In ons geval ben ik nog jong, maar mn man is 45. Hij heeft al ,2 kinderen van 9 en 11, ik nog geen. We hebben wel stilgestaan of de risico's op afwijkingen niet te groot zullen worden, maar toch besloten ervoor te gaan. Het lijkt hem heerlijk weer de baby periode in te gaan. Naar mijn mening ook niks geks aan. En zo denk ik er ook over voor vrouwen. Dus ik zou zeggen, 38?? Go for it. Wat anderen al zeggen, als je 18 of 28 bent kunnen er ook complicaties zijn.
Nogmaals bedankt voor al jullie reacties. Het is een hart onder de riem. Ik heb nu een afspraak gepland met de gyn op 3 september om er eens over te praten. Ik hou jullie op de hoogte. En al degenen die nu bezig zijn met zwanger worden, heel veel succes!
Wat een leuk topic. Ook ik ben 39 en heb 3 kinderen uit een eerder huwelijk. Wij zijn bezig voor een kindje, mijn huidige man heeft geen kinderen. Maar tot nu toe wil het nog niet lukken. Ik heb mezelf eigenlijk een deadline gegeven. Ik wil wel voor mijn 41e bevallen zijn. Dus eigenlijk hebben we dan nog maar een paar maanden om het te proberen want volgende maand wordt ik al 40. Ik vind het best lastig en ben ook wel bang voor de reacties. Mijn man is 35 dus voor hem maakt het nog niet zo heel veel uit. Erg prettig om te lezen dat er meerdere vrouwen zijn die met dit probleem worstelen. Geeft toch een gevoel dat ik niet de enigste oude muts hier ben hahaha.
Hier ook nog een 'oudere' . Ik ben 37 en heb 2 kinderen. En met mijn nieuwe vriend ( inmiddels niet meer zo nieuw proberen wij ook voor nog een kindje te gaan, hij had nog geen kinderen. Vorig jaar per ongeluk zwanger geraakt en helaas mis gegaan. Hierdoor was mijn vriend wel over de streep dat die toch graag vader wilde worden en niet meer wilde wachten. Helaas is het daarna nog een keer mis gegaan en zijn werk nu precies een jaar verder. Wat mij wel opvalt is dat ik bij mijn eerste 2 zwangerschappen vlot zwanger was en bleef en nu al 2x een miskraam achter elkaar. Inmiddels wel al bij de gynaecoloog geweest en er is niks te vinden en weer moeten gewoon doorgaan.
Wat fijn dat er meerdere zijn! Ik had een topic geopend maar geen reacties. Ben ook al een oudje, 40. Heb de man waar ik een kinderwens door kreeg helaas pas op mijn 38e ontmoet en ondanks dat ik me zeer bewust ben van mijn leeftijd willen we het toch proberen. Succes!!
Ik ben 37 en heb een dochter van 8 van een eerdere relatie. Nu met mijn vriend die 35 is proberen we een nieuw gezinslid aan ons gezinnetje toe te voegen. Ben me bewust van me leeftijd. Maar we gaan ervoor.
Hier ook een 39-jarige twijfelaar voor een derde. Wij hebben twee kinderen van bijna 11 en 8. Ik heb direct na de bevalling van mijn 2e een wens gehad voor een 3e. Mijn man vond 2 genoeg, maar hij lijkt nu bijgedraaid te zijn. Uiteindelijk heb ik mijn wens voor 3e door allerlei omstandigheden laten rusten. Nu is er een andere zorg erbij gekomen. Ik heb per 1 januari geen baan meer. Wat is wijsheid: in de huidige onzekere omstandigheden alsnog voor een 3e gaan of volop mijn aandacht richten op een nieuwe baan of studie (of allebei)? Of gewoon naar mijn gevoel luisteren en toch proberen voor een 3e? Als jullie beiden er achter staan dan zou ik er gewoon voor gaan.
Mijn vriend en ik zijn beiden 37 en zijn al bijna 2 jaar bezig voor de eerste. Ook ik maak(te) me zorgen om mijn leeftijd en vooral om de vraag of het ooit wel gaat lukken, maar mijn huisarts heeft mij verzekerd dat ik zeker niet te oud ben. Momenteel hebben we een pauze vanwege de miskraamonderzoeken en een operatie die ik binnenkort moet ondergaan. Tegen de tijd dat we weer mogen, zal ik ook 38 jaar zijn. Ik zou er gewoon voor gaan, meid!
Ik niet maar mijn zus heeft 3 kinderen waarvan ze de 3de op haar 42ste gekregen heeft. Ze heeft er geen last van gehad, natuurlijke bevalling zonder complicaties gehad en was zeer snel weer de oude na de bevalling. Ook tijdens de zwangerschap had ze amper kwaaltjes.
Bedankt voor alle reacties en succes aan allen die nu aan het proberen zijn! Zoals beloofd even een update: vandaag had ik het gesprek met mijn gynaecologe. Ik heb haar verteld over onze twijfels en dat die heel erg versterkt zijn toen een vriendin van ons in het voorjaar tijdens de bevalling overleden is door een zeldzame complicatie. Die vriendin was 38 en het was haar eerste kindje. Mijn gyn schrok hier als het ware van want het is zo zeldzaam. Ik had toch het gevoel dat ze zelf nog nooit heeft meegemaakt dat er met de moeder zoiets gebeurde. Ze zei me dat ik me daar niet mocht door laten tegenhouden. Ze vindt me ook helemaal niet te oud. Zelf heeft ze 3 dochters en haar jongste is 4 jaar, en ik weet toevallig dat ze geboren is in 1973, wat betekent dat ze ook 38 was toen haar jongste geboren werd. Lekker belangrijk denk je misschien, maar voor mij is het toch een 'opsteker'. Ik denk dus dat wij het toch nog gaan proberen. x1976: ik herken veel in jouw situatie: ik heb het ook nooit afgesloten na de tweede maar door omstandigheden jaren de wens aan de kant gezet, nu ben ik werkloos en ik denk soms ook aan nog een nieuwe studie. Anderzijds: als ik nu nog eens zwanger werd en een kindje mocht krijgen en als ik dan werkloos ben, dan hb ik nu eindelijk eens tijd om er echt van te genieten, aangezien ik de vorige keren bijna voltijds werkte. Ik zou zeggen: volg je gevoel. O ja, de gyn waarschuwde nog wel dat het op mijn leeftijd wel moeilijker kan zijn om spontaan zwanger te worden, maar wij gaan alleszins niet meer dokteren.
@juni: Ik heb dus ook naar mijn gevoel weinig meegekregen van mijn 2 kinderen. Bij de oudste heb ik 40 uur gewerkt, bij de tweede 32 uur en sinds 1,5 jaar kon ik eindelijk 27 uur werken verdeeld over 3 dgn. Nu dus heel onverwacht ontslag gekregen. Dat brengt natuurlijk weer allerlei onzekerheden met zich mee.
Ja, ik zit ook meer met die onzekerheden dan mijn man. Hij zegt dat we het wel zullen redden als ik een paar jaar niet werk. Maar ik ben op zich ook wel bereid om onder mijn niveau een baantje te gaan doen van 1 of 2 dagen in de week. Mijn ambitie om nog met mijn diploma iets te doen, heb ik wat verloren omdat ik gemerkt heb dat ik er de laatste jaren niet gelukkiger door ben geworden. Een nieuwe studie trekt me soms aan maar dan bij nader inzien zie ik het ook niet echt zitten weer af te zien voor een studie en weer tijd met de kinderen te verprutsen. Ik hoop dat je een goede keuze kan maken die je gelukkig maakt.
Wat leuk dat jullie er gewoon voor gaan. Er zitten hier heel vele jonkies idd Ik ben straks 36 als ik beval, weliswaar van mijn tweede kindje, maar onze eerste heeft het helaas niet gered. Dan ook nog miskramen tussendoor (denk niet dat het aan mijn leeftijd ligt want een vd miskramen was op mijn 29e). Ik kan me voorstellen dat ik hierna nog een kindje wil. Nooit gedacht dat ik zo "oud" moeder zou worden maar ja, het leven loopt idd anders dan gepland. Vroeger dacht ik nee dat is te oud maar nu vind ik dat onzin! Ik word snel zwanger en heb nu 42 als max grens gezet. Ik ken ook zat meiden die laat zijn begonnen en eerlijk gezegd liep bij hen allemaal alles vlekkeloos. Veel geluk!
Dank je Conejita. Wat erg voor je dat je je eerste kindje moest verliezen! Ik wens jou heel veel geluk met je zwangerschap en straks met je kindje!
Ik ben 40 en manlief 45. Wij hebben jaren in de mmm gezeten, zonder blijvend succes. We gingen door met ons leven. Door een spontane, maar korte zwangerschap was de vlam kinderwens bij mij weer aangewakkerd. Manlief is terughoudend. Nu heb ik de laatste dagen het nodige aan mijn lichaam bemerkt waardoor er een sprankeltje hoop is. Nu nog de bevestiging.
Ik ben 38 en begonnen toen ik 31 was. Maar tsja ik word niet makkelijk zwanger dus in de mmm. En hopen dat het eens een keer lukt. Over een maand ben ik 39😥
Klaproos, ga je voor nog een poging in DD? Ik vond dat ze je daar heel netjes behandelen. Heerlijk een volledige narcose...
Timon,nee de volgende word in Nederland,DD is echt te moeilijk voor mij omdat ik geen rijbewijs heb en man altijd mee moet. Ik hoop dat dat sprankeltje hoop uitkomt voor je! Maar in DD waren ze idd superlief!!
Erg jammer dat geen rijbewijs je daar nu weghoudt. Hoeveel pogingen heb je nog? Wij hebben onze 3e poging toen in DD gedaan. Erg goed resultaat (2 emmies) maar uiteindelijk geen plakkers.