Hallo meiden, Ik kan niet slapen dus ik denk, ik ga maar is weer op het forum mijn verhaal zetten. Ik ben op dit moment 8 maanden bezig voor ons eerste kindje. Ik ben nog jong, 21 jaar maar we hebben huisje boompje beestje, dus ben er al helemaa klaar voor. Ik heb alleen al maanden tot jaren last van bepaalde klachten.. Zoals veel plassen (volgens HA een overgevoelige blaas, 13x plassen op een dag), vaak terugkerende ontstekingen, oa aan mijn teen, moe (vooral de laatste maanden), sommige tijden aanvallen van zweet (lijkt op een opvlieger) en het engste van alles is dat ik de laatste maanden in een keer dagen heb dat ik heel wazig zie. Een hele dag lang met een waas voor mijn ogen. En dan de volgende dag is het weer weg. Ik besloot om er is een keer iets aan te doen en naar de HA te gaan. (Toen had ik die andere klachten niet eens opgenoemd, het ging me voornameijk om het moe zijn en wazig zien) HA verwees me naar de oogarts. Oogarts zag niets afwijkend maar hij wilde dat ik me liet testen op diabetes. Ik werk zelf in het ziekenhuis dus ik kon in principe zo mijn bloedsuiker prikken maar het was er even een paar dagen niet van gekomen. Tot vandaag... Ik was aan het werk, en in een keer werd ik niet goed, bloedsuiker geprikt, was 10.8 en steeg uiteindelijk naar 14. Terwijl ik juist heel weinig had gegeten die dag. Ik had hartkloppingen dus ben naar de HA post gegaan. Die zei al tegen mij dat het heel erg op een hyper leek, maar ik moest eerst mijn urine testen. En ja hoor, diabetes kreeg ik te horen, overduidelijk glucose in mijn urine en een erg hoge bloedsuiker (voor een gezond iemand dan he) Ik kon het gewoon niet geloven. Ik weet dat er veeeeel ergere dingen in de wereld zijn en dat hier heel goed mee te leven valt maar toch ben ik erg bang geworden. Ik weet genoeg van diabetes, heb zelf ook genoeg patienten die dat hebben maar toch...Om het zef zo jong te hebben, en net als ik zwanger wil worden... Is toch wel heel confronterend. Ik heb natuurlijk gelijk gevraagd of ik nog wel op dit moment zwanger mag worden. Dit mag wel alleen we gaan as maandag wel gelijk het traject in gang zetten met voedingen, evt insuline, oogarts, internist etc. Want een te hoge bloedsuiker heeft weer een negatieve invloed op de bevruchting. En ik moet onder behandeling van de gynaecoloog omdat ik me regelmatig moet laten testen. Maandag wordt er ook bloed etc geprikt om alles goed uit te pluizen. Pff, ik ben nu een stuk positiever hoor alleen ik schrok wel heel erg want dit is toch voor heel je leven, en dit had ik dus niet verwacht. Het enigste voordeel is wel dat ik al mijn klachten eindelijk kan plaatsen. Niets geen overgevoelige blaas of aanstelleritis dat ik te moe ben. Hopelijk zijn deze klachten snel weg of blijven ze omdat de reden is dat ik zwanger ben Zo, dat ben ik even kwijt, heerlijk zon forum. Groetjes Gelukje7
Zijn er toevallig ook meiden die zoiets hebben meegemaakt. En wat heeft diabetes nu precies invloed op een zwangerschap? Zou graag verhalen, tips etc van anderen meiden hier willen lezen.
Jeetje meid wat heftig! Ik kan wel een beetje met je meepraten want ook ik ben diabeet. Alleen wist ik dit al ver voordat ik met mijn zwangerschapswens zat (ik heb het namelijk al een aantal jaar) Ik wil je wel even waarschuwen. Hoe graag je ook zwanger wilt worden, zet het even op een laag pitje. Met zulke hoge bloedsuikers is de kans op een kindje met afwijking echt hoog. Heb eerst weer even je leven op de rit m.b.t. de diabetes en begin dan weer in overleg met je behandelteam. Geloof me, je wilt echt geen kind met een afwijking als je dat kunt voorkomen. Je mag me altijd een PB sturen als je dat wilt..
Ohja, en onderschat diabetes niet. Het is een rotziekte die echt als een rode draad door je leven loopt, want je moet er altijd en overal rekening mee houden! (als je geen nare complicaties wil op latere leeftijd) Ik wil je niet ontmoedigen, maar wees wel realistisch..
@Sem frummel: dankjewel meid! Knuf terug @ mrs smeerkaas: ja, ik zet het nu ook even op een laag pitje. Ben toch net van mijn ongi af dus het duurt nog even voor mijn eisprong, en ik ga morgen naar de HA toe om het verder te bekijken. Het is nu idd hee erg gevaarlijk want had net een bloedsuiker van 20.5 en ben toen naar de HA post gebracht. Op dit moment kunnen ze niet veel doen, maar ik moet morgen naar de internist toe. Ik moet dan beginnen met insuline. Het gaat me allemaal wel heel snel eej, wat een weekend. Nu ben ik eerljk gezegd blij dat ik niet eerder zwanger was want dat was inderdaad heel erg gevaarlijk geweest en nog stressvoller dan normaal. Ik hoop gewoon dat het instellen binnen een maand gedaan is en dat ik volgende maand weer aan onze droom kan werken. En sommige mensen zeggen idd: het is maar diabetes, er is goed mee te leven maar ik weet gewoon dat heel je leven veranderd, vooral omdat ik nu insuline moet gaan spuiten. Weet jij trouwens hoe ze precies onderzoeken of je type 1 of 2 hebt?? Knuffel mij
Hoi Ik heb zelf ook diabetes alleen al heel lang. Ik ben nu 24 en heb een dochter van bijna 2. Je moet echt eerst goed ingesteld zijn voordat je zwanger ' mag' raken. Wij willen nu een tweede kindje en heb sinds een aantal maanden een glucose sensor die dus 24 uur per dag je suiker meet. icm een insulinepomp. het is idd echt een rot ziekte. hopelijk ben je snel goed ingesteld
Bij mij is diabetes tijdens de 1ste miskraam ontdekt. In 1ste instantie moest ik aan de tabletten van de huisarts. Bij de 2e zwangersschap doorverwezen naar de internist. Ik moest per direct insuline spuiten! Ik had nooit aan de tabletten gemogen ivm kinderwens... Was een vrij heftige periode, helaas ook een 2e miskraam. Tegelijk is er ook een schildklierafwijking ontdekt dus dubbel feest zeg maar. Ik ben de laatste weken wat beter ingesteld, maar het blijft moeilijk... Veel sterkte in elk geval!
Nee dat weet ik niet, ik was 10 jaar toen ik diabetes kreeg en had zwaar ondergewicht dus bij mij was het automatisch type 1 denk ik.. Maar de mensen die zeggen: het is maar diabetes moet je voor hun bek slaan hoor, want 'maar' diabetes bestaat niet.. je zegt dat je eisprong nog wel even duurt, maar verwacht niet dat je binnen twee weken goed ingesteld bent hoor! Ons voorbereidingstraject duurde 1,5 jaar, en dan heb ik al jaren diabetes...
Goh wat herken ik je gevoel grotendeels toen ik in 2008 te horen kreeg je hebt diabetes. Ik was toen totaal nog niet met kinderen bezig dus het was wel anders. Ik wist niet eens dat je daarvoor strak ingesteld voor moest zijn en dat je ook lang niet alle medicatie mag gebruiken. Daar kwam ik per toeval eind 2010 pas achter, dat was een behoorlijke klap. Heel veel succes met de instelling, naarmate je beter bent ingesteld ga je je zoveel beter voelen. Neem je tijd hiervoor en overal vooral met je behandelteam.