De titel zegt het al. Als we aardappeltjes met vlees en groentjes eten, geef ik hem een vorkje, ik help hem dan ook met een vork, zodat hij toch nog iets binnen krijgt. Hij speelt met het vorkje in zijn eten, en het echt naar zijn mond brengen doet hij niet veel, bovendien is het vorkje omgedraait en valt er alles af. Als ik het hem dan wil tonen dan wordt hij kwaad en begint te tieren. Praten doet hij ook al niet veel, maar enkele woordjes, we oefen met boekjes en ik en mijn vriend benoemen alles, als hij er naar wijst enzo. Zijn er nog mama's met "late" praters en zelfstandige eters en wat hebben jullie dan gedaan?
Hier wel een late prater: Hij zei met 19 maanden max 5 woorden. En bij 2 jaar op het CB liep hij ook nog op het onderste lijntje. Hij zei losse woordje (wel wat meer natuurlijk). Maar nog geen combinaties van woorden. En binnen 2 maanden kan hij nu met 2 of 3 woorden spreken, zijn woordenschat breid met de dag uit. Hij kan opeens zoveel meer vertellen. Het is echt heel snel gegaan. Hij is dus gaan praten toen hij er klaar voor was. Over het eten kan ik dan weer niks vertellen. Mijn jochie wilde met 11-12 maanden niet meer gevoerd worden. Dus hij moest wel zelf eten..
Heeft hij hiervoor wel goed gegeten? Ik hoor van veel mensen dat het rond deze leeftijd wat moeizaam gaat met het eten. Wat ik doe is het eten op een vork prikken, zo valt er niks af, en dan weer op haar bord leggen. Ze kan het dan zelf in haar mondje stoppen. En met zn handjes? Bied je hem als hij niet eet iets lekkers aan? Kan ook zijn dat hij daarom niet wil eten.. Wat het praten betreft zou ik me niet heel veel zorgen maken. Mn neefje van bijna 3 praat nu sinds een paar maanden, maar maakte wel direct volle zinnen. Ieder kindje leert het praten op zn eigen tempo!
Onze Jelle kletst ook nog niet zo heel veel, al komen er nu wel in flink tempo woordjes bij vind ik zelf. Het eten, tja... hier wordt het niet meer geaccepteerd over het algemeen als ik hem wat probeer te 'voeren'. Hij wil het toch allemaal wel zelf doen. Maar vlees, groente, aardappeltjes gaat nog 9 van de 10 keer met de handjes, helaas. Ik heb het idee dat ie het wel kan, maar gewoon met een vork minder makkelijk vindt, dus zijn handen maar gebruikt. Toetje gaat wel aardig goed met de lepel, als het maar niet te dun is. Zelf even aanprikken en de vork op zijn bordje leggen zou ik ook eens proberen.
Wat betreft het eten... het lijkt erop dat hij ook niet zelf wil eten. Ik denk dat als hij het zou willen, hij het wel kan . Eva kan het wel redelijk goed, maar luistert ook netjes naar onze aanwijzingen en doet er ook echt wat mee. Zo te lezen jouw zoontje niet, dus ik denk dat het meer koppigheid is dan dat hij het niet kan. Dus maak je geen zorgen! Eva eet trouwens ook nog veel met haar handjes hoor, is toch ook lekker makkelijk? En wat betref het praten, over het algemeen praten ze allemaal heel netjes als ze met 4 jaar naar school gaan. En de een is nou eenmaal sneller dan de ander. Ik hoor hier juist vaak van, wat praat ze al goed! En dat van mensen die een kindje hebben dat even oud is of iets ouder. Dus zo gek is het niet dat ze op die leeftijd nog niet zo goed praten. Jouw zoontje is zeker niet de enige!
dank je voor de reactie dames, dus het zal gewoon uit koppigheid zijn dan. Ja, dan weet ik van wie hij dat heeft kzal het is proberen met het eten op zijn vorkje te prikken.