Hallo meiden! Ik ben nu al een aantal dagen mee aan het lezen en ik wilde toch een nieuw onderwerp starten wat ik tot op heden nog niet ben tegengekomen. Ik ben 21, mijn vriend 23 en wij hebben een enorme kinderwens. Helaas laat ons koophuis nog even op zich wachten, waardoor ik nog niet kan/wil stoppen met de pil, ivm stabiele basis. Zijn er meer meiden die hier last van hebben? Die een kinderwens hebben maar waar de situatie het nog niet toelaat? Lijkt me erg leuk om hier met anderen over te praten, omdat in mijn prive omgeving ik het er niet te veel over wil hebben.. Begint nu alleen nog maar meer te dringen nu mijn schoonzusje (net zo oud als ik) 10 weken zwanger is..
Hier gewacht idd tot we een stabiele basis hadden... Het huurhuis waar we in woonden stond in een buurt waar je als het even kan geen geen kinderen laat opgroeien... Maar lastig was het wel.... ik had zo'n last van de ruzie tussen hoofd en hart...
Hoe ben je daar toen mee omgegaan? Ik ben er namelijk zo mee bezig, kan mezelf er niet goed vanaf zetten.. Zijn er nog andere meiden die dit meegemaakt hebben, of hier wat over kunnen/willen zeggen? Hoelang hebben andere moeten wachten van het moment van kinderwens tot het moment van stoppen met de pil?
Tsja... heel veel vloeken af en toe.... kinderen vielen me ineens heel erg op.... maar goed, waar we woonden was echt een getto... dus thuiskomen was vaak voldoende om mijn hoofd weer op de juiste plaats te krijgen.... En toen het eindelijk zover was... dec 2009 verhuisd moest eerst het huis helemaal op orde zijn!! Dus ik ben nog maar sinds september bezig... Toen ik uiteindelijk de pil kon laten liggen.... wilde ik eigenlijk niet stoppen... toen kreeg ik koudwatervrees Maar je kan natuurlijk altijd even hier kletsen... dat heeft mij over mijn koudwatervrees geholpen... ik kon er toen heel goed met mijn man over praten...
lastig meid, dat is een keuze die je moet maken en ik snap dat dat lastig is. Ik herken het zelf niet, maar ben ook ietsje ouder. Zoals je aan mijn onderschrift ziet, ben ik ''blij'' dat ik niet langer gewacht heb ivm omstandigheden. Aan de andere kant; ik ben ook blij dat ik de ellendige situatie waarin ik nu zit, niet had op mijn 25e ofzo..... ik wens je veel succes met de keuze!
Ik heb dit ook gehad. Toen wij trouwden was ik 25 en we konden nergens een huis vinden, dus toen zijn we antikraak gaan wonen in een heel slecht pand. We vonden het echt onverantwoord om daar een kindje in te brengen. Toen we er gingen wonen, dachten we er hooguit een jaar te gaan wonen, aangezien het pand gesloopt zou worden. Uiteindelijk hebben we er drie jaar gewoond. De allereerste keer dat we in ons nieuwe huis vrijden was meteen zonder condoom! Ik vond het inderdaad wel moeilijk, maar het lukte me om er redelijk rustig onder te blijven. Alleen al de gedachte dat ik wist dat het niet raak kon zijn, omdat we nu eenmaal een condoom gebruikten, maakte dat ik er redelijk rustig onder bleef. Daarnaast was ik die jaren ook beginnend docent in het voortgezet onderwijs en dat is best zwaar. Het hielp dat ik wist dat ik er op dat moment eigenlijk geen kindje bij had kunnen hebben: dat was te zwaar geweest. Ik merkte dat als ik te veel bezig ging met baby's en zwanger zijn, bijv. door er tijdschriften over te verslinden, dat ik het er dan zwaarder mee had. Dus ik moest me toendertijd echt niet bezighouden met dingen als dit forum: dat maakte het alleen maar moeilijker! (Dus deed ik ook bijna nooit.) Wanneer kunnen jullie naar verwachting verhuizen? Heb je al een huis, maar is de opleverdatum onzeker? Of moet je nog een huis vinden? En kun je niet vast stoppen met de pil, zodat je straks niet hoeft te ontpillen, en dan in de tussentijd een condoom gebruiken?
hoi hoi! heeeel herkenbaar. Ook wij wouden even wachten op ons huis!(nieuwbouw) Wij vinden dat erg belangrijk, maar dit ook omdat ons huidige woning te klein is voor 3 personen. Inmiddels zijn we bijna 1,5 verder. Kun je niet iets gaan huren ofzo? Ik weet hoe moeilijk het is....heeeel veel geduld hebben is lastig. Probeer je anders op andere dingen te richten (al gaat dat soms niet). misschien al dingen voor jullie huis regelen enz/meubels kijken enz...dat je er een beetje naar toe kan leven?
Hey meiden! Bedankt voor al jullie reacties! Inderdaad weet ik dat ik mij beter op andere dingen kan richten, maar het feit dat mijn schoonzusje zwanger is maakt dat het er niet gemakkelijker op. En ik vind het toch wel prettig om erover te kunnen praten, al is het dan maar hier anoniem. Wij zijn nog bezig met hypotheek e.d., maar verwachten rond de zomer toch wel in een huis te zitten. Ben idd al druk bezig met uitzet en interieur Maar helaas te veel tijd over om overal kindjes en zwangere buiken te zien
Wilde idd zelf al stoppen met de pil, maar helaas wil mijn vriend neit voor zown lange tijd een condoom gebruiken.. maar heb het nog maar 1x met hem besproken, dus mss kan ik het nog eens subtiel ter sprake brengen
Helaas.... die blijf je zien.... en het gaan er meer worden... en dan veranderen die buiken in baby's en komen er weer nieuwe buiken.... Ik denk ondertussen.... als ik een buikje krijg zal er vast wel een vrouw jaloers naar mijn buik gaan kijken.......
Ja sinds september..... en in de tussentijd is de vriendin van een goede vriend van me zwanger geworden.... (ongeluk als ik het verhaal moet geloven) en een goede vriend van mijn broer is plots bijna papa....in de supermarkt zijn er twee zwanger... en in de buurt hangen allemaal roze en blauwe vlaggetjes in de tuinen... en wordt er een string vlaggen weggehaald... dan komt er ergens anders weer een nieuwe bij.... Tsja.... je leert ermee leven denk ik.... Maar je blijft het zien
Ja dat is misschien ook wel zo.. Maar dat maakt het voor jou natuurlijk ook niet gemakkelijker. Ik bedoel, jij bent aan het proberen, en dan worden er om je heen zoveel mensen zwanger.. Maar als ik je pendels mag geloven, kan het bij jou zomaar snel raak zijn Wanneer is je NOD deze maand? (nieuwsgierig)
Tsja geen idee.... Ik heb een hele rare en vooral nare cyclus achter de rug.... dus ik heb geen idee hoe deze maand gaat lopen....Ik moet gewoon even heel rustig afwachten en even opletten wat er gebeurd in mijn lichaam....
Ik heb een jaar of vier de pil geslikt terwijl ik een grote kinderwens had. Probleem was hier dat mijn vriend er nog niet uit was of hij wel kinderen wilde. Uiteindelijk heb ik op een goede dag besloten ermee te stoppen. Dat heb ik natuurlijk meteen aan mijn vriend verteld: ik stop met de pil, omdat ik niet langer iets wil voorkomen wat ik ontzettend graag wil. Daarmee heb ik de verantwoordelijkheid voor anticonceptie dus bij hem neergelegd. We hebben toen nog een paar maanden condooms gebruikt. Heel andere situatie dan die van TS dus. Wij hadden het prima voor elkaar (eigen huis, allebei een goede opleiding en goede baan) en waren bovendien een heel eind ouder. Ik ben gestopt met de pil toen ik 35 was, en mijn vriend 33. Je kunt je dus wel voorstellen dat ik echt een ´nu of nooit´ gevoel had.
Mijn vriend rookt helaas nog steeds, maar hij heeft wel toegezegd te willen stoppen als we daadwerkelijk gaan proberen kinderen te krijgen. Ik zelf was tegelijk met mijn schoonzus gestopt, maar door stress is zij weer begonnen. Ik ben blij dat ik nu al gestopt ben en niet als we gaan proberen en ik elke maand in spanning zit
Kan ik me inderdaad wel voorstellen.. Gelukkig hebben wij verder alles (afgezien van een huis) inmiddels goed op orde. Baan, financieën, opleiding afgerond..
He Yara, ik ken je 'probleem' Heb zelf ook een vreselijk grote kinderwens dus scharrel hier ook al een tijdje rond.. mensen zeggen steeds dat ik er zoveel mee bezig ben, je moet het toch samen willen etc.. maarja, ik moet mezelf gewoon ergens mee afleiden want anders barst de 'baby-bom' binnenin mij uit elkaar en moet ik mijn vriend er de hele tijd mee lastig vallen haha Bij ons kon het eerst niet omdat ik nog dik in de studie zat, geen vast inkomen enzo, dus moesten we noodgedwongen wachten. Nu hebben we eindelijk allebei vast inkomen, studie bijna afgerond dus nu heeft hij het erover dat hij eind van dit jaar wel wil beginnen met oefenen... Maar het mag van mij natuurlijk altijd sneller, dus heb gezegd dat ik dan een aantal maanden voordat we beginnen alvast stop met de pil, zodat we wel meteen de meeste kans op slagen hebben. Dat vond hij gelukkig goed! Dus nu moet ik me nog even inhouden maar hopelijk is het straks dan eindelijk zover. Tot die tijd dus lekker hier lezen en gluren hoe het anderen vergaat Oja, tijd tussen kinderwens en start oefenen zal dan ongeveer 3 jaar zijn.. zoooooveel geduld heb ik nog nooit ergens voor moeten hebben! Nou meid, jij ook sterkte met wachten Groetjes!