Hoi dames, Allereerst open ik dit niet om een rel te beginnen, maar gewoon omdat ik enorm verbaasd ben over hoe vaak ik dit hoor, en ik ben benieuwd of iedereen er nou echt zo over denkt. Ik ben bijna 37 weken zwanger en ben er klaar mee en klaar voor na een moeilijke zwangerschap. Mijn kindje is prima op gewicht en ligt al helemaal klaar voor de bevalling. Mocht ze nu geboren worden, dan is dat geen probleem. Met 37 weken is het immers volgroeid genoeg. Nu zal ik nog niet zo snel aan de bevallingsopwekkende middeltjes beginnen want vind dat toch een beetje eng voor de 40 weken, maar ik lees er wel veel over en heel vaak zie ik dan het volgende voorbij komen: Waarom zou je proberen de bevalling op te wekken? Je kindje komt pas als het er klaar voor is En ik wil bij deze zeggen dat ik dit zo een non-argument vind. Mijn kindje wilde met 24 weken al komen, je kunt me echt niet wijsmaken dat ze er toen klaar voor was! Had ik dan ook maar niet aan de remmers gemoeten omdat ze er kennelijk al klaar voor was? Of wellicht maar helemaal niet aan kinderen moeten beginnen omdat moedertje natuur mijn lijf er nu eenmaal niet op heeft gebouwd om een kindje probleemloos te voldragen? En er zijn genoeg vrouwen die met 42 weken ingeleid moeten worden omdat het kindje niet uit zichzelf komt, maar het is echt niet beter voor de kleine om nog lekker een paar weekjes te blijven zitten, het kan gevaarlijk zijn. Dat is immers ook de reden dat er met die termijn medisch wordt ingegrepen! Dus ja, als er verantwoorde (want als het risico's voor de kleine met zich meebrengt ben ik het er mee eens dat je het beter kunt laten) manieren zijn om de natuur een handje te helpen, waarom zou daar dan iets op tegen zijn? Misschien heeft het te maken met het verloop van mijn eigen zwangerschap of het feit dat het al weken rommelt zonder dat er iets gebeurt dat ik er zo over denk, maar is het nu echt zo slecht om de weeen op te willen wekken? Of is er nu iets wat ik totaal verkeerd begrijp of over het hoofd zie?
Ja, je ziet iets heel belangrijks over het hoofd. Wanneer de bevalling uit zich zelf begint komen er bij je baby hormonen vrij die er voor zorgen dat hij / zij zich klaar maakt voor de bevalling (Dit geldt vanaf 37 weken want daarvoor zijn er nog luchtwegfuncties niet gereed). Dit heeft ondermeer een positieve eigenschap voor de baby zelf (luchtwegen en stresslevels) maar ook voor jouw lichaam. Een bevalling opwekken is tegen natuurlijk en soms nodig omdat de risico's zo groot zijn dat er ingegrepen MOET worden maar een bevalling die uit zichzelf begint heeft 100% de voorkeur omdat dit zorgt dat alle interne systemen de kans krijgen het meest optimaal te werken. Het klopt dus wel.. je kindje is de triggeraar van je bevalling. Dat was ze met 24 weken niet.. toen was je lichaam aan het disfunctioneren. Maar bij een volledig natuurlijke bevalling geeft het kind het signaal: ik ben er klaar voor en gaat het (interne) circus beginnen. Dat circus is dus heel belangrijk. Trigger je dit van buiten dan zijn er hogere stresslevels, meer weerstanden, meer problemen met de opstart van de luchtwegfuncties etc. Geduld dus... ook het zat zijn heeft een goeie functie
hmmm, that makes sense... En zou het dan ook zo zijn dat er een soort hormonaal verband bestaat dat wanneer je kindje er klaar voor is en het hele circus in werking stelt jij het dan automatisch helemaal zat bent (het zwanger zijn dan). Mijn bevalling begon bij 40+1. Ik vond het allemaal nog wel prima, had het ook relatief makkelijk, maar in die nacht ervoor heb ik tegen mijn man gezegd dat ik depressief zou worden als de baby niet snel zou komen. Zo voelde ik me ook echt op dat moment... Hij schrok zich rot en ook ik herkende mijzelf niet in deze uitspraak. Het voelde achteraf ook echt als iets hormonaals... Zou dit met elkaar in verbinding staan?
Weet je, iedere vrouw gaat er anders mee om. Als er echt een medische reden is om in te leiden dan is dat wat anders dan dat veel vrouwen het zat zijn en dus met 37 weken willen bevallen. Moeilijk uit te leggen en voor iedereen persoonlijk, maar om een voorbeeld te geven: Mijn vriendin was he met 37 weken zat omdat ze haar buik zo dik vond en soms rugpijn had. En dan bedoel ik normale rugpijn die we aan het einde allemaal hebben. Ze heeft een inleiding geeist en gekregen. Haar lichaam was er niet klaar voor en het heeft heel lang geduurd. Dus het verschilt, maar sommigen gaan te makkelijk over tot opwekken vind ik.
Mijn praktijkervaring zegt iets anders. Ik had nauwelijks kwaaltjes, voelde me kiplekker. En "schrok" dat de bevalling begon. Kon echt nog wel 4 weken doorlopen op die manier.. Dat was op 41+1.. Maar kan me ook prima voorstellen dat je er wel "behoefte" aan hebt, als het zwaar is. Al zal een VK of gyn niet altijd meegaan, omdat inleiden ook echt niet heilig is. Ik dacht dat seks (of eigenlijk een stofje in sperma), de enige echte manier was om het zelf wat te versnellen. Als je lijf er klaar voor is, dan komt het vaak eerder op gang. Maar als je lijf nog niet zo ver is, dan doet het ook weinig.
Tja moeilijk.. Met 39 weken zat ik er helemaal doorheen, al nachten niet geslapen omdat ik verging van de bekkenpijn. Met de VK afgesproken dat ik een week later met 40 weken ingeleid zou worden of mocht ik het echt niet meer kunnen verdragen dan moest ik bellen. De nacht na de controle heb ik verbazingwekkend goed geslapen en weer een nacht later begonnen de weeen dus inleiden is niet nodig geweest. Dus wat Liesl zegt, is wel iets voor te zeggen.
heb er zelf geen verstand van maar had een vraagje.. is het niet zo dat ze het kindje halen bij 42 weken omdat er een grote kans bestaat dat ze poepen in het vruchtwater? miss dat dit een reden is dat ze inleiden? verder verschilt het volgens mij ook per ziekenhuis.. vriendin van me lieten ze dus niet langer dan 41 weken lopen.en bij sommige ziekenhuizen dus wel.. ben benieuwd of jullie het weten
Wat liesl zegt klopt in mijn geval ook niet. Ik hoefde echt nog niet te bevallen, het gebeurde gewoon ineens met veertig weken precies.
Ik wil nu juist wel bevallen, ik heb al een week nauwelijks geslapen van de bekkenpijn, mijn bloeddruk is te hoog maar hier doen ze ook niet aan inleiden. Maandag krijg ik een ctg (41 weken) maar verder willen ze zoveel afwachten. Terwijl een vriendin van me ook een hogere bloeddruk had (lager dan de mijne nu) en die is meteen ingeleid met 39 weken. Afwachten maar...mijn andere kinderen zijn met precies 38 en 39 weken geboren, en deze is dus al mooi over de 40 weken heen.
Nee, het poepen is juist vaak een teken van stress bij de baby. En dat kan op ieder tijdstip in de zwangerschap gebeuren.
Ik ben niet tegen inleiden maar wel tegen inleiden rond de 37/38 weken. Inleiden om medische reden daar buiten gelaten natuurlijk. Ja, een kindje is "klaar"om geboren te worden met 37 weken. Maar een zwangerschap duurt niet voor niets 40 weken denk ik dan. Maar doorlopen na 40 weken is ook niet altijd goed. Maar Luca, is het beleid in je zh niet dat je na 9 maanden wordt ingeleid?? Dus rond de 41 weken. Hier in Fr rekenen ze nl 9 maanden ipv 40 weken voor een zwnagerschap. Tenminsten dat is bij mijn vriendinnen wel allemaal het geval geweest. Mochten ze voor de uitgerekende datum niet zijn bevallen worden ze gelijk ingeleid. En dat is bij een aantal ook gebeurd. Succes met de laatste loodjes maar vergeet ook niet te genieten.
Toevallig had ik vandaag een afspraak bij de gyn met daarbij een intern onderzoekje. Daaruit bleek dat de baby het nog goed naar zijn zin heeft in mijn buik en er voorlopig nog geen ontwikkelingen zijn op bevallingsgebied. Volgende week woensdag weer een afspraak en dan zullen we bekijken of dat een eventuele inleiding noodzakelijk is. Maar als alles goed gaat met de baby en met mijzelf (ik heb geen extreme klachten) en ik zou niet perse een inleiding willen, dan kan het rustig zijn dat zij mij tot 42 weken laten doorlopen als de baby zich niet uit zichzelf gaat aandienen. Ik proef hieruit dat als de baby volgende week wel 'gereed zou zijn om eruit te komen', maar zichzelf nog niet heeft aangediend en ik het echt zat zou zijn, dat dan een inleiding bespreekbaar zou zijn. En de gyn gaf mij het gevoel dat het voor de baby dan niet meer zou uitmaken om de bevalling via een inleiding te laten starten, of via de natuurlijke weg ter wereld zou komen. Weet nu al dat ik dit een lastige keuze ga vinden. Aan de ene kant, hoe eerder de baby komt, hoe leuker, maar aan de andere kant, is het misschien beter voor de baby dat het gewoon in zijn eigen tempo kan komen, aangezien ik toch geen extreme zw klachten heb. Mijn oudste zoon is met een spoed KS met 41 weken ter wereld gekomen, omdat hij onverwachts in een stuit lag. Ik had toen wel 3 cm ontsluiting, maar zonder (voor) weeen. Maar goed, ik wacht het maar af, in een week kan natuurlijk veel gebeuren... Goed topic!
Klopt, met uiterlijk 41wk word ik ingeleid, en mijn gyn wil het met 40wk al overwegen, omdat ik al wat ontsluiting heb en ze weet hoelang ik al met weeen loop. Maar het ging me niet zozeer daarom, ik was gewoon erg nieuwsgierig naar de gedachtengang achter dat zinnetje. Kon het niet begrijpen, maar na de uitleg vind ik het al meer op zijn plaats dat dat gezegd wordt. Daarnaast had ik het niet per se alleen over inleiden, maar ook over zelf 'proberen' de bevalling op te wekken door bijv veel te gaan lopen etc.
Tja persoonlijk beval ik liever met 42 weken uit mezelf dan dat ik word ingeleid! Hoe ik er ook doorheen zit of wat dan ook. Want inderdaad als het kindje zelf komt, is het kindje ook voorbereid en wordt niet uit de baarmoeder 'getrokken'
Ik begrijp je overweging uiteraard maar de natuur doet nou eenmaal niet altijd z'n werk. Het is niet voor niets dat er soms moet worden ingeleid. Uit een onderzoek van een Utrechtse gynaecoloog is gebleken dat de (relatief) hoge babysterfte in Nederland mede verband houdt met het feit dat hier niet, zoals in andere westerse landen, al met 41 weken wordt ingeleid. Het aantal baby's dat rond de geboorte sterft, stijgt na 40 weken behoorlijk. Nu zullen daar ook wel weer andere onderzoeken tegenover staan maar in mijn omgeving is er vorige maand een baby in de buik overleden met ruim 41 weken zwangerschap omdat de placenta niet meer genoeg voeding/zuurstof gaf. Door dergelijke verhalen, laat ik de natuur na 40 weken graag een handje geholpen worden......
ik ben met 38 weken ingeleid van me 2e zoontje omdat de eerste er moeilijk uitkwam ze niet wisten waarom, en het er maar op gooiden dat me bekken te smal waren. Dus ze wouden voorkomen dat de kleine te groot zou worden. Nou in 1,5uur ben ik bevallen en ik vond het vreselijk!! En wat ik nog het ergste vond was dat onze kleine nog helemaal niet klaar was om eruit te komen. Hij was nog niet eens af..... Me kleine meid wou met 24 weken er al uit. Moest toen plat om het te voorkomen. Op het laatst kon ik niet meer, ik was op, kleuter en peuter in huis met veel energie een hond, huishouden, sliep niet meer omdat ik hele dag plat lag. En me lichaam verrekte van de pijn. De verloskundige wou toen met 39 weken me vliezen wel breken omdat ik toch al 3cm had, maar ik heb het tegen gehouden. Weken daarvoor liep ik steeds te klagen dat de kleine nu wel mocht komen op het moment dat zij me wou helpen, zei ik nee; laat maar ze komt zelf wel.......heel apart het voelde gewoon bij mij toen niet goed en heb het mooi tegengehouden ondanks dat ik kapot was. Een week later kwam ze zelf op de uitgerekende datum. De eerste keer dat me vliezen zelf braken na bij 2 kinderen niet. Ik ben blij dat ik het zelf heb laten komen en niet weer "opgewekt".....ik bedoel dit overigens niet verkeerd hoor wat iedereen doet moet iedereen natuurlijk zelf weten maar ik ben blij dat ik het dit keer zelf heb tegengehouden ondanks dat ik kapot was! Ik wil echt nooit meer ingeleid worden, als het echt NOODZAKELIJK is oke, maar als het ook op de normale manier mag proberen dan liever dat dan inleiding. Al zal ik hier waarschijnlijk nooit meer voor de keuze hoeven te staan!
Bij mij zijn ze met 41wkn gaan inleiden,wilde allemaal niet zo vlotten en uiteindelijk is hij met 42 weken geboren via ks.Ik vond het echt zo vreselijk eng was heel de tijd bang dat hij in de buik zou doodgaan,ik had verschillende malen gelezen dat dat na de 40wkn vaker gebeurd.Hij was ook helemaal blauw ttoen ie geboren werd. Bij een eventueel volgende kindje zou ik dan ook met 40wkn al willen worden ingeleid.
Bij ons in de regio hebben ze de afspraak dat dames met 41 weken op controle gaan bij de Gyn. in ieder geval voor de werking van de placenta ook, want dat schijnt ook nog weleens een reden van problemen te zijn. Maar echt doorsturen en inleiden bij de gyn gebeurd pas bij 42 weken. Hier is 41 weken met nieuwjaarsdag, dus weet niet of ze dan voor de feestdagen nog willen kijken, of erna. Denk dat het hier minder haast heeft, aangezien late bevallingen in de familie zitten. Ik zou ook weigeren om in te leiden, als er medisch verder geen noodzaak is bij 41 weken. Maar kan me in sommige gevallen voorstellen dat je er wel voor kiest.
ik liep al 42,1 dag toen ik wer ingeleid. Mijn zoon was gewoon mieters eigenwijs dat hij er niet uit wilde. hij was 5080gram. dus er helemaal klaar voor zou je denken. In Mijn gevak gaf mijn zoon misschien wel een sein maar deed mijn lichaam niet mee.