Er zijn ook wel lieve mannen, en soms hebben ze even iets nodig om te begrijpen waarom wij hier zoveel zijn (het is ook gewoon verslavend), om elkaar te ondersteunen, we hebben tenslotte allemaal dezelfde wens en daarom kun je elkaar ook zo begrijpen en proberen te troosten.
Geweldig dat ie nu inziet dat je juist steun vindt bij dit forum. En ja, we lezen allemaal ook verhalen van meiden bij wie het misgaat of helemaal niet lukt.. maarja, that's reality! Moeten we dat dan allemaal ontlopen en negeren omdat we er misschien ook wat onzeker en bang van worden? Vind ik niet! Het hoort erbij en het kan niet altijd alleen maar leuk zijn toch! 8)
ik heb helemaal geen broertjes, 1 zus en 1 zusje. ook wel leuk. hoop alleen voor mijn vader, dat wanneer ik of mijn zus zwanger raken er toch een jongetje komt.
Ik vind een gezond kind het allerbelangrijkste, het klinkt cliché, maar heb van dichtbij meegemaakt dat het niet vanzelfsprekend is.
trouwens mijn vriend vind het gelukkig niet erg dat ik zoveel hier zit. maar ik hou er zelf wel rekening mee, dat wanneer hij yhuis ik, ik hier minder ben. af en toe leest hij wel eens mee, volgens mij vind hij het wel fijn dat ik jullie heb!
Is het ook, maar ik kan behoorlijk moederen, echt moeder gans. En dan ben ik weer bij mijn pa en dan doet mijn broertje iets en dan roep ik tegelijk met mijn stiefmoeder, echt verschrikkelijk lomp maar kan het echt niet helpen. Ze vindt het nooit erg want ze is nogal lui, dus dan mag ik ook meteen poetsen of verschonen of pleister plakken, hahaha. Het is echt de meest geweldige peuter die ik ooit heb gekent. Mijn BFF heeft het met haar vriend ook al over om een kleine Mike te maken, hahaha, gewoon omdat Mike zo geweldig is en dat zeg ik niet omdat ie mijn broertje is maar omdat ie zo lief en makkelijk is en zo serieus kan doen. Ik had nooit gedacht dat ik zoveel van iemand kon houden, ik wilde dat het mijn kleintje was. Hij is een dag voor mijn 25ste verjaardag geboren allebei visjes, misschien klikt het daarom zo goed. Ik mis em al na een paar dagen. Afgelopen zaterdag kreeg ik telefoon van Mike. Bar en Jus en Ico toe? Bar en Jus halen? Hier? en dan kusjes door de telefoon en huilen toen hij nog 1 dagje moest wachten. En gisteren zag ij een paddestoel en hij zei hey oh kijk daar paadeloel (klonk echt als paardelul) en we moesten allebei zo keihard lachen dat we nat waren van onze tranen en op de grond lagen te rollen. Echt te gek! Ben echt zo toe aan eigen kindje, zucht, droom droom... Sorry voor dit hele epos, maar echt ik moet het kwijt...
Ja pfff af en toe bekruipt me die angst dat als ik zwanger raak, dat het kindje wat mankeert...jemig ik ben nog niet eens zwanger en ik maak me al zorgen!
Het is inderdaad zo, bij sommigen gaat het goed bij anderen niet zo goed en dat hoort erbij en daar zijn we met zijn allen voor. Ik zou jullie echt niet kunnen missen!
Oh geweldig Sue! Word helemaal vrolijk van je verhaal! Supermooi! En natuurlijk is het dan logisch dat je denkt: ik wil dit ook voor mezelf! Komt goed, echt waar en jij gaat een geweldig goeie moeder worden voor je kleintje(s)!!
vind ik ook het belangrijkste, en is helemaal niet cliché! ik werk zelf met gehandicapten, voornamelijk kinderen! heb altijd bewondering voor de ouders, de meeste althans, hoe ze met hun kind omgaan.
Geen excuses, dit is toch mooi, wees blij dat je zo'n leuke band met hem hebt en zelfs met je stiefmoeder, dat is alleen maar mooi. En meid, ik hoop echt voor je dat je droom uit zal komen, ik gun het je in ieder geval van harte, dikke knuffl
Dat is logisch Heitje, heb ik ook altijd gehad, wat nou als en dit en dat dan... Het is een heel eng iets eigenlijk. Voor je zwanger bent de zorg zou het lukken. Dan ben je zwanger en dan is het echt voor mij iig 12 weken afzien, niet van kwaaltjes maar van angst. Dan een trimester angst voor afwijkingen en ziektes en de laatste loodjes zijn gewoon zwaar. En dan heb je eindelijk je beebje. Het is echt een estafetteloop hoor! Vermoeiend!
Dat is toch ook logisch, ik denk ook dat als het gebeurt dat ik zwanger mag raken ik in de laatste maand heel zenuwachtig zal zijn, ook vanwege dat.... het blijft altijd in je achterhoofd meespelen, zelfs nu.
Ik ook , helemaal omdat je neefje hetzelfde heeft, heb ik je laatst verteld nietwaar? Hij is nu 3 wordt straks 4 maar pfft daar heb je alleen al een dagtaak aan zo moet je hem met alles in de gaten houden, en dan heeft hij ook nog 2 zussen, beiden met gedragsstoornis en 1 heeft er ook nog een vorm van autisme bij. al met al een gezellige boel in 1 gezin.
Ja precies! Nu merk ik al dat ik me ga afvragen: gaat het sowieso wel lukken om zwanger te worden? In het begin had ik mega-veel vertrouwen om snel zwanger te raken en maakten we grapjes over mn vriend zn superzaad. Nu krabbelen we daar al wat van terug en zijn we wel relaxter maar merk van zijn kant dat er wel wat onzekerheid toeslaat..
Dit is voor mij ook super belangrijk! Mocht het niet zo zijn dan hoop ik dat het een menswaardig bestaan heeft en zo een mooi/geweldig leven heeft met eventuele beperkingen. Het geluk van een kind staat voorop! Jongen/meisje maakt mij niets uit.
Dankjewel meiden heb nog wel iets te delen. Mijn zusje is vandaag bij haar vk geweest, ze zit bijna op 31 weken en het hoofdje ligt al naar beneden van haar meissie. Al helemaal klaar voor de start straks over een paar weekjes. Ik heb als een klein kind zitten huilen, ik voelde een grote steek jaloers door mijn lijf gaan, zit te typen en weer janken. Ben zoooo blij voor haar maar het is echt moeilijk af en toe. Ik had toen zij net zwanger was mijn 1ste mk al te pakken en ik had nu net zo ver moeten zijn. Mixed emotions zijn niet leuk...
heb je mij inderdaad verteld ja! dat kost zoveel energie voor het hele gezin, krijgen ze trouwens wel hulp?
Precies! Dat gevoel heb ik ook soms.... Zie dat je ook begin dit jaar gestopt bent met de pil. Ik ook. Ook wij lachen om het superzaad van manlief en zegt dan dat hij niet begrijpt waarom ik zolang de pil heb geslikt asl er toch niets gebeurd. Kortom, nog steeds dolle boel hier! We houden de moed erin!