Jaaaa die is leuk, ik ga volgende week nog een ooievaarsnest in de tuin bij mijn vriendin zetten. Die is begin september uitgrekend.
dat zou fijn zijn heb voor mezelf net via een pbtje begrepen dat ik toch echt voorzichtig op oktober moet hopen. (en dit keer niet via de geheime pendelaar ) dus twee serieuse bronnen die zeggen oktober...dan ga ik dat ook maar in me hoofd prenten dan weet ik dat ik volgende ronde me geen ilusies hoef te maken wel zo makkelijk toch
Welke bronnen dan debs? ik zal het nog sterker vertellen.. ik ga helemaal nergens meer vanuit. Zeker niet na de bbz. Ik ben als de dood dat het me nog eens overkomt..
dank je wel meis...moet ook wel zeggen dat mijn geduld wel tot het uiterste op de proef is gesteld en dat ik ook wel bijna op de tax zit van geduld hebben hoor als het na oktober zero blijk te zijn weet ikniet hoe ik er daarna aan toe ben en of ik nog zo positief ben dan...maar goed oktober is nog ffies weg
Jakkes wat rot Audrey! Hier ook ruzie gehad vanavond, en gister ook trouwens en het gaat helemaal nergens over. Nu kwam mijn vriend vanavond ineens aanzetten met "misschien moeten we het maar even rustig aan doen, wat afstand nemen". Ik ben er nu helemaal af, snap er niks meer van.
en dan zeg je tegen mij wat rot... jeetje meid. Dat is wel gelijk heel heftig! waar komt dat vandaan dat ie zo ineens dat zegt..
iemand van het forum heeft een aantal weken geleden aangeboden of ze eens een kaartje voor me mocht leggen...dit kon wel ff duren omdat het zich moet aandienen (de tijd daar zijn) en die was vanav...was bijzonder...confronterend....maar ook mooi...waar....en verhelderend maar ook beangstigend eventjes.....maar die angst is weggenomen
@ debs: meid, dan zijn wij er allemaal nog voor je hoor! @ elke: jeetje, dan schrik je ook wel even, denk ik, of niet?! @ bowen: hihi.. aaaah... hier ook nooit spannende berichten hoor...
Nou ja, dat is toch ook niet leuk voor je?! Tja, we hebben het beide erg moeilijk, misschien daarom. Hij mist zijn vader vreselijk, ik ons dochtertje. Gevolg is dat we beiden weinig kunnen hebben (hij is steeds boos en ik verdrietig). Anders weet ik het ook niet...
jeetje wat hebben die mannen vandaag...is het volle maan of zo erg vervelend voor je Elke...ik hoop dat het snel goed komt hoor
Dus als ik het goed begrijp zit er nog een stukje onverwerkt verdriet? Dat is natuurlijk heel vervelend en lastig voor jullie allebei. Misschien een idee om daar eens over te praten met een maatschappelijk medewerker. Soms kom je er zelf gewoon even niet uit en kan zo'n iemand net even dingen in ander perspectief zetten.