Wat onzettend rot dat je geen plakkers had 😥 we hebben nog twee van de drie pogingen dus ik hoop kans genoeg..maar ik zie dat je ook al 4 mk hebt gehad. Weten ze waarom?
Ik had het vermoeden dat iets niet goed was met mijn bmwand. Dat de emmy er niet in kon komen. In Nederland aanhalen leverde geen luisterend oor op. Je moet hun weg bewandelen en daar vooral niet van afwijken. In DD gewoon vergeten om een onderzoek hiernaar te laten doen. Achteraf kan ik me wel voor mijn hoofd slaan. Maar goed, het is gebeurd. Na de dubbele mk kon ik er niet nog eens heen, nog eens spuiten en alles wat erbij hoorde. Ik ben eraan onderdoor gegaan en heb moeten opkrabbelen uit een diepe put. Dat is me zeker gelukt. Om dan ineens spontaan zwanger te wezen was om radeloos van te worden. Het ging in dezelfde tijd weer mis. Nu heb ik weer van alles anders dan anders en probeer me niet gek te maken. Deze week eens zien wat het gaat wezen.
Hier een wens voor een tweede kindje, ben bijna 38. Mijn zoontje heb ik gekregen toen ik 35 was. Ik heb al een tijdje een wens, mijn man lijkt nu ook "om te gaan". Goeie kans dat we in november er voor gaan. Dan ben ik inmiddels 38 jaar. Ik denk af en toe wel, was ik maar eerder moeder geworden. Maar ik denk ook dat je als oudere moeder een hoop levenswijsheid hebt, levenservaring, rust, die je je kind mee kunt geven. Je kent jezelf al een stuk beter dan toen je nog jonger was en dat kun je goed gebruiken tijdens die hektische jaren van ouderschap!
Onze dochter hebben we gekregen toen ik net 36 was. Ik had geen uitgesproken kinderwens en moest erg aan de zwanger- en moederschap wennen. Onze dochter is nu drie, ze is prachtig. En het verbaasd mij enorm, maar ik zou graag een tweede willen. Rond mijn dertigste was ik er gewoon ook nog niet aan toe om moeder te worden. Ik merk ook dat ik nu veel rustiger ben en geduldiger en dat vind ik een mooie basis als opvoeder. Een bevalling is niet zonder risico, ook op jonge leeftijd kunnen er complicaties ontstaan. Ik begrijp je angst, die heb ik zelf ook. Ik vraag mij af, waarom zou ik het risico lopen terwijl ik een mooi gezond meisje heb.
De eerste was ik 28 jaar De tweede 30 jaar en ons kadootje toen ik net de 37 had aangetikt Ik heb een voorbeeldige zwangerschap gehad met een thuisbevalling en een kerngezond meisje Het enige wat ik wel merk is dat ik als jongere moeder meer energie had om van alles en nog wat te ondernemen hihi maar ik had het niet anders willen hebben Ik heb vriendinnen die straks begin 40 met een leeg nest zitten en daar moet ik echt niet aan denken Veel te gezellig Hadden best nog een vierde willen krijgen maar ben nu 40 jaar en het is mooi met zijn vijven en helemaal compleet
Hier nog een oude muts . Ik ben nu 39 jaar en 24 weken zwanger. Vorig jaar was ik ook zwanger (de eerste keer), maar deze zwangerschap hebben we af moeten laten breken, omdat ons kindje een chromosoomafwijking had die - zoals ze dat zo netjes zeggen - niet met het leven verenigbaar is. Heel pijnlijk, moeilijk en verdrietig, maar volgens de artsen puur een geval van 'botte pech'. Tuurlijk zijn de risico's op complicaties allemaal wat groter als je ouder bent, maar ik heb pas nu het gevoel klaar te zijn om moeder te worden, dus de eventuele risico's neem ik graag voor lief. Ik zal de uitspraak van een verpleegkundige nooit meer vergeten: toen ik vorig jaar op de 'voorbereidingskamer' lag voor mijn curettage en ik intens verdrietig tegen de verpleegkundige zei, dat dit gezien mijn leeftijd waarschijnlijk meer eerste en laatste kans was zei ze (met een plat Rotterdams accent): "Ach meid, ze komen ze hier regelmatig met 45 jaar nog 'afleveren. Je hebt nog tijd zat'". Als jij een kinderwens hebt.... er zeker voor gaan! Heel veel succes.... en plezier
Gefeliciteerd Marjo38! En wat hartverwarmend van die verpleegkundige Ik begin me nu zorgen te maken om mijn onregelmatige cyclus sinds het stoppen met de pil. Het kwam vrij snel op gang na 10 weken (het kan natuurlijk veel eerder maar ik was tevreden) en daarna was het 26, 21 en nu zit ik op dag 39 en nog steeds niets Had laatst wel een pukkeltje op mijn wang, zaterdag flinke hoofdpijn (dat zijn normaliter mijn voorbodes) en gisteren echt een off day van hier tot Tokio Nog steeds niet happy maar moet afwachten. Meer kan ik even niet doen. Hebben jullie in het begin, of nog steeds, onregelmatige cycli gehad?
oh wat spannend!!! Ik herken dat wel dat opkrabbelen uit een diepe put,heb het zelf ook mogen ervaren helaas. Verschrikkelijk dat je spontaan zwanger was en het alsnog mis is gegaan,heel verdrietig. Ik denk dat als je zwanger bent je altijd bang zult zijn of het goed mag blijven gaan dat doet de mmm nu eenmaal met je..
We hebben dit topic verplaatst naar 'zwanger worden clubs'. Met vriendelijke groet, Beheer Zwangerschapspagina.nl