Super herkenbaar! Ook mijn cyclus is super regelmatig, alle onderzoeken waren goed en bij mijn man ook. Toch nooit dat tweede streepje gezien in de natuurlijke cyclus. Zo onzeker wordt je daarvan! Ik heb nu alleen wel het voordeel dat ik nu weet dat ik zwanger kan worden middels IUI. Maar dat neemt niet weg dat ik nog steeds bang ben dat het niet gaat lukken, omdat ik al heel vroeg een miskraam kreeg. Straks is dat het probleem, dat het steeds al vroeg misgaat. Pfff niks geen leuke tijd hoor, dat zwanger proberen te worden. Al meer dan een jaar stress van. Lekker van je afschrijven. Dat is de reden dat ik ook op het forum zit. Dan ben je het even kwijt. Ik kan moeilijk elke dag mn partner/familie/vrienden er mee lastig vallen. (Hoewel ik wel met ze kan praten hoor, zeker met partner, maar met de rest doe je dat natuurlijk toch een stuk minder vaak)
@Mallejan wij zijn allebei nog maar kort bezig maar het houd je al heel snel bezig hè.. ik ben nu alweer heel ongeduldig terwijl het nog lang kan duren. Bij onze zoon was ik in juli gestopt september zwanger, dan hoop je dat het deze keer ook snel gaat maar dat is niet realistisch
Ja nja jij hebt iig al een kindje. Je weet dat je iig kinderen kan krijgen. Dit is voor mij mijn eerste. maargoed, geduld is een schone zaak. Vaak duurt het ook met dobbelen even voor je 6 gooit!
Kon natuurlijk niet wachten onder het mom van iknheb toch nog testen liggen . Nu heel licht roze binnen afleestijd! Kunnen jullie ook iets zien?
Hier contact gehad met het ziekenhuis en ze hebben toch een afspraak voor ons ingepland voor een intake bij de fertiliteit volgende maand(die we eerst in november vorig jaar al zouden hebben) wel een opluchting, hopelijk kunnen we daarna wat positiever kijken
Houd moed dames.... Wat ik vaak wel meemaak is dat mensen die de hoop zijn verloren en daar geforceerd mee omgaan ook minder snel zwanger worden. Vertrouw op je lichaam. Hoe moeilijk dit ook is. Probeer positief te denken en vertrouwen te hebben... Waarom ik zo denk? Ik leg je mijn verhaal even uit. Ik heb in 2015 met mijn toenmalige man ook geprobeerd om zwanger te raken. Niks noppes nada. Nog geen tuurstreepje.. Ik was alleen maar bezig met forums en heel de dag met de kinderwens. (zit nu nog regelmatig op het forum maar niet meer zo geforceerd als toen) Wij hebben het 2 jaar geprobeerd... Toen maar besloten dat het niet voor ons weg was gelegd. Omdat mijn exman claimde superzaad te hebben (is ooit getest geweest na een ongeluk?? bizar verhaal maargoed ik geloofde hem.. .) Wist ik dat het aan mij zou kunnen liggen (waarschijnlijk). Mijn huidige partner begon over kinderen en ik zei ik kan misschien niet zwanger worden. Hij gaf aan ik denk dat je binnen een maand zwanger bent. Een vriendin van me zei ga elke dag voor de spiegel staan en zeg tegen jezelf ik ben Ellen en ik ben vruchtbaar... Ik geloofde er echt in (te goed van vertrouwen werkt in sommige gevallen dus voor je ) en werd meteen zwanger... Helaas wel een missed abortion geworden. Ik heb met mijn partner toen nog veel ruzie gehad en was tijdens die zwangerschap angstig en bang. Er kwamen trauma's van vroeger naar boven en het verlies van ons mam was nog niet zo lang geleden.. (ja ik kom uit Brabant ) Daarna geforceerd weer geprobeerd want ik moest en zou meteen weer zwanger worden.... niets... een postnatale depressie na mijn missed abortion. Ik ging helemaal verkeerd.. Toen ik weer beter in mijn vel begon te zitten en die affirmaties weer toepaste gelijk zwanger... WEER ruzie met mijn vriend. Paniekaanvallen en een hoop ellende.. Dag na de heftige ruzie de echo: geen hartje. Dus toen zijn we het anders gaan doen. We zijn beide in therapie gegaan en samen in relatie therapie. Vorige maand deden we nog aan "onthouding" en deze maand zouden we er voor gaan. Door de "onthouding" heen toch een lichte test gehad dus mogelijk een vmk. Maar deze liep snel af en werd gewoon op tijd ongesteld. Nu deze maand weer de affirmaties en ben ik blij dat ik de emoties onder controle heb. Al zegt dit nog niets over het verloop maar het geeft mij goede moed. Natuurlijk ben ik ook nog steeds onzeker dat hoort bij het proces. Je hebt mijn post misschien wel gelezen oh ongesteld hoppa op rood en door... Ik kan niet anders geloven dan dat het helpt omdat ik het zelf heb meegemaakt en niet 1x maar zelfs 3x. Het ding is wel dat je erin moet geloven.. Ik weet niet of jullie bekend zijn met the secret en de wet van aantrekkingskracht maar zo werkt het wel geloof ik. Toen het na de 1e keer voor mij werkte ben ik vriendinnen deze tips gaan geven die moeite hadden met zwanger worden. Ze zijn ALLEMAAL zwanger geworden. Ook de 2 die medisch waren. 1 had PCOS en 1 zelfs een vleesboom en zat in de laatste ronde IVF. 1 is inmiddels bevallen en de ander is nu 20 weken. Allemaal toeval? Ik had er trouwens 1 die het niet echt geloofde zei ze maar ze deed het wel en dat was degene met de vleesboom die nu 20 weken is. Dus misschien is het denken/zeggen al voldoende. Misschien helpt het jullie een beetje en als dit niks voor je is ook goed.. Kijk maar of je er iets mee kan en wil doen. Ik gun jullie allemaal een mooie zwangerschap en een kleine prul na 9 maanden. Doe vooral wat goed voelt voor jullie.
Foute boel hier. net met afvegen oud bloed gezien. Vorige keer ook op 9DPO, menstruatie. Nu weer op 9 DPO. Ik ga niet uit van innestelingsbloeding. Ik vertrouw mijn lichaam nu niet meer na de curretage. Even een dip moment
Jaaq ik geloof best dat t tussen je oren kan zitten hooor! Daarom probeer ik ook positief te blijven en het te nemen zoals het is
Ah wat een onzekerheid. Ik weet even niets te zeggen. Wil je geen valse hoop geven. Maar ook niet moed ontnemen. Sterkte.
J Je lichaam en geest zijn enorm met elkaar verbonden. Dat heb meegemaakt tijdens mijn bevalling bij de 2e.