Zeg me alsjeblieft dat het een fase is! Mijn zoontje wordt volgende week 1. Hij slaapt al weken s'avonds niet. Als ik hem in bed leg dan staat hij 5 min later rechtop in bed en begint te huilen. De methode laten huilen werkt niet want hij gaat dan alleen maar harder krijsen tot hij helemaal over zijn toeren is. De 5-10-15 min-methode heb ik ook al vaak geprobeerd maar ook dat werkt niet. Dus ik haal hem dan maar uit bed en laat hem even beneden. Dit gaat zo 2x en uiteindelijk slaapt hij dan wel, maja dan is het al +/- 22.00uur. Elke avond hetzelfde liedje en ik heb er een beetje genoeg van. De avond is het enige moment dat ik even lekker rustig kan zitten en bijkomen, maar dat zit er nou ook al niet meer in. Zoals nu ook, heb hem net weer in bed gelegd voor de 2x maar hij is al weer aan het huilen boven... Nu is het ook zo sinds een week of 2 dat hij geen avondeten meer wilt. Óf hij draait zijn hoofd weg als ik hem eten geef, óf hij neemt de hap en haalt het vervolgens weer uit de mond en gooit het op de grond. Ook de ochtend- en avondfles wil hij niet meer. Heb al geprobeerd om pap te maken van de melk, de melk in een tuitbeker te doen of een gewone beker; niets! Nu geef ik hem s'morgens dan maar een boterham. Maar s'avonds krijg ik er niets in. Herkenbaar?
Overdag geen problemen met slapen, het is echt s'avonds. Met kiesjes is hij inderdaad bezig, er zijn er nu 4 door. Maar dat niet slapen gaat al weken, toen waren er nog geen kiesjes. Toevallig vd week nog bij de hap geweest, dacht dat hij oorontsteking had. Oortjes waren rood en hij zat er vaak aan met zijn handjes. Maar 't was geen oorontsteking.
Bij ons is het ook maanden zo geweest (zoals je weet) totdat hij de 11 maanden sprong gehad had en zelf stukjes kon lopen. Vanaf toen sliep hij weer als een roosje en eet nu als een bouwvakker (van met pijn en moeite een halve boterham naar 2 boterhammen!). Dus ik denk dat het echt een fase is als er niks medisch aan de hand is en er geen nieuwe tanden/kiezen meer aankomen. Sterkte meid! Ik weet hoe je je voelt.
Hey meid! Ik kan inderdaad wel janken! Het is zó frustrerend en het vreet zoveel energie van me. Hij is de afgelopen dagen overdag ook erg jengelig dus ik denk dat hij ook nog niet uit zijn 11-maandensprong is. Ik moet tegenwoordig visite s'avonds afzeggen omdat ik met een kind zit dat niet wilt slapen. En óp visite gaan is al helemaal niet meer te doen. Wil niet m'n moeder ermee opzadelen en normaal neem ik hem nog wel eens mee als we op visite gaan. Dan nemen we het campingbedje mee en dat ging altijd super! Maar nu...
Misschien is hij zelfs al bezig met de 13 maanden sprong (55 weken). Snap hoe je je voelt hoor. Het is echt heel zwaar omdat het dan én overdag én 's avonds energie vreet. Dikke knuffel!!!
Ja en vooral nu, ben al zo moe nu met de zwangerschap. Als het overdag ook al zo'n feest is met dat jengelige gedoe dan leef je gewoon echt naar de avond uit. Ryan in bed en ff met de voetjes op de bank. Maar als dat ook al niet kan dan hakt 't er wel ff in. Gelukkig weet je wat ik bedoel.
Hier was dit precies zo rond de 11 maanden. Ik vond dat de zwaarste periode tot nu toe. Hij was werkelijk niet te genieten, de hele dag huilen, niet willen eten, niet willen slapen... Rond zijn verjaardag was het ineens weer grotendeels voorbij, en rond de 13 maanden begon hij ook weer goed te eten. Het gaat dus echt voorbij, maar je zit er nu middenin en ik weet hoe frustrerend en vermoeiend dat is! Ik heb ook niet echt tips voor je... je moet het gewoon uitzitten, en hopen dat het snel overgaat.
Ik snap je helemaal. Als Aaron in zo'n fase zit, ga ik ook even liggen als hij overdag ligt. Veel de deur uit om de dag te breken. En als pappa er is een dagje voor mezelf plannen. Dat maakt het net wat draaglijker. Nu je zwanger bent, zal het inderdaad nog vermoeiender zijn dan het al is normaal gesproken. Is het niet mogelijk om hem een middag uit te besteden aan opa en oma? Vaak zijn ze bij anderen heel anders en kun jij even een uitrusten!
Nou ja laten we dan maar gewoon even doorbijten. Het is voor hem wellicht nog wel vervelender als voor ons. (Dan wil ik niet weten hoe híj zich voelt). Rond de 13 maanden begon hij pas weer goed te eten? Nou dan kan ik nog 2 maanden m'n lol op. Het was altijd zo'n goede eter, alles at hij. Ja lekkere dingen, dat gaat er wel in. Stukjes vlees en fruit en koekjes maar zodra hij aardappelen en groenten voorzet dan gaat z'n mond op slot. Zelfs potjes wil hij niet meer. Naja hij slaapt nu gelukkig al een kwartiertje, hopelijk blijft dat zo.
@ Boefjesmama, Ik heb nu 3 maanden thuis gezeten (ivm contract dat afliep, maar volgens mij had ik dat al eens verteld of...ik weet het niet meer). Afijn, maandag begin ik dus weer en past mijn moeder weer op maandags. Woensdags en Vrijdags gaat hij naar het kdv. Dus heb natuurlijk 3 maand lang met Ryan doorgebracht en ben blij dat ik maandag weer aan het werk ben. Kom mischien heel negatief over maar ik moet weer ritme hebben. Weg uit de sleur van het thuiszitten met een jengelig kind. Ff weer wat anders.
Ik snap het . Heb ook 4 maanden thuis gezeten na het afronden van mijn studie. En het is echt heerlijk om even niet alleen mamma te zijn hoor! En daardoor kun je het ook beter hebben als hij weer een keer jengelig is of niet wil slapen. Over het eten trouwens: Aaron at alleen nog pap, fruit, liga en rozijntjes. En zijn appelmoes. Meer niet. En nu hij dus weer goed slaapt en lekker in zijn vel zit, eet hij alles weer. Dus het hangt echt samen en er komt echt een einde aan! (En begint hopelijk ook niet meer zo heftig opnieuw ).
Ja dat is dan ongeveer hetzelfde als wat Ryan dan nu eet. Hij eet alleen geen pap. Daar in plaats van dan weer een boterham. Maja een stuk frikandel eet meneer dan weer wel. Nou, ik houd me nou gewoon voor dat het niet al te lang meer kan duren. Kinderen... En toch kun je niet zonder ze. Als ze dan weer tegen je lachen en de grootste schik hebben dan denk je weer van 'ach het valt allemaal ook best wel mee' en ben je het al gauw weer vergeten. Tot de volgende sprong zich aankondigd...