Ben nog druk aan het bijlezen meiden, net het hele gesprek gelezen van gisteravond over de heldervoelendheid. Interessant! Ik vind het zelf best moeilijk, dit soort 'dingen' (niet negatief bedoeld hoor!!!) maar vind het wel interessant om over te lezen. Antares, het lijkt me moeilijk om dit niet met je man te kunnen delen. Misschien inderdaad ergens de komende tijd. Ik heb eigenlijk al die tijd gedacht dat het deze maand niet raak zou zijn maar ik moet de afgelopen dagen toch veel plassen! Dacht al bijna aan blaasontsteking maar dat heb ik al behoorlijk wat keer gehad dus ik weet hoe dat voelt. Dit voelt absoluut niet als blaasontsteking. Bij de symptomen die hier op het forum omschreven staan kom ik meerdere keren 'veel plassen' tegen dus zou het dan toch? Verder voel ik eigenlijk niks bijzonders, behalve wat moe en chaggie (maar ben ook laat naar bed gegaan de afgelopen dagen). Bij Naomi testte is pas toen ik 2 weken overtijd was en toen had ik geen kwalen, alleen moe en huilerig. Hmmmm, hoe lang van te voren zou je kunnen testen?
Brasileira en Ingef, gefeliciteeeeeeeeeeeerd!!!!!! Ellenora, ik hoop dat jouw streepje een dikke vette streep mag worden, alvast gefeliciteerd!!! Parr, wie weet jij ook straks in dit rijtje? Hoop het voor je hoor!! Sammie, wat ontzettend balen meid. Zeker in contrast met de blijde berichten van anderen hier. Hopelijk heb je te vroeg getest, knuffel voor jou!!!!
Hey Marry! spannend! Ik heb het ook gehad maar is nu weer wat weggezakt dat 'vele' plassen.. Ik heb vanochtend nog getest maar kwam niets uit.. Ik ga nu even rustig afwachten tot zaterdag. Dan zit ik op 28 dagen en dan komen mijn ouders terug van vakantie dus dat zou een mooie verrassing zijn...
Dat heb ik dus ook gehad maar dan met 13 weken. Ik was thuis met m'n zwager en schoonzus, manlief was er niet. Einde van de avond kreeg ik kramp en verloor ik behoorlijk wat bloed. Ik was compleet in paniek. We hadden een kleine week daarvoor een goede echo gehad maar toch! Ik ben met schoonzus en zwager naar de HAP gegaan (manlief was niet te bereiken), daar konden ze me niet meer vertellen dan dat het nog geen miskraam was maar wel kon worden. Geen echo, niet luisteren naar het hartje, niks. Als het erger werd mocht ik terugkomen, anders maandag maar naar de VK. In m'n angst heb ik er nooit bij nagedacht dat ik de VK ook eerder kon bellen en dat het niet normaal was dat ze me zo het weekend in stuurde (was zaterdagavond). We hebben echt een vreselijke tijd gehad tot maandag. De VK was woest toen ze hoorde hoe het gegaan was, gelukkig kon zij me heel snel geruststellen. Er was waarschijnlijk een adertje geknapt. Als ik daaraan terugdenk kan ik zo weer janken, al weet ik nu dat het goed is afgelopen. De onbeschrijvelijke angst die ik toen voelde. Ik heb nooit een miskraam gehad maar kan me een klein beetje inleven hoe angstig en verdrietig je moet zijn. Sorry hoor, ik wilde gewoon typen dat ik dat ook heb gehad maar het hele verhaal kwam er zo uit...
Mamatje77, ik ken je niet maar voel met je mee. Ik hoop heel erg voor je dat het snel raak mag zijn! Knuffel!
Gefeliciteerd voor alle zwangere meiden. De steekjes in mijn buik houden aan.. Ik hoop nog steeds dat het een goed teken is! Ik ga nu slapen meiden! Welterusten iedereen.