nee mijn man soms wel, we hadden dat bij de eerste gedaan en ik was opt laatste die naam beu gehoord dat ik toen ik bevallen was een andere naam wou.
Als mijn man ik en samen waren noemden we haar altijd bij de naam. We wisten al gelijk dat als we een meisje kregen ze deze naam zou krijgen dus het was heel logisch! Naar buitenstaanders had mijn man het altijd voor de flauwekul over 'hendrik jan den derde'. Geen idee hoe hij er op is gekomen! Ook nooit versproken en iedereen was er heilig van overtuigd dat we een jongen kregen!
wij gebruiken de naam wel als we samen zijn. Ook als ik tegen haar praat noem ik haar al bij naam. Ik vind dat erg leuk. De omgeving weet dat we een meisje krijgen, maar weten de naam niet. Ik heb soms wel moeite om me niet te verspreken. Ik spreek dan over de kleine. Probeer ik tenminste haha.
Nee.... Reden: kleine potjes hebben grote oren... Kleuter vraagt ook elke keer of we al weten hoe de baby heet.... nee schat, weten we nog niet... .... En aan de naam wennen.... tja.. ik gooi hier nu soms al alle namen door elkaar...
Ook wij gebruiken een "werktitel" namelijk Purk. Aangezien wij niet weten of het een jongen of meisje wordt, kunnen we ook niet echt een naam gebruiken. Wel husselen we de namen door elkaar en gebruiken die wel eens onder elkaar. Man stuurde laatst een sms naar mij dacht hij met deze husselnaam, maar bleek bij iemand anders aan te komen. Die zal wel gedacht hebben wat een rare naam, hihi.
Wij noemden ons ongeboren kind Fröbel. En jeee.... Wat was het na de geboorte wennen om hem ineens bij zijn echte naam te noemen. Ik had gewoon nog steeds de neiging om Fröel te zeggen, haha. Wij zijn trouwens redelijk op het laatste moment nog van naam gewisseld. (we hadden eerst een dubbele naam, maar we hebben uiteindelijk de eerste naam laten vallen en besloten alleen de tweede naam te gebruiken.) Die nieuwe naam was sowieso wennen. Maar na een week of twee was dat wel over hoor. Nu "klopt" de naam gewoon. En ik heb nooit meer de neiging om hem Fröbel te noemen.
Nee, wij hadden het ook consequent over 'de baby', weet niet zo goed waarom, het voelde gewoon vreemd om een naam te gebruiken, terwijl we het kindje zelf nog niet kende.
Edn, ik denk dat dat het bij mij ook is... Pas als ik haar zie denk ik dat ik echt besef, ja dit is haar, dit is ... Mijn man noemt haar wel altijd bij haar naam, die heeft dit dus helemaal niet. Hij heeft een collega met een vriendin die ook zo heet, dat vindt hij wel gek haha! Grappig hoe het bij iedereen anders is!
He door Hoe is het met jou dan? Ook nog effies he! Hier nog minder dan 3 weken! Vk denkt dat het eerder komt... Bst wel raar om te horen Wij zeggen ook nog steeds baby, maar af en toe wel de echte naam. Klinkt indd gek! Soms zeggen we alleen de voorletters, kleine krijgt 2 namen, dus stel hij gaat michel brian heten, zeggen we ons kleine M B -tje haha
Neen, om 2 redenen... 1. We kennen het geslacht niet 2. De naam (jongen of meisje) ligt nog niet vast... Bij de eerste wisten we dat het een meisje ging zijn en waren we er rond 36w uit wat de naam ging zijn, maar toen bleef het ook bij haar koosnaam omdat we ons niet wilden verspreken (geslacht was voor iedereen een verrassing)
Heel soms gebruiken we de naam, maar eigenlijk altijd de werknaam of de baby, want inderdaad ons peutertje hoeft maar 1 keer iets te horen en hij zegt het dus dat risico gaan we niet nemen. Verspreken heb ik mij nog geen 1 keer gedaan, hoop dat nog even 5 weken vol te houden!
Mijn vriend en ik gebruiken wel haar naam. We hebben de eerste weken haar alleen Krummel genoemd, en die naam hebben onze vrienden en familie overgenomen... dus als zij over Krummel beginnen praten we daar automatisch over mee met die naam. De echte naam houden we lekker voor onszelf en we gebruiken die alleen als we met z'n tweeën zijn.
Wij zeggen de naam ook wel eens tegen elkaar als we samen zijn,Maar noemen het ook vaak nog 'ons kleintje' mijn ouders en schoonmoeder weten wat het word en dan verzinnen vaak gekke namen! Hebben ons tot nu toe nog niet versproken. Het is ook een gek idee hoor als wij onze namen en die van ons kleintje erbij noemen is dat echt heel vreemd maar wel bijzonder! Nog even en dan mag iedereen weten wat DE naam is....
Wij weten het geslacht niet, dus dan is bij de naam noemen een beetje lastig. Anders hadden we het ook niet gedaan denk ik. Wij hebben een koosnaam, ben bang die koosnaam altijd blijft bestaan(arm kind). Qua jongens namen weten we het ook nog niet.
Leuk al die verschillende reactie's Ik lees dat heel veel mensen dus eigenlijk al de naam zeggen. Mijn vriend heeft het koosnaampje verzonnen en dat is "ons hummeltje" Nu zijn wij nog niet heel ver, maar de namen zijn al bekend. Wij gaan het niet bij naam noemen indd voor het geval we ons verspreken . Dus nu is het "ons hummeltje" of we zeggen "onze kleine jongen/meisje" Straks als we er hopelijk achter komen zal het nog steeds "ons hummeltje" zijn
Wij willen niet weten of het een jongetje of een meisje gaat worden. Zo was het ook bij mijn vorige zwangerschap. Toen hadden we ook een koosnaampje voor de baby "Bibi".
Poeh! Ik ben jaloers dat jullie überhaupt al een naam hebben! Wij weten (hopelijk) volgende week of we een jongen of meisje krijgen, maar de naam zijn we nog lang niet uit. Alles wat ik leuk vind, vind mijn vriend niet leuk en andersom haha. Stomme is dat we allebei zo overtuigd zijn dat het een jongen wordt, dat we het eigenlijk nooit over meisjesnamen hebben. Nee, ik vrees dat ik de kleine voorlopig nog niet bij de naam kan noemen. Nu noemen we het "Poppie" omdat een cliënt van mij (verstandelijk gehandicapt) het zo noemt. Klinkt wel schattig
Ik noemde haar altijd kleintje ondanks dat ik haar naam ook al wist en andere mensen hem wel gebruikte. Nu nog steeds noem ik haar anders ze heet Lisa maar zeg engeltje tegen dr. Het is niet dat ik het wil maar het gbeurd gewoon