hevige weeen ik heb daarop mijn man gebeld en die is gelijk naar huis gekomen samen zijn we naar het ziekenhuis gereden daar aangekomen braken mijn vliezen.noa hadin het vruchtwater gepoept,ze hebben een electrode op haar hoofdje geplaatst en mij aan de ctg gelegd haar hartslag was goed.gelukkig zei me man nog maar ik had er een slecht gevoel bij. 2:50 werd noa geboren ze liepen gelijk met haar weg en kwamen pas 10 min later met haar terug.ik zei gelijk tegen me man dat het het niet goed was en hijkon het niet geloven we hadden immers steeds een goede hartslag via de ctg.maar toen kwamen ze met noa terug ze was overleden en konden niets meer doen voor haar.zo mooi was ze.zo gaaf net of ze lag te slapen zo onbegrijpelijk dat dit echt gebeurde.waarom? later bleek uit onderzoeken dat noa zelf hartstikke gezond was maar dat mijn ziekte gevaarlijk is voor het ongeboren kind zekr in de laatste 4 weken van de zwangerschap,de conditie van het kindje gaat dan achteruit.ook bleek ik antistoffen bij me te dragen wat hartblokkades veroozaakt bij het kindje.ze hadden me dus gewoon in moeten leiden met 37 weken en niet overtijd moeten laten lopen.ze hebben de verloskundige die mij het laatste had gezien gelijk onslagen omdat zij geen ctg heeft gemaakt trewijl ik al had aangegeven noa maar 1x had voelen bewegen die dag en dat je dat aan een echo niet kan zien wat de conditie van het kindje dan is. maar ook het ziekenhuis heeft veel fouten gemaakt mijn hele zwangerschap wuifde ze mijn ziekte maar weg en ook vonden ze het prikken van de antistoffen niet nodig. maar wij zijn ons dochtertje kwijt.waar we 9 maanden zo naar hebben uitgekeken,wat we steeds meer gaan missen en beseffen dat het zo is.zo pijnlijk. ik ga veel naar haar grafje dat doet me goed het enigste stukje zorg dat ik daar terug vind voor noa.
jemig meid wat heftig. Wat erg dat ze je sle niet serieus hebben genomen. Heb zelf sclerodermie dus ben wel enigszins bekend met het geheel. Ik merk vaak dat het vooral onkundigheid en onwetendheid over deze ziektes is wat maakt dat er zo veel fouten gemaakt worden. " Gelukkig" heb ik tot 2 x toe een gyn getroffen die bekend was met de ziekte. Ik wil je heel veel sterkte wensen! En je man natuurlijk ook!
Lieve Vlindertje. Ik ben moeder van 4 prachtige dochters, waarvan 1 engeltje. Ik heb zelf ook SLE (ook de antistoffen waar jij over schrijft). Bij mij hebben ze alleen wel heel veel aandacht aan deze ziekte besteed tijdens mijn zwangerschappen. Onze 1e dochter is spontaan geboren na 37weken en 6dagen zwangerschap. Haar geboorte gewicht was maar 2500gram en ze was 45cm. Erg klein dus, ze is de laatste 6weken niet meer gegroeid. Onze 2e dochter is geboren na het inleiden van de bevalling met 37weken en 5dagen. Met haar was alles goed. Omdat deze zwangerschap helemaal zonder problemen ging hebben we erg makkelijk gedacht over een volgende zwangerschap. En toen ging het mis. Ik kreeg rond de 28 weken ineens een angstig gevoel over mij heen en had het idee dat er iets mis was. In het ziekenhuis aangekomen bleek ons dochtertje al te zijn overleden. Dit was een vreselijk moeilijke tijd. Uit onderzoek is gebleken dat er een bloedprop in de placenta is ontstaan waardoor ze geen voeding/bloed meer kreeg. Na 3 maand was ik alweer zwanger, dit wilde ik ontzettend graag. Deze keer stond ik extra goed onder controle en zat bijna iedere week in het ziekenhuis voor een echo of CTG. Ik had al afgesproken dat ik tot 38 weken zou gaan en dan ingeleid zou worden. Onze 4e dochter is geboren met 37weken en 4dagen, helemaal gezond. Deze zangerschap is absoluut niet mooi geweest mede door alle spanningen maar het was het wel waard. Voor mij is het nu klaar, geen zwangerschappen meer. Ik kreeg kippevel bij het lezen van je verhaal. Vreselijk dat ook jullie dit mee hebben gemaakt. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen met het verlies van jullie prachtige dochter. Veel liefs Miranda.
wat verschrikkelijk !!! ik heb zelf ook sle. ik heb meer ervaring met mensen die je niet serieus nemen dan artsen, hun namen mij gelukkig erg serieus ze hadden niet verwacht dat mijn kindje geboren zou worden met 36 weken, ze hadden eerder 28/29 weken verwacht.\ met 30 weken zwangerschap heb ik in het ziekenhuis gelegen omdat ik al een aantal dagen pijn had met ademen.. bleken mijn longbladen ( weer) ontstoken te zijn.. wat ook weer gevaarlijk was voor de baby, ik kreeg 3 dagen infuus als hij niet was gekomen met 36 weken hadden ze mij ingeleid met 38 weken omdat voldragen gevaarlijk kon zijn voor mij en mijn kindje, erg jammer dat ze je niet serieus namen je had het niet mee hoeven maken... heel veel sterkte, Liefss mejojo
hey miranda, wat verschrikkelijk dat ook jullie dit hebben mee gemaakt! ik kreeg ook echt kippevel bij het lezen van je verhaal. maar wat goed dat je toch weer zwanger bent geworden,ik sta nu onder controle in leiden bij pr huizinga ivm sle.ik hoop dat ik snel weer zwange mag worden en dat nu alles wel goed gaat,en natuurlijk zullen wij noa nooit vergeten! bedankt voor je reactie groetjes
hallo iedereen bedankt voor jullie reactie's dat sommige vrouwen zelf zwanger zijn en toch mijn verhaal lezen en reactie's plaatsen doet me goed!
@ Vlindertje: Ik hoop ook dat je snel weer zwanger mag zijn en dat alles dan goed mag gaan. Natuurlijk vergeten jullie Noa nooit. Het heeft mij ook goed gedaan om ons verhaal op deze site te schrijven. Mijn verhaal staat hier ook.(http://www.zwangerschapspagina.nl/vlindertjes-vanaf-25-weken/57829-dag-lieve-lindy.html) Mocht je het nog willen lezen.
Wat vreselijk voor jullie... Gecondoleerd met het verlies van jullie dochter en ontzettend veel sterkte gewenst...
Met tranen in mijn ogen lees ik je verhaal... Echt te erg wat jullie is overkomen, helemaal omdat het niet had hoeven gebeuren als ze jou ziekte een beetje serieus hadden genomen.... Ik wens jullie ontzettend veel sterkte & kracht toe, hoop dat je veel steun en begrip in je omgeving krijgt... Dikke knuffel...
Wat een afschuwelijk verhaal Een supergezond kindje, wat het dan toch niet mag halen Het leven is zo oneerlijk! Ik wens jullie heel veel sterkte met het verlies van jullie prachtige dochtertje Noa! Liefs Sterretje
Geen woorden voor! Mijn zusje is ook overleden door fouten van het ziekenhuis, ook een voldragen en gezond kindje. Ik hoop dat jullie snel weer zwanger mogen zijn en met +/- 37 weken jullie gezonde kindje mogen verwelkomen! Liefs en sterkte!