Ohjee @Littlegirl1989 dat is wel even iets heel anders dan jullie verwachten zeg... wat balen!!! @RachelleNM Ik zie heeeeel vaag een verticale lijn maar ik zou hem (nog) niet als positief ervaren....
Nee positief is 'ie (nog) niet. Heb morgen lekker afleiding, hele dag bruiloft, en dan ga ik zaterdag of zondag weer testen. Als ik dan niet al ongesteld ben geworden dan toch
Dank jullie wel lieve meiden. Pfff, hoe ik me voel. Ergens opgelucht, dat alles goed is met mij. Maar dan dit. 2 jaar gevochten om mezelf op de rit te krijgen en dan dit. Verdomme, ik heb behoefte met de meubels te gooien en te schreeuwen. En een deel van me is ook zo teleurgesteld dat ik onder de dekens wil kruipen en niet meer tevoorschijn wil komen. Manmanman wat ben ik een achtbaan. Enige voordeel is dat de testdrang volledig weg is. Scheelt dan weer.
@Littlegirl1989 Ja, het is heel ironisch dat je al die tijd dacht dat 'het wel aan jou zou liggen' (even tussen aanhalingstekens want ik vind dat altijd zo gemeen klinken), en nu blijkt dat er heel iets anders gaande is. For what it's worth: het zal absoluut niet voor niets zijn geweest dat je je lifestyle zo op de schop hebt genomen. Integendeel zelfs. Weet je wat voor geweldige basis jullie baby straks krijgt? Ik heb heel goede hoop dat ze jullie in het ziekenhuis goed gaan kunnen helpen. Kunnen jullie samen praten/huilen/schreeuwen/met die meubels gooien? Is je man een prater of zondert hij zich af?
Mijn man is wel een binnenvetter, maar er is wel heel veel ruimte voor mijn verdriet, dus kan wel bij hem terecht. Hij is ook gewoon wat minder piekeraar. En ja, die ironie voel ik ook. Mijn man heeft wel altijd geroepen daar rekening mee te houden maar het komt toch ff binnen merk ik.
@Littlegirl1989 Logisch, 't is ook niet niks, hè. Het gaat hier niet om een bloedneus of zo. Fijn dat je verdriet er mag zijn. Volgens mij zijn jullie een goed team samen .
Jeetje meid, wat vind ik het onzettend naar voor jullie. Klinkt misschien vervelend, maar het zet mij wel even met beide benen op de grond. Mijn dochter kwam natuurlijk door de pil heen, dus daar heb ik geen moeite voor hoeven doen en heb die hele ervaring van het 'proberen' niet. Dus verwacht ik nu half/half dat het wal gauw zal lukken. Stom van mij eigenlijk. Gelukkig zijn de doktoren in het ziekenhuis heel kundig en ik weet zeker dat ze jullie verder kunnen helpen! Dikke knuffel!
Dit vind ik nou echt eens een keer mooi om te lezen. Dat iemand zich realiseert dat het eigenlijk allemaal niet zo vanzelfsprekend is en dat er, zelfs wanneer je een eitje en een zaadje op precies het juiste moment bij elkaar brengt, een FLINKE dosis geluk bij komt kijken. Natuurlijk hoop ik dat het voor jou opnieuw snel raak mag zijn, maar het kan denk ik geen kwaad om te weten dat je, als het inderdaad snel lukt, héél veel geluk hebt gehad.
@Littlegirl1989 Hoe is het vandaag? Hebben jullie een beetje kunnen slapen? @Patricia28 Heb je nog getest?
Ik heb een test gedaan, maar die ging niet goed.... hij deed in eerste instantie helemaal niets dus weer in de urine gedoopt en toen zoog die zich nogmaals vol en hij was wit. We zagen wel een streep, maar we twijfelen ook, stomme Duitse test. Ik ben overigens nog steeds niet ongesteld en ik ben altijd op tijd en heb ook totaal geen menstruatie klachten. We hebben het gisteren onverwachts nog gezellig gemaakt en vaak is dat bij mij dan ook de trigger om ongesteld te worden maar nee. Net dacht ik dat ik ongesteld geworden was, had ik onwijs veel slijmverlies, ik weet het even niet meer meiden. Mijn lichaam doet vreemd.
@Littlegirl1989 Dikke knuffel voor jullie, ik begrijp je gevoel. Ik sluit me volledig aan wat de meiden voor me gezegd hebben.
Beetje wisselend. Was uiteindelijk om 6.00 wakker, maar ben blijven liggen tot 9.00. Toen maar voor de honden gaan zorgen. Ene moment gaat het wel, andere moment niet eigenlijk. Ik hoop dat als de ongesteldheid er eindelijk is dat ik iig wat minder emotioneel ga zijn.
@Littlegirl1989 Arme jij. Vanwege de hormonen, bedoel je? Wat hebben jullie eigenlijk afgesproken in het ziekenhuis, qua vervolgtraject? Als je vindt dat ik te veel vragen stel, dan moet je dat zeggen, hoor. Ik leef gewoon heel erg met je mee.
Qua hormonen inderdaad. We moeten nu 6 weken wachten. Ze willen eerst zeker zijn dat ze geen slechte momentopname hebben gepakt met deze uitslag. 6weken er tussen om zeker te zijn dat een eventueel virusje dat dit veroorzaakt heeft er uit is oid. Als de uitslag blijft zoals deze nu is mogen we IUI proberen, maar dan moet de bewegelijkheid wel sterk verbeteren met opwerken. Er zijn genoeg zaadcellen voor IUI maar ze bewegen niet. Dat kunnen ze blijkbaar in het lab proberen te verbeteren. We hebben nu 400.000goed bewegende zaadcellen per lozing, dat moeten er eigenlijk minimaal 1miljoen zijn na opwerken om een goede kans te maken. Als de uitslag nog slechter wordt dan wordt het IVF of eventueel zelfs ICSI, dan moeten we door naar het radboud ziekenhuis want dat doet het CWZ niet zelf. Als het beter wordt... tja, dat zou heel fijn zijn. Dan sowieso IUI. Normaal gesproken willen ze eigenlijk minimaal 30% vd zaadcellen zien bewegen voor een goede natuurlijke kans, bij ons is dat 2%. Ik verwacht niet dat dat over 6wkn ineens wel 30% of meer is, dus ik ga er wel vanuit dat we over 6wkn een traject in gaan. Mijn man is nog wat huiverig voor IVF of ICSI dus ik denk dat we starten met IUI als de score niet dramatischer wordt dan dit. Even wennen aan het idee vd MMM, niet meteen head first erin hoeven zeg maar. We hebben iig uitgesproken dat IVF of ICSI voor ons wel een echt eindpunt is, verder dan dat willen we niet gaan. Maar IVF of ICSI is voor mij wel echt een optie, mijn man heeft nog moeite met bevruchting buiten het lichaam, maar geeft ook aan dat als hij een beetje kan wennen hieraan dat die grens wel opgerekt kan worden.
@Littlegirl1989 Dank je wel voor het uitleggen. Heftig hoor, ik kan me voorstellen dat jullie wereld sinds gisteren op z'n kop staat. Blijven ventileren hoor, als dat helpt! Ik denk trouwens dat een heleboel mannen in eerste instantie huiverig zijn waar het ivf/ICSI aangaat, maar aangezien het traject rustig wordt opgebouwd, hoop ik dat je man genoeg tijd krijgt om eraan te wennen. Het is sowieso niet zo dat je morgen meteen een punctie en een terugplaatsing hebt. In die zin is het lange wachten toch nog ergens goed voor. Qua beweeglijkheid: ik weet nog dat mijn vriend de uitslag van het zaadonderzoek kreeg en dat het niet dramatisch was, maar ook niet perfect, en dat er vooral in de beweeglijkheid nog winst te behalen viel. Ons werd toen verteld dat beweeglijkheid echt een lifestyleding is. Is het een optie om eens samen met je man te gaan kijken hoe hij zijn zaadkwaliteit wat zou kunnen opkrikken? Waarmee ik overigens niet suggereer dat je alles altijd in eigen hand hebt, maar wellicht valt er wel wat winst te behalen, je weet nooit. Mijn vriend is bijvoorbeeld drastisch geminderd met alcohol en koffie en is deze tabletten gaan slikken: https://www.vitaminstore.nl/vitaminen/209045/Fertility-for-men/. Ook probeert hij meer water te drinken en zelf ook wat meer te bewegen. Ik geloof dat ze in juli of augustus opnieuw zijn zaad gaan onderzoeken (mocht ik dan nog niet zwanger zijn) en dan zullen we zien of het iets heeft geholpen.
Er is zeker wel wat winst te behalen, dat is ook wel besproken met de arts. Maar weinig is echt bewezen, dus het was ook ene geval van "het kan geen kwaad, maar verwacht geen wonders". Mijn man drinkt matig alcohol, max 2per dag en niet dagelijks. Koffie ook nog heel veel. Qua vitamine adviseerde ze om dezelfde vitamines te nemen als de vrouw, dus hij pakt nu ook dagelijks ene tabletje van mij qua beweging en gezond eten zijn we eigenlijk al jaren bezig (krijg je met een dietist als vrouw haha) dus daar zijn helaas weinig verbeteringen meer mogelijk.
@Littlegirl1989 Ja, ik snap het. Jullie leven gewoon gezond, dus dit is een typisch geval van superdomme pech. Zo oneerlijk.