Iedere avond als ik de keuken inga om eten te maken, begint ons ventje te jammeren, dan te huilen en vervolgens te krijsen! Drinken geven heeft geen nut, want dat is niet wat hij wil. Vervolgens loop ik weer richting woonkamer als alles staat te sudderen en ga ik met hem spelen. Dan is het weer goed. Maar dan ga ik de tafel dekken en begint alles van voren af aan. Herkenbaar bij iemand? tips? Vind het zo vervelend, vooral omdat ik rond dat tijdstip altijd alleen ben en mijn man bv. hem niet kan afleiden. Volgens mij komt het ook omdat hij nu doorheeft dat uit de keuken eten komt. Maar ja, wellicht een fase?
ja heeel herkenbaar! Zodra ik water in de pan doe of iets dan begint hij te zeuren om eten en idd als manlief dan nog niet thuis is is het wel eens lastig.. ik geef hem vaak maar een soepstengeltje of komkommertje om hem ff zoet te houden. Vandaag was mijn man wel thuis toen ik aan het koken was en liet Jesse mee kijken vanaf een afstand wat ik aan het doen was... toen was het wel goed
Tja, de tijd om eten te koken is vaak ook een tijd dat mijn meisje weer moe wordt en dus wat meer aandacht nodig heeft. Maar gelukkig helpt het bij ons om dan de tv aan te zetten. Daar vindt ze wel afleiding in. Wat ik ook vaak doe is 's middags het eten koken of alles zodanig al klaar te zetten (bv aardappelen schillen) dat het alleen nog maar op het vuur hoeft. Dat scheelt weer tijd in de keuken die ik aan mijn 'moe wordend meisje' kan besteden. Misschien dat je de kleine mee kunt laten helpen door bv houten pollepel en plastic bakjes of zo te geven waarmee hij kan spelen in zijn keukenstoeltje?
Ik herken het zelf niet, maar het heb het wel heel vaak hier op het forum gelezen. Wat je zou kunnen doen hem in het wipstoeltje in de keuken neerzetten zodat hij kan kijken wat je aan het doen bent. EDIT: sorry, ik zag je dat je zoontje te groot is voor een wipstoel! Niet goed gelezen.
heel herkenbaar ja! Even geen aandacht voor mevrouwtje is niet leuk natuurlijk! Maar ik kook wel gewoon door hoor
dat vind ik een uitdaging een kind van een jaar en 7 maanden in de wipstoel! Ben benieuwd wat er met de wipstoel gaat gebeuren edit: edit
Ik zet onze dochter in haar stoel bij mij in de keuken en geef haar ook wat 'kookgerei' (een houten lepel bijvoorbeeld) en iets dat ze kan eten, een stukje paprika bijvoorbeeld, sinds dat ik dit doe is het helemaal over!
Hier ook hetzelfde! Fleur eet sowieso graag de hele dag dus op dat tijdstip kan ze al helemaal niet wachten. Ik probeer haar af te leiden en geef haar vast wat doormidden gesneden minitomaatjes in een bakje en dan is ze helemaal blij en kan vast gezond peuzelen. Groetjes, M
Je kan altijd proberen om te kijken wat er gebeurt Ik heb er ook onder ge-edit dat ik niet gezien had dat hij 1 jaar en 7 maanden was. Ik vervang bij deze wipstoel met een kinderstoel!
Eerst gaf ik mijn dochter altijd wat tupperwarebakjes en pollepels, ging ze zelf koken. Inmiddels heeft ze van opa en oma een minikeukentje gehad, met houten broodjes, wortels en pizza , die bij ons in de keuken staat. Ga ik koken? Dan gaat zij ook koken! Stuk gezelliger ineens!
Dat doe ik dus ook. Ik geef hem pollepels en een paar bakjes en dat gaat hij drummen.. Helemaal geweldig vindt hij dat. Of ik zet hem in de kinderstoel en geef hem alvast een stukje tomaat of komkommer.
Mijn zoontje wil dan ook altijd aandacht, herkenbaar dus. Ik geef hem een soepstengel en zet hem voor babytv als ik sta te koken. Dan houdt hij het wel 20 minuutjes uit.
Jaaaa...heel herkenbaar. Ik ben dan ook heel blij als paps thuis komt (ong 5 min voor het eten)zodat hij haar kan vermaken. Tot die tijd probeer ik haar 'zoet' te houden met een dvd'tje en/of wat plakjes komkommer/tomaat. Vaak geef ik haar ook een houten lepel en plastic bakje om mee te spelen. Maar goed...het bovenstaande is allemaal van korte duur...binnen de kortste keren hangt ze weer in mn benen of gaat vervelend doen door kasten en lades open te trekken en word boos als ik haar dan de keuken uit stuur. Ik denk niet alleen dat ze op dat moment de aandacht van mama mist...maar ook dat ze gewoon trek heeft.
Hier ook heel herkenbaar, maar ik zet Jesper in zijn kinderstoel bij mij in de keuken en dan geef ik hem een pan en een pollepel en iets voor in de pan en dan vermaakt hij zich wel hoor.
Hier was een draagdoek de oplossing. HIj zat dan op mijn rug en kon over mijn schouder meekijken. Vond hij heel erg leuk, en ik kon rustig koken. Inmiddels speelt hij gewoon weer, dus het was een fase.
Hier hetzelfde 'probleem', lekker rustig koken is er niet bij . Ik bereid meestal zoveel mogelijk voor, 's ochtends of tijdens haar slaapje. Als ik dan ga koken 's middags, zet ik vaak een dvd aan van de Teletubbies en zet wat stapelbekers en blokken op de salontafel, daar vermaakt ze zich wel even mee. Vaak geef ik ook nog een soepstengeltje. En als ik tussendoor even tijd heb als ze zich niet vermaakt, speel ik even met haar. Kinderstoel klinkt handig, maar Eva wil daar echt alleen maar in om te eten (en dan nog zit ze niet stil), anders is ze het na een paar minuten zat. Draagdoek klinkt heel handig, als je kindje daar in wil . Eva wil gewoon graag vrij rondkruipen. Ze vindt het trouwens helemaal niet interessant om te kijken wat ik doe, als papa thuiskomt en ik ben aan het koken en papa komt met Eva op de arm kijken, wil ze zo snel mogelijk weg en lekker spelen. Een pollepel/pan/deksel is ook maar voor heel even leuk. Lekker zelf in de woonkamer en soms in de keuken spelen is toch het leukste.
ik laat anne meestal gewoon ind e kamer spelen genoeg speelgoed en anders staat de winnie de pooh loopauto ook in de keuken daar vermaakt ze zich prima mee als ze in de keuken is vertel vaak wat ik aan het doen ben.. en als je dan lekker doorbabbelt vind ze het gewoon hartstikke gezellig halfopen keuken... dus als ze ind e kamer zit kijk ik gewoon regelmatig even over het muurtje en praat tegen dr gaat ook wel goed maar ze vindt het wel duidelijk midner gezellig