Lieve Elke, Gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon. Helaas moet ik je ook condoleren.. Veel sterkte de komende tijd. Liefs ALways mamma
Je hebt het laatste gedaan wat je echt voor jullie mannetje kan doen. Voor nu is hij altijd bij jullie, alleen dan op een andere manier. En het is inderdaad raar zoiets mooi te noemen, maar de herinneringen nemen ze jullie niet af. En fijn dat je het dus als mooi ervaren hebt. Sterkte met het verder verwerken.
Oh, Elke ik lees het nu pas.. Enorm veel sterkte met dit verschrikkelijke verlies.. En gecondoleerd met jullie tweede zoon en kleine broer..
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoontje maar tegelijkertijd ook gecondoleerd met jullie enorm grote verlies! Heel veel sterkte gewenst.
Elke gefeliciteerd met de geboorte van jullie Noah*, en heel veel sterkte bij het verwerken van het verlies van hem.
Ik zag je voorbij komen in een topic over die arme tweeling en ik wilde je sterkte wensen met het verlies van Noah*. Maar ook gefeliciteerd, je bent toch voor de tweede keer moeder geworden. Ik wil je ook de kracht toewensen om alle domme opmerkingen te dragen, want die krijg je veel te veel, weet ik helaas uit ervaring. Mensen hebben niet door hoe kwetsend ze zijn en helaas willen ze het vaak ook niet weten ook.
Gefeliciteerd met Noah*. Maar tegelijkertijd ook gecondoleerd. Oneerlijk om zo snel afscheid te moeten nemen. Veel sterkte met de verwerking van dit verlies.
De ene dag al een beetje beter als de andere... Ik ben nog met ziekteverlof, ik slaap erg slecht en dat heeft natuurlijk zijn weerslag in zijn totaliteit. Ik denk dat ik nu een maagontsteking heb, ik heb veel buikpijn en heb dit weekend veel moeten overgeven etc... Ik ben ook heel snel geïrriteerd, heel vervelend! Ik ben op dit moment echt niet de mama en vrouw die ik was/wil zijn en daar voel ik me ook schuldig om..
Nou meisje, dat moet je niet vinden van jezelf! Ik vind het begrijpelijk dat je je zo voelt, ik hoop en denk je/jullie omgeving ook. Kan je er goed over praten met je man/ouders/goede vriendin? Doe rustig aan hoor!
Meid, het is ook nog maar zo kort geleden. Logisch dat je nog niet de vrouw bent die je was en wilt zijn. Dat heeft tijd nodig. Gun je jezelf die tijd ook. En voel je daar niet schuldig om. Het is niet niks wat je mee hebt gemaakt. Ik heb makkelijk praten hoor, maar over mezelf denk ik hetzelfde als jij het omschrijft Wat je omschrijft herken ik helemaal. Ik ben ook nog helemaal niet mezelf. Normaal altijd geduldig en nu snel geiiriteerd. Zo vervelend. Dat ben ik niet! Kan ook ineens beginnen te huilen als mijn vriend een keertje wat bozer is. Ik kan helemaal niks hebben! Baal er ook van, voel me niks waard. Maar de reden waar dit door komt is wel iets ingrijpends en dat is niet zomaar over. En wat vervelend dat je er dan ook nog een maag ontsteking bij hebt gekregen. Alsof je het nog niet genoeg is! Sterkte!
Veel sterkte na het verlies van jullie zoontje Noah*. Wat moet dat ongelooflijk moeilijk zijn om te verwerken. Alle kracht toegewenst!
Heel veel sterkte met het verwerken van dit groot verlies! Ik moet je bedanken voor je mooie woorden want dat is namelijk de waarheid. "Loslaten, de pijnlijkste vorm van liefde, de grootste vorm van kracht. "
Oh lieve Elke ik lees het nu pas. Wat vreselijk verdrietig dat jullie je zoon hebben moeten verliezen. Zo oneerlijk! Het is heel normaal dat je nog niet de vrouw bent die je wilt zijn. Voel je niet schuldig en iedereen in je omgeving zal hier vast begrip voor hebben. Een hele dikke knuffel en heel veel sterkte gewenst!