Ik ga deze maand even geen ovulatietesten gebruiken. Al zou ik het wel willen voor de zekerheid die ik dan heb, maar heb geen zin om in me vakantie me ei te zoeken.. @ besjes Ja die is zeker al heel duidelijk!
Nee ik snap dat je op vakantie geen testen wil doen. Spannend hoor meiden al die komende eieren😄 We gaan er een vruchtbare maand van maken
Kan je geen ongelijk geven.. draait je hele vakantie zo om die testen.. je moet dan ook gwn kunnen genieten.. Mijn ong is bijna voorbij.. Op naar de zoekende eitjes!
Jullie berichten gelezen. Juist dat ik heel vruchtbaar hoor te zijn ben ik met vriend lief weekend weg. Denk als deze maand niet raak is volgende maand ovulatie testen te gebruiken. Snap dat het sommige zekerheid geeft. Nu eerst ongi weg en hop weer gezellig maken..... Lag gister al om 9 uur in bed van vermoeidheid pfffff
Wow Besjes al heel duidelijk zeg. Dat zou wel heel vroeg zijn. Ben benieuwd naar je test van vandaag!
Hé Besjes, Daar lijkt inderdaad een vroeg eitje aan te komen, spannend! Kan je het alweer gezellig gaan maken
Hihi wij zijn inderdaad alweer aan het oefenen ben benieuwd naar mijn test zo kan ook zomaar dat hij nu weer lichter is of knaller dan heb ik wel een hele korte cyclus dan moet ik eigenlijk ook naar een andere lijst
Oh ja, dat is ook weer waar Besjes, wel jammer...Maar wel leuk dat jullie alweer zo snel aan de klus kunnen Hier weer even een dip vandaag. Het was al druk op het werk, mijn halftijdse collega heeft vorige week ontslag genomen en dus sta ik er alleen voor met 19 uurtjes! Krijg niet alles gebolwerkt Op de terugweg naar huis kreeg ik telefoon van een vriendin, dat ze vandaag haar eerste inseminatie heeft gehad om bam te worden... Ik weet dat ik gewoon blij moet zijn voor haar en niet mag vergelijken, maar dat doe ik helaas wel. Wij zijn nu al een half jaar bezig en hoogst waarschijnlijk zal zij heel snel zwanger geraken, doet pijn. Ook gewoon omdat ik weet dat zij dit doet om 'eerst' mama te worden. Toen ik haar vertelde dat wij aan kindjes wilden beginnen, ging zij ineens ook informeren om bam te worden. Toen ik haar vertelde dat wij al even bezig waren, ging zij ook ineens haar inseminaties inplannen... Ik vind het zonde dat het op die manier moet, maar goed, ik moet me er bij neer leggen. Ze vraagt ook elke maand wel eens; en? Ben je al zwanger? Niet uit interesse naar mijn idee, gewoon omdat ze liever 'eerder' is als mij. Zo was dat bij alles, eerst een diploma, eerst een rijbewijs, eerst een job...en ze is dan een jaar jonger dan mij. Ik zou het gewoon heel erg vinden moest ze nu bijvoorbeeld bij poging 1 al zwanger zijn; voor haar zijn de omstandigheden ook allemaal ideaal. Haar follikels worden gevolgd, eisprong wordt opgevolgd, beste zaad wordt geselecteerd en diep ingebracht, hormonen en medicatie om een zo mooi mogelijke eisprong en innesteling te krijgen... Pfff, ben met tranen in mijn ogen thuis gekomen. Mijn vriend heeft me wat proberen te troosten met 'dat wij toch ook aan het proberen zijn', maar dat is niet echt een troost, we zijn ook al een half jaar aan het proberen... Ik weet ook goed genoeg dat er dames zijn die al langer bezig zijn, respect daarvoor. Ik weet ook dat ik op die manier niet over een vriendin moet praten, maar het is wel degelijk de waarheid (jammer genoeg). Ik ken haar al heel mijn leven, dus weet perfect hoe ze in elkaar zit. Ik wil me alvast excuseren als ik op iemands tenen trap met mijn bericht. Heb tegen haar ook wel gezegd dat ik het zeker moeilijk zal hebben, moest ze heel snel zwanger geraken en ze zegt dat ze dat begrijpt. Maar dat doet ze niet... Zij is immers nog geen half jaar bezig, ze weet niet hoe het voelt, ook als het misgaat. Vanavond ga ik er normaal nog langs, dan zal ik het haar nogmaals zeggen. Ik ben ook echt bang dat ik zelf in een grote dip ga belanden, moest ze nu deze keer al zwanger zijn. Denk eerlijk gezegd niet dat ik dat kan verdragen. Een andere vriendin van me is pas bevallen...en voor haar ben ik gewoon blij, omdat ik ook weet dat ze 'zelf' een kindje wilden. Die andere vriendin wil een kindje omdat wij aan kindjes dachten. En dat heeft ze me niet letterlijk gezegd, maar ik weet dat goed genoeg, ken haar vanbinnen en vanbuiten. En misschien is het niet goed voor onze vriendschap dat ik zo over haar denk/spreek, ik ben niet iemand die achter mensen hun rug gaat praten. Maar wij kennen elkaar al sinds de geboorte, onze ouders zijn altijd bevriend geweest, dus het is ook niet dat ik zomaar tegen haar kan zeggen 'hier stopt onze vriendschap', want ik heb het idee dat jij een kindje wilt om de foute redenen. Moest het een vriendin zijn die ik nog niet zolang kende, dan zou ik dat eerlijk kunnen zeggen, maar tegen haar ligt dat serieus moeilijk; we 'kunnen' in feite niet zonder elkaar en wonen ook vlakbij mekaar. Ik weet het niet goed. De moed zakt me weer eventjes in de schoenen. En ik vraag ook helemaal niet om begrip van jullie, want voor jullie is het zeker moeilijk in te schatten, omdat jullie die vriendin niet kennen. Ik weet ook zeker dat sommigen onder jullie waarschijnlijk zullen denken 'Kan je dat dan vriendschap noemen, als jullie zo over elkaar bezig zijn'. Maar het is zoals het is, ik heb het er moeilijk mee, heel moeilijk en dat zal er zeker niet op beteren. Ik zou graag tegen haar zeggen dat ik denk dat ze een kindje wil om de 'foute redenen', maar als zij zegt van niet, dan valt er niet over te praten hé... Denken jullie dat ik er met haar nog meer over moet spreken? Moet ik haar vertellen dat ik denk dat ze het niet om de 'juiste' reden doet? Weet het niet goed, ik denk ook niet dat het zal doordringen hoor. Ik weet gewoon dat ik me nu even héél down voel en dat zal er de komende weken zeker niet op beteren. Er zijn ook zoveel redenen waarom ik het in haar plaats, op dit moment niet zou doen (om bam te worden). Maar ze zegt dat alles wel in orde komt, om eerlijk te zijn vrees ik daarvoor. Ze zit heel apart in elkaar; om maar een voorbeeld te geven: Als ze op reis op hotel is en het hotel staat haar niet aan, dan boekt ze gewoon een vlucht terug naar huis of gaat ze ginder op zoek naar een ander hotel. Ze zit ineen op de manier van: 'Als het niet naar mijn zin is, stop ik er wel mee of doe ik gewoon iets anders op mijn eigen manier'. Op die manier houdt ze ook helemaal geen rekening met haar omgeving, ze wil enkel haar eigen zin doen. Ik vraag me af wat ze gaat doen als ze een wenertje krijgt, gaat ze dat kindje dan terugsturen naar de fertiliteitskliniek? Klinkt misschien even grof hoor, maar echt waar, zo zit ze in elkaar. En ik heb het haar op die manier ook al dikwijls gezegd. Ik heb haar al verschillende keren proberen te zeggen hoe zwaar het is om een kindje op te voeden, zeker als je dan alleen bent. Voor 2 ouders is het vaak al zwaar om dragen. Geen tijd voor jezelf hebben, altijd in het teken staan voor iemand anders, verantwoordelijkheid dragen, voor iemand zorgen, weinig slapen, het huishouden blijft liggen... Dat kan ze niet op dit moment, maar hopelijk bewijst ze me het tegendeel als ze mama wordt. Een aantal weken geleden wou ze me niet zoveel meer zien (we zien elkaar nu wekelijks 1 keer), omdat ze wat meer tijd voor zichzelf wou Dat gaat er niet meer zijn als ze mama wordt en dat lijkt ze echt niet te begrijpen. Ik kan niet uit ervaring spreken, heb zelf nooit een baby gehad, de eerste moet nog komen. Maar ik heb wel de dochter van mijn ex-vriend mee opgevangen toen ze bij hem was. Een meisje van 2.5 toen ik haar leerde kennen, ik heb 3 jaar voor haar gezorgd en werkelijk, ik had bijna geen tijd voor mezelf. Alles stond in het teken van haar. Zij heeft eigenlijk geen ervaring met kindjes, niet in de familie, niet als babysit... Ze ziet enkel mama's passeren op haar werk met mooie kindjes die liggen te slapen in de buggy... Maar zo zijn ze niet de hele dag door hé! Mijn vriendin heeft zelfs nooit een relatie gehad, ze kiest daar bewust voor omdat ze niet met iemand rekening wil houden Wat gaat ze met een kindje doen? Die kleine uk gaat heus niet slapen als hij niet wil, honger heeft, last van darmpjes, natte pamper ofzo... Hoe kan ik haar duidelijk maken dat een kindje grootbrengen heel wat meer is dan wat zij denkt? Dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is? Ik wil haar niet tegen houden, ze kiest voor een kindje en daar zal ik me bij moeten neerleggen, maar ik zou haar wel graag willen duidelijk maken hoe het is om ouder te zijn, wat het is om een kindje te hebben... Wat denken jullie? Tips? Ik wil haar ook gewoon maar 'voorbereiden', omdat ze naar mijn idee echt niet weet waar ze aan begonnen is op dit moment. Sorry voor mijn lange verhaal, sorry dat ik soms misschien grof uit de hoek kom... Maar ik ken haar karakter en weet hoe ze functioneert. Ik zal haar zeker steunen als het zover is, maar ik wil haar gewoon ook wat 'behoeden' op dit moment of duidelijk maken dat het wel degelijk zwaar zal worden.
@ Dora, vervelend dat je je zo weer voelt! Het zal allemaal niet makkelijker worden voor je gevoel nu zei ook bezig is.moeder te worden worden. Ik heb niet zoveel advies voor je, maar je kan hier altijd je ei kwijt!
Bedankt meid! Vind het eigenlijk ook lelijk van mezelf dat ik er zo over denk of over praat... Maar het zit gewoon echt scheef bij me op dat vlak. Als ik het tegen mijn vriend vertel, zegt hij: 'het is toch geen wedstrijdje' en daar ben ik mee akkoord. Alleen jammer dat het voor haar (naar mijn idee) wel een wedstrijd is. Ik ga proberen mijn hoofd niet te hard laten hangen hierdoor, maar zal er waarschijnlijk af en toe nog wel eens op terug komen, sorry Ik denk dat ik haar straks gewoon eens ga vragen hoe zij het zich allemaal voorstelt met een kleine uk erbij... En dan zien we wel!
@dora pittig verhaal meid snap je gevoel wel hoor. Ik zou het wel uitspreken nat je vriendin maar dat komt omdat ik me persoonlijk almeer zou gaan irriteren en dat zou de vriendschap niet ten goede komen. Hier weer getest, doe omstandigheden wat later dan gister maar hij is super wit. Beetje raar als ik gister mijn knaller heb gehad dus test nog maar even Door
Ik irriteer me er ook wel regelmatig aan hoor... Eens in de 2-3 maanden word ik eens enorm boos en komt alles eruit... Nadien gaan we weer gewoon verder. We zijn het zo gewoon in elkaars leven te zijn en ik denk dat we elkaars minpunten er op die manier ook maar bijnemen. Soms heb ik er ook geen zin meer in op die manier met haar, maar zoals ik al zei, we zijn elkaar te gewoon en de vriendschap stopzetten is bijna onmogelijk; ook door onze ouders die zo goed bevriend zijn. Het is wel een apart gezinnetje ook daar hoor, beetje naar de 'marginale' kant, maar bon, doet er niet toe. Ik was mezelf al aan het voornemen om toch alles uit te spreken vanavond, weet niet of het lukt, maar we zien wel!
Weer ff en foto gemaakt mijn urine was ook iets minder geconcentreerd maar vind geen streep wel frappant. Achtergrond is ook witter misschien zo nog ff testen met wat geconcentreerdere urine @dora succes vanavond een bij echt vrienden moet je ook gal kunnen spuwen
@Dora: ik zou ook wel je gevoel uitspreken, maar wel voorzichtig. Het is toch haar leven en haar keuzes, hoe moeilijk dat ook is en wat anderen er ook vinden. Ik snap wel heel goed dat het een lastige situatie voor je is overigens. @besjes: wat vreemd meid, ik had vorige cyclus ook wel eerst een aantal donkere testjes en toen weer bijna witte en toen gingen ze oplopen, maar niet zo donker als de jouwe gisteren...verwarrend. Ik heb vandaag ovutest gedaan en toch al wel een duidelijke streep. Vergelijkbaar met vorige maand een paar dagen voor de knaller. Terwijl mijn ei altijd hel laat is en ik 'm niet voor volgend weekend verwacht. We gaan het zien!
@dora lijkt me lastig om zo'n vriendin te hebben. Maar de dipjes snap ik hoor..ik heb bij iedere nieuwe zwangere in mijn omgeving steeds gemengde gevoelens . .ben blij voor ze maar ik wil zelf ook wel eens aan de beurt zijn, dus ben ook een soort jaloers terwijl ik dat niet wil zijn want ik gun iedereen het geluk. Ik zou wel met je vriendin gaan praten en vragen of ze wel beseft wat een kind krijgen inhoud. Of ze wel voorbereid is en bereid is haar eerste plaats af te staan aan haar kind straks. Dat soort types zijn inderdaad vaak in een keer zwanger, heel oneerlijk, maar natuurlijk ook gegund als ze het maar echt wilt!..succes!