CD32 vandaag en nog niks.. ook dus geen spotting wat ik eigenlijk altijd wel heb, denk daarom dat het nog paar dagen duurt voordat menstruatie echt doorbreekt. Donderdagavond nog een test gedaan die negatief was dus ik denk echt dat ik gewoon ongesteld moet worden maar t duurt zo lang… weer een lange cyclus dus deze maand.
Mijn man kan dus pas september/oktober terecht voor het sperma onderzoek in het diak (door HA aangevraagd) echt wtf. Duurt nog langer dan de wachtlijst in de VU.
NOD is over 2/3 dagen en ik voel ook echt weer aan alles dat het gaat gebeuren. Beetje jammer weer. Ik weet ook dat dit pas de 4e ronde is, maar ik begin nu al het vertrouwen in m’n eigen lichaam te verliezen. Zoveel verhalen om mee heen ‘gewoon de eerste keer gelukt!’ Dan kan ik alleen maar denken, wat is er dan mis met mij?
Ahh geduld wordt flink op de proef gesteld! Heb je het gevoel dat er iets met het zaad van je man aan de hand is? Hopelijk komt die afspraak in september gewoon te laat en is het tegen die tijd al raak.
Wat balen. Hoop dat je gevoel verkeerd zit maar snap dat je je even rot voelt. En ook dat je het vertrouwen in je lichaam verliest, ik vroeg vandaag ook aan m’n vriend ‘zou het ooit nog lukken’ terwijl dit pas ronde 3 is (voelt overigens ook best rot want volgens mij zaten jij en ik samen in ronde 1 en heb jij dus nu al een ronde ‘extra’ kans gehad/ik een kans te weinig.. baal gewoon echt van mijn lange/rommelige cycli). Ben je nu wel wat rustiger omdat je nog niet hebt getest? Of is er alsnog veel testdrang?
Ik heb ook wel hele korte cycli. Gemiddeld rond de 23 dagen… wat het soms ook lastig maakt. Ik ben er ergens wel rustiger onder, maar de test drang is er zeker. Maar ik heb gewoon geen testen in huis gehaald. Dat maakt het makkelijker. En het besef dat ik nu ook nog 8 dpo ben scheelt ook. Het zou nu nog totaal geen zin hebben om een test te doen.
Hier vandaag op CD 34 eindelijk weer (wat) bloedverlies, menstruatie zal morgen wel komen. Dus cyclus ongeveer een week langer dan vorige maand.. Nou is komende ronde voor ons dus kansloos ivm operatie van m’n vriend wat betekent dat ik op z’n vroegst dus over 2 maanden een positieve test heb zo lang als je iets zo graag wilt. Denk dus ook dat ovulatietesten nog niet echt zinvol zijn want seks zal toch een tijdje niet kunnen. Hoop maar gewoon op een leuke zomer en dan daarna snel raak..
Huh heb je daar dan een wachtlijst voor? Ik ga de spulletjes morgen ophalen bij de Ha maar ik dacht dat dat gewoon via de huisarts kon..?
De sperma analyse is sowieso nodig om de Hunault score uit te rekenen, zonder die score kun je niet bepalen wat de kans van slagen is en dus niet zomaar, bij een gevonden afwijking, zeggen ga nog maar een halfjaar proberen. Dus het is sowieso nodig om het plaatje compleet te maken. Verder schat ik de kans wel in dat het sperma momenteel minder goed is, hij heeft veel stress van mijn ziekte.
Dat zei ik ook in ronde 4 bij mn dochtertje maar was toch echt zwanger! Menstruatie klachten lijken veel op zw symptomen. Dus niet de hoop verliezen hoor! En er is niks mis met je als je niet binnen 4 maanden zwanger raakt. Dan zou er met ons allemaal wat mis zijn hier geloof ik. Ik snap je gevoel wel hoor, ik ben ook vaak geneigd negatief te denken. Maar slechts 20% raakt zwanger binnen 1 maand, 50% vd vrouwen in maand 4. Zie foto. Dit tabelletje geeft mij altijd wat rust want zo zie je dat het ook puur een kansberekening is eigenlijk en je iedere maand evenveel kans hebt. Het is ook gewoon geluk hebben..
Ja ik heb dat gevoel ook, ik zit in de 5de maand maar eigenlijk in de vierde als ik de niet ovulatoire cyclus van mei niet meetel.. maar geloof er eigenlijk niet meer zo in dat het zelf lukt. Maar merk wel dat ik er daardoor minder mee bezig ben.
Ja ik ben er ook vaak bang voor dat het niet meer lukt. Ik zit alweer in ronde 6. Maarja die negatieve gedachtes helpen me totaal niet, word er alleen maar depri van.
Ja dan 'helpt' het dat dit niet het enige is in mijn leven wat momenteel niet soepel verloopt. Ik heb gisteren aan de orthopeed vertelt dat ik zo bang ben dat het terugkomt. Toen zei hij, dat snap ik, dat zou ik ook zijn in jou plaats. En ik kan je ook niet geruststellen, misschien als het echt een paar jaar wegblijft. Maar voor nu geniet van dat het nu goed gaat en zodra je klachten krijgt contact opnemen en dan grijpen we in. Ik vind de botinfectie enger dan de longinfectie. Voor die laatste heb ik vandaag mijn laatste antibiotica dag, morgen wordt mijn lijn verwijferd en ik ben opzich goed opgeknapt. Ik moet wel nog tot half september antibiotica vernevelen, maar dat werkt alleen locaal. Deze antibiotica werkte ook op het bot in.
M’n moeder vergelijkt het altijd met de Lotto. Het is niet dat je meer kans hebt omdat je al zoveel maanden verder bent. Het is elke maand weer een gloednieuwe kans. En ergens weet ik dat ook. Maar ik probeer de negatieve gedachten maar ver weg te stoppen. Enigszins positief, ik ben sinds vanochtend wel echt kotsmisselijk. Dus ik hoop dat dat niet van verkeerd eten komt
Mijn vriend kan volgende week donderdag al terecht om zijn zaad te brengen voor onderzoek. Dit is via Atal medical. Vreemd zeg dat het in Utrecht zo lang moet duren??
Morgen NOD, maar tegelijkertijd ook pas 10dpo. Dus ik twijfel. Mocht ik morgen nog niet ongesteld zijn, is het dan verstandiger nog een paar dagen extra te wachten? Mits ik natuurlijk tegen die tijd nog niet ongesteld zijn.
Ja soms is het wel gecontroleerd, maar voor mij geen reden om het niet te lezen. Het is meer om de situatie waarin ik nu zit, dat het moeilijk alles bij te houden zeg maar Menstruatie heeft zich doorgezet, dus door naar ronde 15... Nooit gedacht ooit zo lang te moeten wachten..