Ik ben nu 8 weken zwanger van ons 3de kindje. Hartstike leuk natuurlijk maar ik merk aan mezelf en me man dat we heel anders omgaan met deze zwangerschap als de twee hier voor. Ons eerste kindje werd na een goeie zwangerschap en een hele snelle bevalling geboren op 11-07-2010 (tijdens de wk finale was man lief natuurlijk niet blij mee) de bevalling duurde 3 uurtjes en daarna hadden we een prachtig meisje in onze armen. Bij ons tweede kindje geboren op 12-01-2012 was vanaf het begin van de zwangerschap heel stress vol ik sta onder strikte contole van een gynacoloog door wat problemen in het verleden en een miskraam. Vanaf de eerste echo was hij er niet gerust op dat het gezond was en na een tal van onderzoeken bleek er gelukkig niets aan de hand te zijn. Onze tweede dochter is 8 weken te vroeg geboren en heeft regelmatig op het randje van de dood gelegen. Gelukkig heeft ze het gered en gaat het iedere dag steeds beter met der. Nu ben ik geheel onverwacht weer zwanger. Het is heel snel op de vorige zwangerschap. Ik ben zelf eigenlijk wel bang dat dit kindje weer zo vroeg geboren wordt. Ik heb ook vanaf het begin al iedere dag buikpijn en ben heel erg bang voor een miskraam. Met mijn man kan ik hier niet echt over praten omdat hij ook bang is hij laat het alleen niet merken. Heeft er iemand tips voor ons om hier mee om te gaan. Of heeft iemand ook zovaak buikpijn gehad of er tips voor hoor ik het graag.
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Verder kan ik je niet echt gerust stellen, maar probeer zoveel mogelijk positief te denken! Het gaat vast allemaal goed komen met deze beeb. Wanneer mag je naar VK?
Wat versta je onder buikpijn? Bedoel je het rekken van je banden en je baarmoeder of sta je krom van de pijn? Ik heb bij alle drie zwangerschappen vanaf het begin "ongi-pijn" gevoeld, dat bleken dus mn banden en baarmoeder te zijn. Ik kan me denk ik wel voorstellen hoe onzeker je je voelt na een dergelijke tweede zwangerschap. Maar symptomen veel/weinig etc zeggen niets over het verloop van je zwangerschap.
ik sta regelmatig krom van de pijn. wordt ook huilend wakker terwijl ik normaal veel kan hebben. bij me vorige zwangerschappen heb ik dit niet gehad
Okay ja, dat herken ik dan inderdaad niet. Maar wel erg vervelend en lastig met twee kleintjes erbij in huis. Sterkte en probeer toch te genieten, ondanks alles.!
Ik herken je gevoel wel.. Vorig jaar ben ik na 39.3 weken zwangerschap onze zoon verloren. Nu zijn wij weer zwanger en merk ik ook dat je anders in een zwangerschap staat. Mensen zeggen wel probeer te genieten straks krijg je spijt...maar je kunt gewoon niet onbezorgd genieten omdat je o zo goed weet wat er allemaal kan gebeuren. Ik vind dat je zorgen niet gek zijn. Ik probeer zoveel mogelijk te genieten maar dat lukt echt niet! Het enige wat we kunnen doen is deze zwangerschap daar waar nodig uitdragen en zorgen voor ons zelf.. suc6!!
mammajudith veel suc6 met je zwangerschap nog gecondoleerd met het verlies van je zoon. lijkt me heel zwaar!
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik herken je gevoel zeker wel. Vorig jaar 15 juli is ons dochtertje geboren met 24w en 3d ze heeft 7,5 week geleefd niemand had meer verwacht wat er gebeurde maar ze kreeg 2 hele zware infecties die in haar hersenen gingen zitten, toen hebben wij de beslissing moeten nemen om haar te laten gaan want als ze het al zou overleven na een lange lijdensweg zou ze niet een menswaardig bestaan hebben laten we maar zeggen een kasplantje met een hoop problemen, en dat wil je je kindje niet aan doen, dit is wel de zwaarste beslissing van ons leven geweest maar wel de goede. Een maand na haar overlijden kwamen we er achter dat ik weer ongepland zwanger was (latex allergie, 1 keer sex en nog niet aan de pil omdat de huisarts zei dat ik daar mee moest starten als ik weer ongesteld werd), ik heb in het begin helemaal niet genoten van deze zwangerschap en moest er zelfs niets van weten want ik was/ben het verlies van mijn dochter aan het verwerken. Ik kreeg aan alle kanten te horen dat ik moest gaan genieten van deze zwangerschap maar dat kon ik helemaal niet. Pas na een paar maanden (ongeveer 6) kon ik wat gaan genieten en zien we haar ook als een cadeautje van haar grote zus. Ik weet niet of je ook informatie hebt gekregen over proluton (progesteron) maar vraag daar anders in ieder geval naar. Je krijgt dit omdat je vorige kindje veel te vroeg is geboren en deze prikken voorkomen een eventuele volgende vroeggeboorte. Je krijgt het vanaf je 16 zwangeschapsweek tot ongeveer de 34e a 36e week. Ik hoop dat je wat aan deze info hebt. En dat van dat genieten maak je daar niet te veel zorgen om bij mij heeft het ook een tijd geduurd maar ik kan begrijpen dat het niet fijn is om te horen wat je wel en niet moet doen na zo'n moeilijke periode, ik ben er van overtuigd dat het vanzelf wel goed komt want ook ik geniet nu van mijn zwangerschap maar heb nog steeds vaak verdriet van mijn mooie meisje. Als je nog vragen hebt dan hoor ik het wel. Heel veel sterkte en hoop dat morgen alles goed blijkt te zijn
oh ja nog even dit moet je morgen naar het ziekenhuis of naar een verloskundige praktijk, ik vraag dit omdat ons vorige kindje te vroeg is geboren ik naar het ziekenhuis moest en ik niet meer bij een verloskundige mocht en ook dat ik niet meer thuis mag bevallen.
Hey heftig je verhaal zegGefeliciteerd met je zwangerschap en suc6 met het verwerken van het verlies van je dochtertje Ik moet morgen idd naar het ziekenhuis en mag ook niet meer thuis bevallen nou mocht ik dat al niet door de medische achtergrond dus dat is geen ramp Zal als ze er morgen niet over beginnen is vragen naar dat medicijn bedankt voor de tip!
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Hier ook doodsbang vreselijk...we lopen al ruim een jaar in de mmm en nog geen 1 zwangerschap heb ik mogen uitdragen...nu ben ik ook 8 weken zwanger en de angst overheerst...ik ben doodsbenauwd voor de echo van 1 juni en vind het net zo als iedereen die heeft gereageerd op dit topic moeilijk om echt te genieten van deze eerste weken... Ik hoop dat deze zwangerschap wel uitgedragen mag worden en dat ik over een aantal weken durf en kan genieten...voel me ook best schuldig dat ik nu niet durf te genieten omdat ik zo bang ben...pieker me ook suf en dan krijg je dit soort berichten om 4 uur s nachts Sterkte en ik hoop voor jou dat deze weken om zullen vliegen!! Liefs
vandaag echo spannend! weer een slapeloze nacht achter de rug erg fijn met twee jongen kinderen in huis en een man me onregelmatige diensten
vanmiddag echo gehad kindje zag er wel goed uit. ze konden me niet garanderen dat er dit keer niets mis ging door me medicijn gebruikt helaas gevraagt of ik over kon stappen op andere medicijnen maar dat kan niet. gelukkig wel medicijnen gehad voor de misselijkheid de buikpijn hoef ik geen zorgen over te maken maarja makkelijker gezegt dan gedaan natuurlijk
ik ben nu bijna 27 wkn zwanger van mn 3e kindje en heb tot ongeveer week 14 buikpijn gehad! heel naar! was ook echt bang dat t fout zou gaan. bij mn 2 dochters nooit buikpijn gehad!! succes meid! komt vast goed! xxx
Hey meid, Gelukkig ziet het er voor nu goed uit dus. Tja, hier ook een kindje verloren. Word doodmoe van die opmerkingen over genieten enzo. Zwanger zijn op deze manier is gewoon heel erg moeilijk en wie zegt dat je er sowieso van genieten moet. Er zijn ook een hele hoop vrouwen die aan het zw zijn. Niets aan vinden. Zo'n illusie om te vinden dat dit moet.
kijk dat zijn goede berichten tot nu toe toch, nu maar hopen dat deze kleine lekker bij je blijft zitten.