Nou meiden, net terug van het ziekenhuis en ze gaan deze cyclus voor IUI afmaken. Dinsdag is het zover. Ik heb Pregnyl meegekregen, omdat ze zeker wil zijn dat mijn eitje springt. Maarrrr, als het deze keer niet raak is dan moet ik 2 juli onder het mes. Dus we gaan heel hard duimen dat het deze keer gelijk raak is zodat ik niet onder het mes hoef en dus ook geen pauze in hoef te lassen van minimaal 4 maanden.
Hoi Noesje, Ik duim heel hard voor je dat deze IUI jouw een wondertje mag brengen! Want een operatie... jakkes, kan me voorstellen dat je daar echt niet op zit te wachten. Ik heb het zelf niet zo op ziekenhuizen. En vooral niet op operaties en narcoses, brrrrr. Met gynaecologische onderzoeken (zoals nu) / behandelingen en (bloed)prikken heb ik totaal geen moeite trouwens. Aan de andere kant: als het moet en de zwangerschapskans wordt daarmee verhoogd, dan zou ik het natuurlijk wel doen. Maar liever niet natuurlijk. Maar ik zie dat je na die operatie dan ook meteen een flinke pauze in moet lassen? Dat je dan niet direct weer aan de slag kunt met je kinderwens? Jeetje, dat zou helemaal balen zijn. Ik hoop en duim voor je dat de zaadjes en het eitje flink hun best doen. En dat ze het zo gezellig hebben samen dat ze in jouw baarmoeder blijven hangen en tot een babietje uitgroeien!
Dank je meis. Ik hoop ook dat het gezellig wordt in mijn buik volgende week haha. Klopt, na de operatie een flinke pauze, om alles even goed tot rust te laten komen. Ze gaat niet alleen de cystes verwijderen maar ook gelijk andere endo haarden behandelen. Ze probeert mijn linker eierstok in tact te houden. Ik heb het ook helemaal niet op ziekenhuizen, ik heb er nog nooit ingelegen, dus ook nooit geopeerd of narcose gehad. Maar ja wat moet dat moet. Ik heb het er wel voor over hoor, met veel moeite maar ja. Vanavond om 22:00 uur de pregnyl inspuiten, doet mijn ventje want ikzelf kan dat niet denk ik.
Ik zal het eventjes uitgebreid uitleggen want omdat er een aantal berichten verloren zijn klopt het niet helemaal meer. De afspraak die ik nog had bij mijn eigen gyn werd mij verteld: We gaan de IUI deze cyclus starten, zonder hormonen, als het na 3 pogingen niet raak is gaan we bespreken of het misschien toch verstandiger is een operatie te doen. De afspraak die ik vrijdag had bij een andere gyn werd me heel wat anders verteld: Na de echo om te kijken of mijn eitjes groot genoeg waren, kreeg ik te horen dat ze zich toch zorgen maakte om de cystes want ze kon mijn linker eierstok niet zien door de cystes, dus ging ze bespreken of ze misschien toch eerst gaan operen voor we starten met IUI. Ik baalde flink want eerst gaan ze me hoop geven en dan wordt het weer weggetrapt. Ook waren mijn eitjes niet groot genoeg en moest ik zondag terugkomen voor een echo en dan kreeg ik te horen of we gaan opereren ja of nee. De afspraak van vanmorgen (bij dezelfde gyn als vrijdag): Eitjes waren flink gegroeid op 2 dagen tijd, 1tje was er 7 mm gegroeid dus nu 17mm, perfect om IUI te starten zei ze. We gaan deze cyclus afmaken dus dinsdag de IUI. Ook heb ik dus pregnyl gehad en die moet ik vanavond om 22:00 inspuiten....althans ik, mijn man haha. Morgen dus het ziekenhuis bellen voor een afspraak voor de IUI. Als het deze keer niet raak is moet ik 2 juli voor de operatie....getsie. Over de gyn waar ik het meeste bij kom, dus eigenlijk mijn eigen gyn, ben ik nu even niet tevreden, ze zei: Nee hoor geen operatie, later werdt dit een operatie na 3 IUI pogingen. Ook zei ze: Nee totaal geen hormonen. Nou en bij de andere gyn moet dit allemaal wel, na 1e mislukte IUI operatie en voor 1e IUI toch een hormoon. Ik ben het een beetje beu, dat heen en weer gestuiter. Moet eerlijk zeggen dat het me geestelijk een beetje sloopt nu, ook lichamelijk want ik ben doodmoe Ik durf nergens meer op te hopen nu op het moment. Mijn man hoopt antuurlijk dat de 1e IUI raak is zodat de operatie me gespaard blijft, want daar zie ik heel erg tegenop. Meiden ik hou jullie zeker op de hoogte.
Zo gisterenavond de pregnyl ingespoten. Ik ben op bed gaan liggen met mijn ogen dicht en mijn man deed de rest hihi. Ik ben een schijterd hoor wat dat betrefd. Ik heb nu alleen een klein rood puntje waar de spuit in is gegaan en verder nergens last van. Morgen om 11:00 uur is het zover dan de terugplaatsing. Ik moet om 8 uur het zaad inleveren. Brrrr spannend, zeker omdat we zo graag hopen dat het lukt gelijk, want ik zie heel erg tegen die operatie op.
net het zaad afgegeven in het ziekenhuis, nu wachten tot 11:00 uur, dan is de terugplaatsing, phoe spannend. Vanacht wel en niet geslapen, iedere keer werd ik wakker met een zenuwachtig gevoel in mijn lijf, dit heb ik nu nog hoor haha. Vanmiddag als alles achter de rug is eventjes een tukkie doen denk ik.
Zo we zijn weer thuis, geinsemnieerd en ingeschreven voor operatie De IUI is me 100% meegevallen alleen moest ze even mijn baarmoeder een beetje draaien, die was naar links gedraaid, vreemd want ik heb ze er nooit eerder over gehoord. Voor ik het wist was het al voorbij. Alleen ik had verwacht dat ze eerst nog naar mijn eitjes zouden kijken voor ze gingen insemineren, dat hebben ze niet gedaan. Is dat normaal???? Mijn mannetje en ik waren wel een beetje emo hoor hihi. Het jammere vond ik dat ik erna gelijk me eigen moest inschrijven voor de operatie op 2 juli, bah. Beetje dubbel gevoel. Toen we eindelijk het ziekenhuis uitliepen kreeg hoofdpijn, wat nu al weer een beetje gezakt is gelukkig. De spanning moest er uit denk ik want ik lag te trillen op de stoel van spanning hihi. Nu wachten en duimen
Zo, phoe ik vind het wel spannend hoor dat wachten. Ben nu een weekje vrij, ik hoef volgende week woensdag pas weer te werken, ik hoop dat het nog een beetje beter weer wordt. Ik ga hier eventjes bijhouden wat ik allemaal voel in de wachtweken.(vanaf 9 juni) Dag 1: s'avonds had ik ineens een vieze gelige klodder in de wc, Dag 2: had ik iedere keer steekjes rechts net boven mijn schaambeen. Af en toe misselijk, maar dat komt door de pregnyl denk ik, want zwangerschap kan nog niet zal wel heel snel ingenesteld zijn dan he hihi
ik voel me een beetje depri nu, op zo'n korte tijd zoveel op me af gekomen. Vanaf maart 2009, te horen gekregen dat er vanalles mis is in mijn buikje, 9 juni eerste IUI gehad, 2 juli operatie gepland. het wordt me allemaal een beetje te veel ineens, of het is de spanning die eruit moet. Ik heb ook een beetje het gevoel dat ze in het ziekenhuis niet echt weten wat ze met de endo aanmoeten omdat het al 3x veranderd is wat ze eraan gaan doen. Eerlijk gezegd heb ik er niet echt vertrouwen in. dat komt denk ik omdat het allemaal een beetje veel is om in een keer te verwerken enzo. De gyn zei nou ik heb de operatie gepland, ik heb er niet eens de tijd voor gehad om er zelf over na te denken. Het is misschien wel beter hoor de operatie maar hallo, ik wil er wel eventjes over nadenken en eventjes tot rust komen. Pffff kan wel janken nu en dat ga ik ook doen ook, even alles eruit gooien, jammer dat het zo'n k*tweer is anders was ik eventjes lekker gaan wandelen in het bos ofzo.
Ik denk dat ik maandag mijn eigen gyn eventjes ga bellen, zij had eerst 3 IUI's gedaan en dan operatie, kijken wat zij van mijn gevoel zegt. Ik ben voor mijn eigen gevoel nog helemaal niet toe aan de operatie, dit niet omdat ik nog nooit geopereerd ben, maar ik kan het denk ik nog niet aan. Er is natuurlijk zoveel gebeurd de afgelopen 3 maanden. Ik wil eigenlijk na deze IUI als hij mislukt is eerst eventjes 2 maandjes rust om even alle tijd in "ons" te steken en even helemaal tot rust komen. Ik weet dit kan na de operatie ook hoor maar liever ervoor. Verder niet echt veranderingen na de IUI, ik zit nu op wachtdag 4 en heb wat steekjes links en vaker plassen maar niet echt bepaalde kwaaltjes (kan ook nog niet he)
Ik ga hier eventjes bijhouden wat ik allemaal voel in de wachtweken.(vanaf 9 juni) Dag 1 (dinsdag): s'avonds had ik ineens een vieze gelige klodder in de wc, Dag 2(woensdag): had ik iedere keer steekjes rechts net boven mijn schaambeen. Af en toe misselijk, maar dat komt door de pregnyl denk ik, want zwangerschap kan nog niet zal wel heel snel ingenesteld zijn dan hihi. Dag 6 (zondag): regelmatig plassen en gisterenavond in bed misselijk Dag 7 (maandag): vanmorgen uit bed en nu wat licht ongie gevoel Zometeen ga ik de gyn bellen waar ik het meeste ben geweest, om te vragen hoe zei erover denkt wat er allemaal veranderd is nadat ik 2x bij n andere gyn ben geweest.
Hey meid, Sorry een beetje je topic kwijt geraakt maar hier zijn we weer Jeetje ik heb je verhaal van de laatste dagen gelezen, allemaal best heftig of niet en misschien een operatie in het vooruitzicht. Pppfff niet niks allemaal, vorig jaar juni heb ik ook de kijkoperatie gehad, dat zelf valt reuze mee maar daarna moest ik echt even een week herstellen. Wij hebben toen daarna de pauze gehouden ook zodat we dan wel daarna konden starten en mijn lichaam dan ook volledig van de opreatie hersteld was. Je moet doen wat goed voelt meid, als je eerst pauze wil dan moet je eerst pauze nemen!!! Ik hoop natuurlijk ontzettend dat het uiteindelijk niet nodig blijkt te zijn en dat je kei zwanger bent, ik duim heel hard, hou je taai! ps leuk van hyves
Ik ga hier eventjes bijhouden wat ik allemaal voel in de wachtweken.(vanaf 9 juni) Dag 1 (dinsdag): s'avonds had ik ineens een vieze gelige klodder in de wc, Dag 2(woensdag): had ik iedere keer steekjes rechts net boven mijn schaambeen. Af en toe misselijk, maar dat komt door de pregnyl denk ik, want zwangerschap kan nog niet zal wel heel snel ingenesteld zijn dan hihi. Dag 6 (zondag): regelmatig plassen en gisterenavond in bed misselijk, veel afscheiding Dag 7 (maandag): vanmorgen uit bed en nu wat licht ongie gevoel, vandaag veel plassen en veel afscheiding Dag 8 (dinsdag): ik was gisterenavond toen ik in mijn bedje lag misselijk en nu kan ik niet naar de wc. Buikpijn maar echt onderin mijn buik, geen ongie gevoel, en is met vlaagjes erger. Ook weer afscheiding Ik zit eraan te denken om een verwijzing te vragen voor een endometriose specialist. Toch voor mijn eigen gevoel. Ik moet het daar ook nog even met mijn ventje over hebben, want hij wilt liever dat zsm de operatie achter de rug is. En we moeten het wel samen eens zijn. @Linda, ja ik zag je link staan ik denk even toevoegen hihi.
moeilijk hoor noesje, het enige wat ik je er nog over wil zeggen is dat je na de operatie wel weet waar je aan toe bent, je weet dan ook zeker of iui zin heeft, of de rest er allemaal goed uitziet etc. dat gaf mij ook wle weer rust omdat ik nu niet meer hoefde te gissen van misschien zit het wel of niet goed. aan de buitenkant kunnen ze dat gewoon nooit 100% inschatten. bij mij zijn ze toen ook met een camera oid in de baarmoeder gaan kijken, hierdoor weet ik wel dat daar alles goedzit en dat het kan. wij zijn door de operatie nooit het iui traject ingestapt (verlevingen rondom de eierstokken) op dat moment was het een klap maar we hebben nu niet 'voor niks' hoop gehad. uit alles lees ik wel dat je erg aan een pauze toe bent, wat je ook beslist, deze moet je zowieso inlassen denk ik want je moet wel energie blijven opbouwen voor de mmm. hou je taai en sterkte met alles!!!
dank je meis, ik weet dat de operatie misschien juist goed is voor mijn onzekerheid hoor, maar het is allemaal zo snel he. bij jou via je baarmoeder dus, nou bij is dit niet, 2 sneetjes 1 links en 1 rechts en 3e via mijn naveltje, en ik moet er rekening mee houden dat ik wakker kan worden met een snee van links naar rechts, voor als de ze cystes niet goed kunnen verwijderen of mijn eierstok eruit moet. het is ook mijn gevoel dat het tegenhoud hoor eerlijk gezegd, ik heb niet echt een vertrouwd gevoel bij alles wat ze doen/zeggen. liefs noesje
nee ik heb ook de kijkoperatie gehad hoor maar dus daarnaast ook van onder, ik had dus ook die sneetjes, alleen had ik maar 1 cyste dus niet die kans van een grote snee. je ziet er trouwens inmiddels niks meer van maar het is inderdaad wel echt een operatie. ik was er denk ik minder bang voor omdat ik vaker ben geopereerd. zolang je er geen goed gevoel over hebt moet je het natuurlijk niet doen dus tot die tijd over nadenken en misschien is het wel helemaal niet nodig!!! al met al lees ik gewoon dat het je te snel gaat dus ik zou echt gaan denken over een pauze, je krijgt vanzelf weer dat gevoel van nu wil ik verder en dat komt weer sneller dan je denkt. na de 2e ivf had ik het helemaal gehad, kon geen zkh en medicijnen meer zien, heerlijk 3 maanden niks maar in de loop van de drie maanden begon het weer te kriebelen en wilde ik graag weer verder, nu kan ik het door die pazue ook goed aan merk ik. hou je taai!!!
Dank je wel meis, ik ga er vanavond eens goed en rustig met mijn mannetje over praten om te kijken hoe hij er allemaal over denkt, want dat mis ik de laatste tijd, we hebben er al een tijdje helemaal niet meer goed over gepraat, misschien toch eventjes een pauze in te lassen en na onze vakantie dan weer alles op te pakken, dat zou half aug zijn, dan is het een pauze van een maandje of 2 maar wel genoeg om even alles op een rijtje te zetten en even helemaal tot rust te komen en van elkaar te genieten. natuurlijk hoop ik dat het helemaal niet nodig is maar ik durf nu nergens op te hopen eigenlijk. Linda je bent een toppertje super bedankt voor je tips. Liefs Noesje
Ik ga hier eventjes bijhouden wat ik allemaal voel in de wachtweken.(vanaf 9 juni) Dag 1 (dinsdag): s'avonds had ik ineens een vieze gelige klodder in de wc, Dag 2(woensdag): had ik iedere keer steekjes rechts net boven mijn schaambeen. Af en toe misselijk, maar dat komt door de pregnyl denk ik, want zwangerschap kan nog niet zal wel heel snel ingenesteld zijn dan hihi. Dag 6 (zondag): regelmatig plassen en gisterenavond in bed misselijk, veel afscheiding Dag 7 (maandag): vanmorgen uit bed en nu wat licht ongie gevoel, vandaag veel plassen en veel afscheiding Dag 8 (dinsdag): ik was gisterenavond toen ik in mijn bedje lag misselijk en nu kan ik niet naar de wc. Buikpijn maar echt onderin mijn buik, geen ongie gevoel, en is met vlaagjes erger. Ook weer afscheiding Dag 10 (donderdag): Hehe over de helft, eigenlijk niet echt veel dingen die ik voel, een raar gevoel in mijn buikje en was gisterenavond en vanmorgen best opgezet echt het bolletje onder mijn navel zeg maar. Eergisteren een goed gesprek met mijn ventje gehad, hij is het wel met me eens en zegt ook het is jouw lichaam en jij bepaald wat ermee gebeurd. Hij zei wel, denk er goed over na en praat er nog een keer over met je gyn, want als ze je van de pijn af kunnen helpen en je vruchtbaarheid kunnen verbeteren is dat natuurlijk wel goed maar als je er nog niet aantoe bent of geen goed gevoel erover hebt moet je het niet doen. Blij dat hij het met me eens is hoor. Aan de ene kant denk ik: Ik zet het gewoon door maar aan de andere kant denk ik: Nee ik wil eerst rust. Misschien dat ik na het gesprek met de gyn wel weet wat ik wil. Ik probeer me niet druk te maken maar toch het spookt heel de dag door mijn hoofd.