De romantiek gaat er helaas wel wat uit in het babymakingproces als je een traject in gaat. Maar het is ook wel romatisch gedachte dat je beide zodanig voor een kind kiest dat je er alles aan wil doen. Dat is bij mij een troost geweest. Ik heb bij mezelf trouwens ontdekt dat ik beginnende insulineresistentie had (dus in nuchtere toestand zowel je glucose als insuline laten meten, op 2 verschillende dagen) Mijn glucosewaarde was binnen de grenzen, maar insuline zat erover. Want ik sportte ook 3 x per week, at gezond en nog viel ik niets af. Bleef gewoon op gewicht en kwam niet meer verder bij. Heb op die beginnende insulineresistentie gewerkt met endocrinoloog (kreeg medicatie) en daardoor werkte mijn lichaam gewoon beter. Ik had minder duizeligheid en qua eetlust minder zin in zoet omdat je je ook fitter voelt, ik verloor ook gewicht zonder dat ik het gevoel had dat ik iets moest laten ofzo. Ik kon gewoon beter voor mezelf zorgen. Door die medicatie kwam mijn eigen cyclus ook terug (want ik kreeg mijn menstruatie nooit van mezelf). Ik mocht met de medicatie (metformine) ook gwn stoppen vanaf een positieve zwangerschapstest, is niet de bedoeling dat ik er dus "voor altijd aan vasthang". Nu pas 3 maanden postpartum terug op controle. Ik weet niet of dat een piste is die je kan bekijken of dat ook bij jou mogelijk van toepassing is? Wil dit ook niet heilig verklaren ofzo he. Tot nu toe is het gewoon iets wat me in mijn traject wel geholpen heeft.
Pff dus ik stuurde een mail naar de fertiliteitskliniek omdat ik nog geen brief oid heb gekregen. Blijkt dat mijn huisarts mij niet verwezen heeft. In ieder geval niet goed dus gewoon 2 weken voor niks gewacht. Ga eind van de middag maar bellen naar de ha, ondanks dat het eigenlijk niet mag omdat de assistenten dan hun eigen spreekuur hebben
Ohh wat vervelend joh! Ben je wel serieus genoemde toen je belde? En ik zie dat je gaat trouwen in september, wat leuk!! ❤️
Ja, ze hebben hem meteen verstuurd gelukkig. Kunnen ze me eindelijk oproepen. Ja, ik heb zo veel zin in het trouwen...ik kijk er naar uit om dezelfde achternaam te dragen als mijn toekomstige kinderen
Qua medicatie wat ook helpt is inofolic of gynositol. Er zit myo-inositol in in combi met foliumzuur. Nam ik op aanraden van de gynaecoloog om de eicelkwaliteit en cyclus te verbeteren. Kan je vrij van voorschrift krijgen trouwens. Veel succes met de onderzoeken! Ben benieuwd wat eruit komt xx
Afgelopen vrijdag dus nog op consult geweest en alle onderzoeken doorgesproken. Ze zetten me in de categorie non-PCOS. Dus PCOS zonder daadwerkelijke klachten maar met hoogstwaarschijnlijk soms een kwalitatief slechte eisprong. Dus wel indicatie voor ovulatie-inductie. Als ik een bmi onder 30 heb. Dus maandag verwijzing afronden naar ander ziekenhuis waar ze de grens op 32 hebben zitten. Dank voor je meedenken. Wordt gewaardeerd! Hoe voel jij je? Gaat het goed met de zwangerschap?
Al bij al fijn dat je dan toch niets ernstigers aan de hand hebt, een geruster gevoel kan ook al veel doen. En fijn dat je een ziekenhuis hebt gevonden waar de grens hoger ligt! Hier alles prima, lief dat je het vraagt! Af en toe wat misselijkheid (meestal houd ik het nog wel binnen allemaal) en vooral de vermoeidheid speelt wel op. Maar we hebben zo'n traject voor onze wens afgelegd dat ik nu absoluut nog niet klaag. Kijk wel enorm uit naar onze termijnecho 26 februari. Nipt wordt dan ook afgenomen en hier in België krijgen we dan ook het geslacht te horen met de uitslag. Vervolgens gaan we de kindjes van onze broer en zussen inlichten en mijn grootouders.(Onze ouders en broer/zussen zelf zijn al op de hoogte door ons traject) Daar kijk ik echt naar uit.
Ik al duurde de weg naar een kindje langer dan gewenst, je mag zeker klagen. Zwanger worden of zwanger zijn, zijn toch echt 2 verschillende dingen. Dus wees lief voor jezelf! Spannend hoor wachten op de termijnecho en nipt. Wel leuk daarna iedereen vertellen