Ik kom vaak verhalen tegen van vrouwen die meteen heel sterk het gevoel hadden dat het raak was, en dan niet door lichamelijke signalen, maar die voelen het gewoon. Hebben jullie dit ook ooit gehad bij een zwangerschap?
Nee eigenlijk niet... bij mijn zoontje dacht ik juist ongesteld te worden en was ik dus oooooh zo verbaasd dat ik een knalpositieve test had! Toen ik positief testte van de vmk voelde ik het aan het gevoel in mijn buik en de veranderde afscheiding verraadde het.. Dus ik kan er helaas niet over meepraten....
Ik had dus bij mijn eerste zwangerschap helemaal niks door.. was er ook niet mee bezig.. ik werd ineens wakker met gigantische pijn aan mijn borsten, die ook ineens helemaal opgezwollen waren en toen dacht ik oooojeeeeeejjjjj!! Was een maand na mijn bruiloft.. helaas eindigde dat bij 10 weken ongeveer.. De tweede keer gooide ik steeds testen er tegen aan die negatief bleven.. alleen ergens wist ik zeker dat t wel raak moest zijn want had echt de innesteling gevoeld. Uiteindelijk kreeg ik ook echt een tweede streep, maar die liep niet veel later af.. Nou nu hopen op wel een plakker
Eerlijk? Ik had het wel bij m’n eerste zwangerschap. Je weet het niet omdat je nog niet getest hebt, maar je lichaam laat je gewoon weten dat het zo is. Niet perse aan kwaaltjes, maar je zesde zintuig zegt dat het zo is..
@angela22 Jaaa die is is al een stuk duidelijker. Nogmaals gefeliciteerd! Super spannend hè! Nu maar aftellen tot die eerste echo.
Ik had bij de zwangerschappen geen groot voorgevoel of zo. Wel vanaf ongeveer 8/9 dpo een beetje een onderbuik gevoel. Maar toen testte ik dus al duidelijk positief. Maar kreeg pas kwalen in de 6e week. Nergens last van daarvoor behalve sterke neus. En opeens van de één op de andere dag kwamen alle zwangerschap kwaaltjes. Pfff wat heb ik mij beroerd gevoeld haha!
Soms denk ik dat ook sterk te voelen, maar dan ben ik weer bang dat ik het verwar met het heel graag willen, al klopte mijn gevoel de vorige keer wel
Vreselijk lijkt me dat dat beroerd voelen... ik heb in mijn vorige zwangerschap alleen maar last gehad van moe zijn, enorme trek, betere reuk. Dus echt geen pijntjes. Ik vind het vreselijk als ik zo misselijk zou zijn..
Wauw; dit is wel heel enthousiast! Eerst maar kijken of er oploop is. Ben erg benieuwd of dat eerst gaat gebeuren
Ja moet zeggen dat ik mij er goed doorheen sloeg. De 36 uur werken in de zorg werd wel zwaar maar het was me het allemaal waard. Eigenlijk pas toen ik hoorde dat het vruchtje overleden was, wilde ik zo snel mogelijk van de kwaaltjes af. Maar die namen pas 2 weken na de curretage af. Die 10 dagen tussen de echo en de ingreep, duurden een eeuwigheid. En dat nuchter moeten zijn... Dat was het ergste. Ik had ook vreselijke honger en als ik niks at, werd ik nóg misselijker. Dus toen ik eindelijk na 14 uur niks eten geholpen werd, was ik zo dolblij. Mocht paar uur later weer wat eten. Ondanks dat dat broodje er maar een half uur in bleef, heb ik er volop van genoten hahaha
Ja natuurlijk wel! Streepje is streepje. zwanger ben je echt. snap dat je oploop wilt zien! Ik durfde dat zelf niet. Heb getest en toen elke dag zo'n angst gehad voor bloed, weken lang. Durfde amper te poepen, bang dat ik het er uit zou persen.