Hey heitje! hoe is het? als de test ongeldig lijkt had je eigenlijk gewoon een andere moeten doen. heb ook een haperende test gehad en opnieuw getest en bleek toch posi. ik duim voor je! vanochtend had ik een soll. is wel goed gegaan, heb het gewoon verteld want eerlijkheid duurt het langst (helaas vaak in de nega zin van het woord maargoed.) heb gelijk een heel boeiend persoonlijk gesprek gehad, erg fijn. het is toch een functie van max. een half jaar, nou tegen die tijd als het allemaal goed blijft gaan is het mooi tijd voor bevallingsverlof. dus het kon wel gezegd worden. xxx
Hey zethu, wat lees ik nu? zijn jullie gestopt. mag ik vragen waarom? dat vrolijkt je misschien niet echt op, maar dan kun je het wel kwijt? klote voor je meid . xxx en dikke knuffel
Door de situatie waar we inzaten (ik geen werk, burnout, problemen met energie maatschappij) is mijn vriend gaan nadenken en gaan twijfelen of hij wel een kindje wil. Hij vraagt zich nu af of hij uberhaupt ooit toe zal zijn aan eenkindje. Afgelopen weken heeft onze relatie enorm te leiden gehad onder deze situatie. En vanmorgen is mijn vriend voor een tijdje naar zijn moeder gegaan om na te denken over onze relatie.
Poeh zeg dat klinkt allemaal erg heftig en zal jou inderdaad niet echt doen opvrolijken en uit je burn out slepen... Heb je wel begeleiding in het omgaan met een burn out?
Ik loop bij een psych en volg een mindfulnesstraining Maar heb met beiden pas volgende week een afspraak
wel goed dat je er niet alleen voor staat ! het is geen fijne situatie maar onthoud dat je er sterker uitkomt dan dat je erin bent gegaan!
Oh Zethu, wat een ellende meis. Ik vroeg me vorige week nog af hoe het met je zou zijn. Had gehoopt dat je met wat beter nieuws zou komen. Ik hoop dat jullie er toch nog met zijn 2tjes uit komen. Dikke knuff en sterkte meis
Ach meis toch... maar huilen is ook een soort van verwerken hoor Hoe ga je het met je vriend verder oppakken dan? Voor hoe lang is hij bij zijn moeder dan?
Ik hoop ook dat we er uit kunnen komen, Maar ik ben zo bang om hem te verliezen. Ik blijf nog liever kinderloos als dat ik hem kwijt raak.
Ok, hou je vast, knijp je billen en de rest tegen elkaar, anders heb je kans dat je alles laat lopen van de lach: Neem in gedachten een kip van 1.78 cm en grote roze veren.... **poot rechts naar achter - poot links naar achter - schudden met die kipfilets en draai om - fladder fladder boem boem - zakken zakken zakken - tik snavel poot - tik snavel poot - schudden met de kippenborst en opnieuw**
Ik weet niet hoelang hij bij zijn moeder blijft. Hij denkt een maand nodig te hebben. maar al het andere heeft hij in veel korter tijdsbestek besloten.
Maar je moet je wens niet opgeven als je er niet achter staat hoor. Ik snap wel dat je je vriend wil houden, maar hij kan niet verwachten van jou dat jij ongewenst kinderloos blijft voor hem. Jullie moeten er wel echt allebei achterstaan. Denk om je zelf meis.
Een hele kleine. @ dag: praten konden we al niet meer. We hadden constant ruzie. Maar dat trok ik niet meer. Daarom heb ik uit pure wanhoop zijn moeder maar gebeld. En die bood aan hem een tijdje in huis te nemen.
och jee.. daar ben ik wel even stil van..... Je moet wel aan jezelf denken hoor en niet jezelf wegcijferen!!! neem je verdriet, probeer er samen uit te komen maar blijf er niet in hangen!!! denk aan jezelf!