Ik hoef nog maar 4 dagen tot mijn uitgerekende datum. Dus het kan echt elk moment zover zijn. Toch voelt het alsof er geen einde aan komt. Ben eigenlijk stiekem een beetje bang dat ik overtijd ga lopen. Dat komt waarschijnlijk doordat ik nu zo graag ons beebje wil zien, horen en echt aan wil kunnen raken. Ik kan niet wachten!
Hoi Geaatje! Wat spannend, joh. Maak je niet ongerust over het overtijd zijn. Ik was bij mijn eerste 2 weken en 5 dagen overtijd! Ik kroop tegen de muren op, weet ik nog. De vk had geprobeerd nog te strippen, maar alles was gewoon nog niet rijp. Het komt wanneer het klaar is om te komen. Laat dat je zelfvertrouwen niet verminderen en het vertrouwen in je kind. Mijn eerste is vanzelf gekomen. De bevalling was pittig, maar alles werkte zoals het werken moest. Daar was ik wel blij om. Maargoed, je geduld kan zeer op de proef gesteld worden. Of niet. Het is en blijft spannend wanneer het begint! Succes joh!
Jeetje 2 weken en 5 dagen overtijd. Dat was nog een heel eind. Het is misschien ook maar goed dat je dat van tevoren niet geweten hebt. Had je toen van tevoren ook erg veel harde buiken gehad of was het heel rustig in je buik? En het is natuurlijk helemaal waar dat je kindje komt wanneer het er klaar voor is, maar zelf heb je het wel een beetje gehad zodra je uitgerekende datum in zicht komt. Ik draag mijn kindje echt naar voren toe en heb dus een gigantische buik. Heb het gevoel dat ie nu al op springen staat en vraag me af of dat wel goed zou komen als ik ver over tijd zou zijn. Wat ook nog helpt om je wat ongeduldig te maken zijn al die telefoontjes en smsjes van of het kindje er al is. En dat terwijl iedereen wel weet dat je nog niet eens uitgerekend bent. Heb je daar ook last van gehad?
Ha. ha. Ja, joh, ik herken het helemaal. Mijn enige uitje was nog tot de winkel op de hoek. Sjokkend. En, ja, hoor, iedere dag mailtjes, telefoontjes. Heel vervelend eigenlijk, vooral als je zo lang over tijd bent, dan wordt dat alleen maar erger. Mensen hoe goed bedoelend ook, moeten je dan met rust laten en afwachten, behalve mijn moeder dan en schoonouders. Dat vind ik wel legitiem, maar des te respectvoller als ze je zouden ontzien en het begrijpen. Ik geloof dat mijn moeder nog gespannener was dan ik....oef..Dus achteraf begreep ik het ook wel. Gelukkig heb ik nu nieuwe ronde nieuwe kansen. Bij jou is alles nog helemaal niet aan de orde, joh. Je hoort vaker wel dat eerste kindjes nog (langer ca.) een weekje wachten, maar er zijn geen regels voor, hoor. Ik weet ook dat als die magische dag nadert je het helemaal hebt gehad met je buik en je baby ook wilt zien en kunnen voelen. Zo logisch. Maar 40 weken is maar een regel. Daar wijken ze medisch maar tot max. 43 weken vanaf, want dan is het niet meer verantwoord. Het zegt echter niets over wat dat kleine wezentje in je in gedachten heeft. Zo klein ze zijn hebben ze al hun eigen plannetjes en dat wordt alleen maar erger naarmate ze groter worden... Ik heb destijds het meeste aan mensen gehad die me in mijn waarde lieten, me ruimte en rust en het vertrouwen gaven dat het goedkwam. Het is ook goed gekomen, uiteindelijk. Maargoed, ik hoop voor jou en voor mezelf dat deze lekker rond de uitgerekende datum komt.
Kan het nu met een glimlach schrijven, maar ik weet dat ik nachten opzat met boosheid naar mijn buik en gefrustreerd zeggend naar mijn kindje 'Hij doet het niet!' Zo sneu...! Ik voelde niets. Dat was het erge. Helemaal niets. Alleen wat je normaal voelt als je hoogzwanger bent. Geen wee, helemaal niets en ik hoopte er iedere dag op. Nou en toen ze kwamen....toen hoopte ik dat ze gauw weer verdwenen. Het is toch ook wat. Het is nooit goed, ook. Dus ik herken de gevoelens wel.
Je hebt helemaal gelijk. Enne geduld is een schone zaak...voor mezelf in de eerste plaats natuurlijk maar ook voor de familie, vrienden en dergelijke om je heen. Het is in ieder geval een goed gevoel dat het binnen nu en een week of drie wel zover is. Dat staat sowieso vast. Dus dat is wel lekker om je aan vast te houden. Is toch nog wel een redelijk goed vooruitzicht
Bij mij is het ook het tweede kindje en een tweede zwangerschap is inderdaad heel anders. Probeer nu nog wel even extra te genieten dat ik de beeb nog even voor mij "alleen" (en mijn man natuurlijk) heb. En dit zal mijn laatste zwangerschap zijn, dus ik probeer ook nog even extra te genieten van de bewegingen in mijn buik. Straks zal ik het weer missen. Maar, eerlijk is eerlijk, met een dreumes van 20 maanden is het wel zwaar bijna hoogzwanger te zijn. Vooral nu slapen 's nachts er ook niet beter op wordt. Ook heb ik de eerste keer een bevalling gehad van 36 uur en zie ik daardoor ook wel weer op tegen de bevalling. Maar, ach het komt vast allemaal wel weer goed. Als ik straks weer een wurmpje in mijn handen heb waar hopelijk weer alles op en aan zit weet ik weer waar ik het voor gedaan heb. Nesteldrang heb ik trouwens ook. wordt gek van mezelf, en mijn man ook....hihi Ik heb lijstjes gemaakt met klusjes die nog gedaan moeten worden. Alles moet opgeruimd en netjes zijn......
Hoi Moesje, Leuk verhaal heb jij ook. Tis wat he, een tweede. Ze zeggen me wel dat de bevalling sneller kan verlopen. Dat 99% van de bevallingen van 2e of meerdere kindjes sneller zullen gaan dan de eerste. Nou, we gaan het zien. Bij mij was het 24 uur en daarvoor had ik ook al slecht geslapen. Slopend was het. 36 uur lijkt me dan ook behoorlijk traumatisch if I may say so.... We duimen nu maar dat het sneller mag gaan. Tja, met zo'n 1e kindje wat je aandacht vaak wil is het niet echt makkelijk. Ik ben dan ook blij dat ik alleen in mijn eentje de woensdagen geheel moet overbruggen en hoop hem ook als ons kleintje is geboren tijdelijk of bij goede ervaringen voor langere tijd nog extra naar de peuterspeelzaal te doen. Kost bijna niets en het doet hem zo goed. Meer dan dat geklooi in en rond het huis met een moeder die niet zoveel meer weet te verzinnen, omdat het gewoon met die dikke buik, en straks met een pasgeborene te veel is nu. Nesteldrang. Nee, heb ik niet. Ook niet bij de eerste gehad. Als de kleertjes maar gevouwen liggen en de babykamer klaar is en dat is grotendeels nu zo. Alleen wat kleertjes moeten nog gewassen. Voor de rest laat ik het mijn vriend doen en hou het voor zover ik kan bij. Van even stofzuigen krijg ik al een harde buik dus ik doe kalm aan. Als ik dat doe doe ik er 2x zo lang over. Gelukkig heb ik daar geen last van. Als het nestje voor de kleine maar af is en dat is zo. Ze kan d'r zo in.....;0) Straks weer een tijdje de nachtvoedingen, he? Ik hoop dat ze vrij snel 6 uur doorslaapt. Ik ga er wel voor, hoor, als het ff kan. Die gebroken nachten lijken me het ergst. Voor de rest verheug ik me alleen maar op weer een baby in de familie. Voor mij is dit ook mijn laatste. Maar ik zeg nooit nooit. Het is gek hoe die drang is, maar ik heb mezelf ingeprent voor nu dat dit met 2 kindjes genoeg is en dat ik er niet vanuit ga om er nog een te krijgen. De zwangerschap vind ik persoonlijk zwaar genoeg en had me voorgenomen om te genieten, maar dat lukt niet geheel naar mijn zin. Ik vind het ongemakkelijk en onhandig met dit formaat om me te bewegen en dat te doen wat ik wil. Dat vind ik wel jammer, want ik wilde er wel meer van genieten, maar het gaat nu zoals het gaat. Wat misschien wel scheelt tijdens je bevalling is dat je weet dat dit je laatste keer is. En daarna klaar. Dat kun je je bij iedere wee misschien voorhouden. En natuurlijk is de gedachte aan je kindje dat je straks vasthoudt ook al een grote stimulans. Toch blijft het weer een avontuur, he, opnieuw bevallen. Ik hoop dat wat ze zeggen over de tweede bevalling dan ook voor ons geldt. Sneller en wat makkelijker....We hopen het gewoon en gaan van het positieve uit.... Heb je al verlof nu? Vast wel of werk je nog door tot 36 weken?
ik vraag me af hoe jullie tegenover een ruggenprik staan? krijg je die zomaar in een ziekenhuis als je erom vraagt en zou je erom vragen? in andere landen krijg je standaard een ruggenprik, waarom is dat niet zo in NL?
Het is voor mij ook de tweede. Thijmen is nu 17 maanden, dus ik kan me wel aansluiten bij jullie verhalen dat het anders is allemaal. Ik heb nu een pop in de box liggen die we af en toe ook wat aandacht geven. Luier verschonen etc. We laten Thijmen dan helpen en betrekken hem erbij. Kan hij er, voor zover dat kan al een beetje aan wennen. Het is wel raar hoor...ik kan me helemaal niet voorstellen straks weer zo'n klein wonder in mijn armen te hebben, waar hopelijk alles goed mee is! Ik ben bij Thijmen in 4 1/2 uur bevallen, dus als het nog sneller mocht gaan, hahaha..de verloskundige heeft mij ook verteld dat ik bij de eerste buikpijn moet bellen...spannend hoor; wat jullie ook al zeggen; het kan nog 2 weken zijn, maar ook 6. Ik werk in het speciaal onderwijs en moet volgende week nog 2 1/2 dag werken; dit wilde ik omdat ik zo nog 12 weken na de bevalling heb en tja met 7 weken vakantie vooraf zijn die 2 1/2e dag niet zo zwaar! Ik hoop weer lekker thuis te kunnen bevallen, maar ja, we zien wel... Alles staat klaar en dat geeft wel rust! Groetjes Karin
Hallo, Dan ben je best weer snel met je eerste kindje 17 maanden bijna 19 maanden dat je de tweede krijgt. Wel knap. Ik heb gedacht na een jaar begin ik weer met hopelijk snel zwanger worden... Ik vind die tweede zwangerschap zo anders. Alsof het meer langs me heen gaat met een kindje in je buurt wat aandacht vraagt ofzo. Je bent ook druk met een klein mensje in huis. Over de ruggeprik. Tja, ik heb wel een Petidine prik gehad omdat ik erg moe was. Ik geloof dat dat zo heet. Dat is een soort roesje, waardoor de pijn van de weeen niet meer zo hevig is. Eerlijk gezegd was dat een grote opluchting, maar uiteindelijk moet je toch nog persen en de laatste fase door zonder verdoving dan. Het heeft me geholpen, maar beter is voor moeder en kind denk ik zonder. Anderzijds, hoor ik ook wel vrouwen vertellen over hoe blij ze zijn te bevallen met ruggeprik. Zonder pijn en dus stress de bevalling te kunnen beleven. Daar is wat voor te zeggen. Ze zijn er in Nederland nog erg terughoudend over. Ik weet niet precies welke invloed het heeft op je baby. Ook die Petidineprik niet. Achteraf mijn mannetje daar is niks mis mee....! Ik vind het idee van een ruggeprik puur om de verdoving wel een opluchting, zeg maar, zeker als je er tijdens de bevalling helemaal doorheen zit, maar tegelijkertijd ook doodeng, omdat ze je in je ruggengraat prikken. Dat weerhoudt me ervan, als je geen goede anasthesist hebt oid....En ik weet de gevolgen niet precies voor het kindje. Ik ga er maar weer liever blanco in en zie het wel als het zover komt...
Nee, een ruggeprik vind ik niks. Wil als het even kan het zelf doen. Zie ook niet op tegen de pijn, die kan ik nog wel een keer aan. Ben alleen met Britts bevalling met persweeen met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht en dat vond ik een verschrikkelijke ervaringen. Omdat ik die persweeen op moest houden en dat is bijna onmogelijk met zulke oerkrachten. Ach we zien het wel, er is er nog nooit eentje blijven zitten Ben sinds een week of 2 thuis. En heb nog zoveel vrije dagen dat ik het hele jaar niet meer hoef te werken.....heerlijk. Maar ik weet ook hoe snel het gaat. Mijn dochter gaat normaal 2 1/2 dag naar het KDV en nu minder omdat ik thuis ben. Maar wel lekker hoor de keren dat ze wel gaat, kruip ik daarna nog even lekker mijn bed weer in, heerlijk! wordt nu zo nieuwsgierig naar die kleine kruimel in mijn buik! En ik hoop zo dat alles goed is en de beeb helemaal gezond is.
Ik ben ook aan het aftellen hoor, ben nu 34 weken en 4 dagen zwanger! Vrijdag is mijn laatste werkdag en daar kijk ik wel naar uit! Heerlijk mijn eigen ding doen en niet meer op tijd mijn bed uit voor het werk!
op een gegeven moment ben je er gewoon aan toe om lekker thuis te zijn. Werk boeit dan gewoon niet meer zo. Nog 2 daagjes meid, en dan ook lekker verlof!
Hoi Devilschase, Er staat 42 weken voor, maar bij mij ging ik vanaf 42 weken om de dag naar het ziekenhuis voor controle. Ze controleren daar de hartslag van het kind en je vruchtwater d.m.v. een echo. Hun beleid was, liefst natuurlijk bevallen. Als niet, zou ik uiterlijk 6/7 dagen later worden ingeleid. Gesteld dat de conditie van het kind e.d. dat toe zou laten. Verder vertelde het ziekenhuis me dat zij onder dit voorbehoud dus maximaal wachten tot 43 weken. Na 42 weken word je dus wel overgedragen en heb je medische indicatie. Je eigen vk begeleid de bevalling dus helaas dan niet meer. Ik vond dat erg jammer, maargoed. Hij is er toch nog gewoon uitgekomen....
Volgens mij is het tegenwoordig wel zo dat ze je max drie weken overtijd laten gaan..... Pfff wat een end hé...
Ja ben er ook echt aan toe, niet vanwege kwaaltjes of weet ik veel allemaal want ik heb echt een topzwangerschap! Heb geen 1 vervelende dag gehad, heel mijn zwangerschap niet! Doe alles nog wat ik voor mijn zwangerschap ook al deed en kan de hele wereld aan! haha Maar gewoon het feit dat ik straks even mijn eigen ding kan doen en alles op mijn gemak daar kijk ik gewoon naar uit! Nou voor iedereen die met verlof is of bijna met verlof geniet er lekker van want ik ga dat ook zeker doen!
Dit is mijn derde zwangerschap; dus ik heb er twee rondlopen. De oudste is 4 jaar en de jongste is 2 jaar. De oudste gaat nu naar school, maar het blijft druk. Ik probeer zoveel mogelijk rust te nemen en ik heb een topman die ook veel thuis en met de kids doet. Maar ondanks dat heb ik best wel last van allerlei kwaaltjes: slecht slapen, pijntje hier en daar. Ik zie dus ook wel uit naar mijn verlof maar probeer nog twee weken te werken, om daarna 4 weken (hoop ik) weinig te doen. Heerlijk!