We hebben inmiddels van Kind en Toekomst een bevestiging dat ons rapport binnen is gekomen. En een de rekening om deze te laten lezen. Ook zijn we nu donateur geworden, dat moest ook. We hebben ook 2 maandbladen gekregen , hierin staat naar welke projecten het geld gaat. Bijv. naar schisisoperaties in China
Wat leuk voor jullie dat het rapport is binnen gekomen. Al weer een stapje dichterbij. Waren wij maar zover. Als ik vragen mag. Waren jullie nerveus voor de raad van kinderbescherming? Ik heb wel een beetje een spanning ik weet dat we alles goed voor elkaar hebben maar ben toch een beetje nerveus. Is dit normaal of ben ik de enige
@Draga, dat je daar nerveus voor bent lijkt me normaal, hoor Zelf heb ik er nu nog niet zoveel last van, maar ik denk dat ik het ook wel een beetje eng ga vinden als het dichterbij komt! @Herma, voor jullie begint het allemaal steeds dichterbij te komen, spannend hoor! Overigens hebben wij inmiddels de eerste en tweede voorlichtingsbijeenkomst achter de rug. Erg interessant en nuttig, vinden wij! Ik realiseerde me dat ik jullie daar nog helemaal niets over verteld had volgens mij. Sorry dat dat zo lang moest duren. We zijn nogal druk en zijn vorige week ook nog een weekje op vakantie geweest, dus vandaar. Tot nu toe worden we er steeds zekerder van dat adoptie bij ons past, en we beginnen er steeds meer zin in te krijgen. Het voelt goed dat we deze weg zijn ingeslagen, en dat we de MMM achter ons hebben gelaten! Op de eerste cursusdag ging het vooral over de statistieken rondom adoptie, de achtergronden van alle deelnemers en de rol van de biologische ouders. Stuk voor stuk indrukwekkende verhalen, zowel die van de aspirant-adoptieouders als van de biologische ouders. Wij merkten dat we ons al best goed hadden ingelezen en kwamen dan ook voor weinig verrassingen te staan, maar voor sommigen uit de groep was vooral het perspectief van de bio-ouders wel een eye-opener kreeg ik de indruk. Vandaag, de tweede bijeenkomst, hebben we filmpjes gezien van diverse kindertehuizen, gesproken over de invloed van ervaringen van het kindje in het begin van zijn/haar leven op het gedrag na de adoptie, en na de pauze hebben we het verhaal gehoord van een moeder van een Chinese adoptiedochter. Een indrukwekkende bijeenkomst! Je komt er door de cursus wel achter dat er erg veel bij adoptie komt kijken, vooral emotioneel kan het erg ingewikkeld zijn, zowel voor jezelf als voor het adoptiekindje. Het is een hele uitdaging om een adoptiekindje goed te begeleiden, maar wij merken dat we er wel zin in hebben om die uitdaging aan te gaan!
@ Lien, nou dat gevoel hebben wij ook. Ik snap precies wat je bedoelt. Ik zelf heb door de cursus meer vrede met mijn kinderloosheid want ergens wacht een kindje op ons die ons nodig is. En dat gevoel is zo bevredigend. Hoe meer bijeenkomsten we hebben hoe positiever ons gevoel word. Als we daar weg rijden voelt het gewoon goed. Alles valt op hun plek. Ik vind de bijeenkomsten trouwens voorbij vliegen. Wij hadden een adoptiemoeder met kinderen uit Haiti nou als het aan mij lag had ze nog 4 uur kunnen doorpraten. Ze vertelde zo leuk en begrijpend. Wel leuk dat we beiden even ver zijn en het zelfde gevoel delen. Groetjes Draga
@ Draga ja hoor ik had ook een gezonde spanning. Maar bij het gesprek zelf viel dat van me af. @ Lien fijn dat jullie ook begonnen zijn en dat het goed voelt en je positief bent!
3e bijeenkomst De 3e bijeenkomst vond ik best wel pittig. We hebben het gehad over Hechting. Hoe je hecht aan je kind en andersom. Eeerst informatie gehad en na de pauze kregen we een kindje op papier. We werden in groepen gedeeld en kregen per groep een kindje toegewezen. Wij hadden samen met een ander paar een sibling op papier. De achtergrond, leeftijd en karaktereigenschappen van het kind stonden op papier. We kregen de opdracht hoe wij met deze kinderen zouden omgaan en hoe we ze proberen te begeleiden in ons gezin. Best heftige stof vonden wij want ja hoe los je dat op. Persoonlijk lijkt mij dit het moeilijkst van het hele adoptieproces. De hechting is echt het allerbelangrijkst en is de basis voor een goede relatie tussen ouder en kind. Dit was mijn up-date voor vandaag. Ben benieuwd hoe jullie dit onderwerp vonden dus tot schrijfs. Groetjes Draga
@Draga, wij hebben de bijeenkomst over hechting komende woensdag. Ik ben benieuwd! Hechting is een onderwerp waar ik vanuit mijn opleiding en werk al veel over wist (ik ben ontwikkelingspsycholoog), en het huiswerk wat we moesten lezen leverde voor mij dan ook weinig nieuwe inzichten op. Ik ben wel benieuwd hoe het zal zijn om hier in de praktijk mee te maken te krijgen als ouder. In theorie weet ik wel hoe het zit, maar er in de praktijk als ouder mee omgaan lijkt me toch wel even andere koek Hopelijk gaat de cursus daar een beetje bij helpen. Ik denk dat je helemaal gelijk hebt dat het werken aan een veilige hechting één van de belangrijkste uitdagingen is voor adoptieouders. Een onveilige hechting kan forse problemen veroorzaken, dus ik vind het wel heel goed dat adoptieouders hier heel bewust van worden gemaakt. @Herma, hoe gaat het bij jullie nu? Zij er nog nieuwe ontwikkelingen, of is er een fase van wachten wachten wachten aangebroken?
Hoi Lien en draga, Het schiet lekker op met jullie cursus het einde alweer bijna in zicht. Ik vond het onderwerp hechting ook interessant. We zijn hier ook nu veel mee bezig, over hoe we dat gaan aanpakken als het kindje er eenmaal is. Hoe we dat met bezoek gaan doen, hoe lang blijf je thuis, enz. Het is inderdaad heel belangrijk om die vetrouwensband op te bouwen. Wij hebben vandeweek een matchingsformulier ontvangen van kind en toekomst. Daarin moet je invullen: leeftijd kindje, hoe lang je al getrouwd bent,hoeveel kindjes , welk land en 2e optie, welke special needs denk je aan ( globaal). Binnnen 2 weken na opntvangst van dit formulier bellen ze ons op om een intake af te spreken. In ons geval zal dit pas over een jaar zijn denk ik omdat we 2 jaar getrouwd moeten zijn. Maar hopelijk eerder natuurlijk. Tijdens deze intake krijg je ook het uitgebreidde formulier van de special needs. Groejes Herma
@Herma, lijkt me best frustrerend om nog een jaar te moeten wachten alleen vanwege het feit dat je nog niet lang genoeg getrouwd bent. Hoe ervaren jullie dat?
Ja achteraf gezien natuurlijk stom stommer stomst dat we niet eerder getrouwd zijn. Maar ja je kan niet alles weten van te voren hoe het loopt met ivf enzo. Ach dat ene jaartje kan er ook wel bij, we wachten al zo lang en wat is nou een jaar. we proberen gewoon zo lekker mogelijk door te gaan met zn 2en en dingen doen die later niet meer kunnen zo makkelijk. Maar balen is het wel ja. Maar we hebben gelukkig ook nog een leven met zn 2en en daar genieten we ook van. Hoet voelt ook niet goed om voor een ander land te kiezen zonder die 2 jaar huwelijkseis alleen omdat het sneller zou kunnen gaan. Trouwens veel landen is het toch nog 2 jaar wachten na de beginseltoestemming. Groetjes Herma
@Herma, lijkt me een goede insteek om te proberen nog even te genieten en gebruik te maken van de tijd dat je nog met z'n tweeen bent. Heb je al ideeen wat je nog graag met z'n tweetjes zou willen doen? Hoe oud ben jij/zijn jullie eigenlijk? De procedure duurt inderdaad bij veel landen sowieso behoorlijk lang, dus het is maar de vraag of het uberhaupt mogelijk zou zijn om met een andere keuze het proces te versnellen.
@ Lien, ik ben 32 en mn man 35. We hebben niet echt iets specifieks in gedachten wat we nog zouden willen doen. We zijn de halve wereld al rondgereisd dus qua reizen niet perse, maar de komende vakanties zullen wel onder het motto: nu het nog kan vallan haha. En verder uitslapen,uitgaan,uit eten,leuke feestjes,festivals enz. Daar gaan we nu nog van genieten want hopelijk over 2 jaar zijn er andere prioriteiten. En jullie? Denk je er ook zo over?
@Herma, wij zijn ongeveer van dezelfde leeftijd als jullie, mijn man is 34 jaar en zelf ben ik 32 Wij hopen eigenlijk dat er bij ons geen superlange wachtperiodes tussen de verschillende onderdelen van het adoptietraject zullen zitten. Aan onze huwelijksduur zal het niet snel liggen, aangezien we in oktober alweer 4 jaar getrouwd zijn. We denken erover om ons in te schrijven voor Kenia (er van uit gaande dat we toestemming zullen krijgen), en daarvoor bestaat geen lange wachttijd. Maar je moet dan wel minimaal een half jaar daar gaan wonen, dus dat betekent wel dat we flink zullen moeten sparen. Tot er kinderen zijn proberen we natuurlijk nog wel te genieten van de tijd met ons tweetjes, maar hele dure uitspattingen (zoals dure reizen en verbouwingen) zullen er niet in zitten. Maar daar staat dan hopelijk wel een prachtig Kenia-avontuur tegenover. Maar het zal nog zeker anderhalf tot twee jaar duren voor het zover is ! We hebben in het verleden wel al een aantal hele mooie reizen gemaakt, dus daarover heb ik niets te klagen
Hey Lien! Ik zie dat jullie inmiddels definitief voor adoptie hebben gekozen. Ik wil jullie even heel veel succes wensen bij dit nieuwe avontuur! Hopelijk gaat jullie wens snel in vervulling! groetjes, Murphy
Hey lien, Hoe is ie met je meid ik zie ook dat jullie defenitief hebben gekozen voor adoptie spannend hoor meid en hoop dat er gauw een mooi kindje bij jullie mag zijn heb je al een idee hoe lang het gaat duren ongeveer vrienden van ons hebben ook 2 adoptie kindjes en dat duurde allemaal zo lang maar dat wist je al heel veel succes hoor en ik spiek af en toe even mee ok. Murphy jij ook alweer hier nee hoor leuk toch even onze ouwe klets meiden steunen. Groetjes en een mega knuffel van babyborn....
@Babyborn en Murphy, wat lief dat jullie nog steeds aan mij denken! Een leuke verrassing waren jullie berichtjes ! Wij hebben er inderdaad voor gekozen om met adoptie door te gaan. Op de biologische manier geven we onszelf nog weinig kans. We willen in elk geval geen nieuwe behandelingen meer. Mocht er nog een wonder gebeuren, dan is dat mooi, maar we gaan daar niet meer vanuit. Deze beslissing voelt erg goed en we zijn erg enthousiast over adoptie! Hoe lang het allemaal gaat duren hangt helemaal af van keuzes, die we nog moeten gaan maken (zoals land, leeftijd, wel/geen SN), maar minimaal moeten we toch nog wel rekenen op zo'n anderhalf a twee jaar verwachten wij. Hoe gaat het met jullie?
Hoi Dames, Wij zijn gebeld door Kind en Toekomst omdat ze ons matchingslijst hebben ontvangen. Wij mogen in januari op intake. Want dan zijn we 3 maanden voor de 2 jaar huwelijk. We staan nu op de pre wachtlijst. We hebben als 2e Sri lanka opgegeven als land. Daar mogen we ook voor op de pre wachtlijst. Want Sri lanka zit nu dicht omdat er genoeg mensen op de wachtlijst staan. Maar dit land kent geen huwelijks eis. Dus we kijken wat eerder op ons pad komt. Nu mogen we iedere 3 maand bellen hoe het ervoor staat en of er nieuwe ontwikkelingen zjn. Groetjes Herma
Spannend Herma, gelukkig wachten ze niet tot je al 2 jaar getrouwd bent, maar kun je daarvoor al op intake komen! Tot januari wachten lijkt nog wel lang, maar de tijd vliegt, dus voor je het weet is het al zover ! Wel fijn dat je tot die tijd af en toe contact met K&T mag hebben, dan heb je toch telkens een punt op de wat kortere termijn om naar uit te kijken.
Ja inderdaad Lien! En de zomer is sowieso altijd snel voorbij, de maanden juli/aug vliegen altijd voorbij. Zelfde met de maand december.
Herma sorry voor de late reactie Wat een goed nieuws zeg. Hoop dat je eerste keuze uitkomt en dat het allemaal snel mag gaan. Groetjes Draga