De bijeenkomsten ervaar ik als erg positief. Ik had er een ander beeld van van te voren hoe het zou zijn. Meer als opvoed cursus of zo. Het geeft een goed beeld van hoe het werkelijk is op dit moment, niet negatiever en ook niet positiever. Wij hadden een voorkeur voor Taiwan bijvoorbeeld. Nu we ons meer erin verdiept hebben en ook de vergunninghouders en hun eisenlijstje bekeken hebben zou dat wel eens af kunnen vallen omdat we niet praktiserend christen zijn. Zo vallen er al landen af die je van te voren wel aanspreken maar je voldoet niet aan hun eisen. Bijv. leeftijd, geloof, min. 7 jaar getrouwd, enz. Verder hebben we het er samen over wat we willen, 1 kindje, 2 kindjes, special need, ouder kindje. Zo veel om over na te denken en samen over te hebben. Dat komt echt los na de cursus. En wat als we zwanger worden met onze 4e ivf poging, gaan we dan door met adoptie als ons kindje 1 jaar is. We zeiden voor de cursus van niet waarschijnlijk, maar nu we er in zitten willen we mischien toch wel doorgaan met adoptie. We zijn dus eigenlijk positiever gaan denken over adoptie en er meer van overtuigd dat het echt iets voor ons is.
@ Herma, bedankt dat je dit met ons wilt delen ! Het klinkt allemaal reuze interessant. Goed om te horen dat de cursus jullie een realistisch beeld geeft en ook dat jullie nu nog meer overtuigd beginnen te raken van jullie adoptieplannen. Hoe concreet is de 4e IVF-poging inmiddels? Zijn jullie er al zeker van dat jullie dat willen gaan proberen? En weet je al wanneer? In hoeverre maakt het uit dat je al in het adoptietraject zit? Tot wanneer zijn de MMM en adoptie te combineren? Is het ook mogelijk om na de VIA-cursus het raadsonderzoek een tijdje uit te stellen ivm de MMM?
Hoi dames, hebben jullie het al gezien, al onze berichten van de afgelopen maand zijn foetsie, verdwenen ! Balen zeg!
Ja had het al gemerkt, balen inderdaad maar niks aan te doen. We gaan gewoon vrolijk door met schrijven hier en ervaringen uitwisselen. Groetjes Herma
Hoi hoi, Gisteren de 5e bijeenkomst alweer gehad. Het ging over identiteit en loyaliteit. Eerst weer teruggeblikt naar de vorige keer. Vragen werden beantwoord. Stukje theorie over het thema, filmpjes gekeken over een meisje die haar naam weer veranderde in haar echte naam uit Nepal. En een jongen die op zoek ging naar zijn achtergrond. Een filmpje gezien van spoorloos waar een meisje op zoek ging naa haar bio moeder en zus. Nagepraat hierover. Zou je de naam veranderen van het kind en waarom wel of niet. We werden in groepjes verdeeld en ieder groepje had een leeftijdscategorie. Ik had 12 tot 18 jaar. Welke vragen komen er bij deze kinderen op? Dat moest je brainstormen en op een flap schrijven. En naderhand presenteren aan de groep. Zo leer je dus ook van elkaars ideen. We hebben ook aankomstkaartjes bekeken van kinderen die naar Nederland kwamen. Het waren er wel 100 die ze in al die jaren hadden verzameld. Super mooie zaten er tussen. Ideetjes al opgedaan en onthouden. Zo schattig! Dit was de laatste echte les, volgende leer over 2 weken gaat het over het vervolg traject. We hebben papieren mee gekregen met vragen waar we samen uit moeten komen. Welk land, hoeveel kinderen, wat voor special needs, welke vergunninghouder. Maar ook wat hebben jullie een kind te biedden, wat zijn je goede en slechte eigenschappen, opvoeding,verwachtingen enz. Een beetje een voorproefje voor de raadsgesprekken. Kortom weer heel veel info en leuke middag gehad. Groetjes Herma
He Herma, het klinkt echt goed! Veel informatie en nuttige tips enzo. Erg leerzaam en je ontdekt veel over jezelf en over adoptie lijkt mij. Word je nu ook steeds enthousiaster over adoptie?
@Herma, bedankt dat je dit met ons wilt delen! Als ik jouw verhaal zo lees, krijg ik ook steeds meer zin in de VIA! Lijkt me overigens dat jullie het er best druk mee zullen krijgen de komende weken, om te bedenken wat jullie wel en niet willen en wat jullie een kindje te bieden hebben. Maar tegelijk wel goed dat je zo gedwongen wordt om je enigszins op de raadsgesprekken voor te bereiden. Ik ben heel benieuwd wat jullie uiteindelijke conclusies en keuzes zullen zijn
Saskia, Ja wij worden steeds enthousiaster. En zijn er nu ook over uit dat we het door gaan zetten. Ook als ik over een maand zwanger blijkt te zijn. Dan wordt het dus een gemengd gezin. Maar dat zou een luxe positie zijn en daar ga ik ook niet van uit. Lien, ja het is echt heel leuk en leerzaam. Het geeft een goed beeld van hoe het is en wat je te wachten staat. Hierna kun je een weloverwogen keuze maken of het bij jullie past. Er zijn ook stellen die afhaken hoor na de cursus. Niet iedereen gaat door in het traject. Maar wij zijn dus van overtuigd van wel. En we zijn ook al aardig over eens welk land het wordt, China. En dan kom je automatisch voor special need in aamerking. We zouden ook mischien wel open staan voor 2 kindjes maar China betekent vaak een kindje. De special needs lijst hebben we ook doorgenomen en onderzocht wat de aandoeningen betekenen, ook voor je gezin. We hebben het al aardig op een rijtje dus wat we willen. Verder denk ik dat we ons niet te veel moeten voorbereiden en de vragen op ons af moeten laten komen met de gesprekken van de raad. Groetjes HErma
Wauw Herma, wat goed dat jullie er zo over denken en dat jullie al zover voorbereid zijn. Je kunt merken dat jullie er echt klaar voor zijn. Super!
Ik merk wel dat doordat ik nu meer met adoptie bezig ben, de ivf poging minder belangrijk is. Ik ben er veel minder mee bezig en had gisteren bijna vergeten te spuiten.Kwam er 20 min. later achter toen we zaten te eten met vrienden. Nou dat is me nog nooit overkomen. Mischien ook omdat ik de hoop dat het lukt al een beetje heb opgegeven.
Herma, zo herkenbaar. Ik ben er ook niet meer zo mee bezig met de IVF, dus ook hier vid ik het heel moeilijk om te onthouden dat ik moet spuiten. Maar omdat ik 2x per dag moet spuiten (en nu met de cetrotide zelfs drie keer), is het iets minder van belamng dat je op dezelfde tijdstuippen prikt. De dosis blijft toch wel hoog. Ik leesmet "veel plezier" mee over je adoptieavontuur. En ik kan me voorstellen dat het allemaal erg interressant/leerzaam is. De meeste dingen zul je dar door de gesprekken en oefeningen wel ontdekken. In eerste instantie denk je (denkt idereen) belachelijk dat je op cursus moet, omdat je al zoooo graag kinderen wil hebben. Maar het lijkt me echt nuttig, ook om met elkaar (met je partner) goed incontact te komen met wat julle willen. Goed dat ze het zo aanpakken. Maar wat ik me af vroeg is: hoe goed krijg je voorlichting over landen en vergunningshouders? Ik lees wel over alle zaken van het kind en de bio-ouders en adoptieouders (hechting, special needs, afscheid nemen, problemen waar je tegen aan kunt lopen). Dit is allemaal al heel moeilijk en ingewikkeld, maar het lijkt mij even goed heel moeilijk om definitief voor een land te moeten kiezen... Op welke basis kiezn jullie nu echt china. Volgens mij ben je er geweest en is dat een redn, maar wat voor voordele heeft china nou ten opzichte van een ander land? Kus, M
@Herma, wat goed dat jullie er al zover uit zijn ! Wij moeten nog aan het IVF-traject beginnen, maar we merken nu al dat het allemaal wat minder zwaar en beladen wordt met in het achterhoofd dat adoptie een zeer interessant alternatief is. Mijn man zegt de laatste tijd dat hij in zijn hoofd meer met adoptie bezig is dan met zelf zwanger worden. Zelf heb ik dat ook wel, als ik me ons in de toekomst voorstel, dan stel ik me ook voor dat wij ergens wandelen met in de buggy een klein zwart jongetje (tja, waarom ik me een jongetje voorstel, geen idee. Misschien omdat de meeste adoptiekinderen jongetjes zijn?). Ik lees dat jullie beide midden in een IVF-poging zitten, Marja en Herma. Hoe gaat dat tot nu toe? Herma, vind je het een beetje te combineren met de VIA?
Hier gaat het bagger met de poging. Ik heb op dit moment maar 2 follikels (1x8 en 1x13), dus wij wachten morgen af om te beslissen of we een escape IUI gaan doen, of dat we doorgaan. Hierna misschien nog 1 poging en dan over naar eiceldonatie In november starten we alvast wel de VIA, en wat je zeg het geeft mij enorm veel rust (mijn man ook). Wetende dat dit niet onze laatste hoop op een gezin is. Wanneer ga jij echt beginnen met IVF? Ik vind het zelf eigenlijk wel meevallen hoe zwar het is. Ik heb wel heeel veel moeite gehad met de 1) miskraam, 2) de 7 kg die ik kwijt ben geraakt door de zwangerschap, buikgriep en die ik er door de miskraam niet heb kunnen aan eten, 3) hele negatieve gesprekken in het zh. Maar de IVF zelf vind ik op zich een makkie. Alleen nu we in DD zitten en dus minimaal 3,5 heen en 3,5 uur terug moeten rijden, wordt het wat minder.
@Marja, wat balen dat je zo weinig follikels hebt. Ik hoop echt voor je dat er eerdaags nog een paar extra opduiken! Of dat er één bij zit die toch tot een mooi babietje gaat leiden. Ik vind het ook heel dapper dat je voor eiceldonatie gaat. Lijkt me best moeilijk om je er overheen te zetten dat je kindje dan niet jouw genen heeft, maar wel die van je man. Hoe kom je aan een eiceldonor? Zelf heb ik 3 IUI-pogingen met puregon gedaan. De eerste keer was 50 IE voldoende voor 1 goed eitje. De tweede keer hebben we moeten ophogen tot 75 IE. De laatste keer hebben we zelfs moeten ophogen tot 100 IE. Het grootst gesignaleerde ei was in die cyclus 14 mm, daarna slonk en verdween deze. Vervolgens gebeurde er niets meer. Er zaten alleen een heleboel kleine eitjes (niets groter dan 10 mm). Uiteindelijk is de inseminatie niet doorgegaan omdat ik spontaan ongi werd. De gyn denkt dat er geen eisprong is geweest, zelf denk ik eerder dat er wel één is geweest, maar misschien geen goede. Het lijkt wel alsof mijn eitjes te vroeg springen ofzo... Dat is ook wat in mijn natuurlijke cyclus gebeurt. De eiblaasjes worden niet groot genoeg en daarna verdwijnen ze. Of ze dan zijn gesprongen? Geen idee. Ik heb wel een temperatuurverhoging in deel twee van de cyclus, dus je zou zeggen dat ze misschien toch springen. Het is dus een beetje een raadsel wat er bij mij aan de hand is. De gyn snapt volgens mij ook niet wat er mis gaat bij mij. Feit is dat ik met Clomid steeds wel een goed ei had (maar desondanks nooit zwanger geraakt). Ik hoop erg dat IVF uitkomst gaat bieden, aangezien dan mijn hele hormoonhuishouding wordt overgenomen. Wij hebben op 3 nov. de intake voor IVF. Tot nu toe kwamen we in een ander ziekenhuis, dus ik weet niet precies wanneer we echt kunnen beginnen. Ik schat dat het misschien december of januari zal worden. Ik zie er ontzettend tegenop, maar kijk er tegelijk ook naar uit!
Marjah, allereerst wat balen voor je dat de ivf niet zo goed loopt. Hopelijk komen er nog een paar eitjes bij. ik ga voor je duimen. we hebben tot nu toe weinig tot geen info gekregen over de vergunninghouders. Wel over de landen. En dan kijk je automatisch welke vergunninghouder jouw land onder zn hoede heeft. Zo kies je als eerste. Verder kijk je ook op hun website's en kun je naar open dagen gaan. Om je te laten informeren moet je veel zelf onderzoek doen. Wij kiezen voor China omdat we er inderdaad een maand zijn geweest, maar ook omdat er een heleboel andere landen afvallen voor ons. Alle landen hebben hun eigen eisen om te mogen adopteren. Wij vallen al af vanwege ons huwlijkksduur voor veel landen. ( pas een half jaar getrouwd) Zo kies je dus ook. Je vinkt af wat niet mogelijk is. En dan blijven er maar een paar landen over. Wij hebben ook altijd gezegd en gedacht niet uit Oost Europa te willen adopteren, daar hebben wij gewoon geen goed gevoel bij. Ook omdat de vrouwen daar zo veel alcohol drinken tijdens de zwangerschap. Maar als je juist een blank kindje wilt is dat wel een goede optie. Dat ligt bij iedereen verschillend. Dat zul je ook merken in de VIA cursus. Je kan dus ook afvinken wat je niet wilt. Verder kun je ook kijken wat voor gezin je bent, zijn jullie druk en temperamentvol, dan zou daar wel een zuid amerikaans kindje bij passen. Zijn jullie juist rustiger dan past mischien een aziatisch kindje meer bij jullie. Je kan ook voor jezelf kijken wat de reden van afstand is, of dat je daar mee kan omgaan. Dat ligt per land verschillend. China heeft bijv. de een kind politiek, zuid afrika komen veel verkrachtingen voor, zuid amerika veel armoede, afrika ook aids weesjes enz. Er zijn zo veel punten waar je naar kunt kijken om een keuze te maken voor een land maar ook zo veel eisen waardoor je al afvalt.Die eisen krijg je overigens wel bij de 1e cursus les per land. Je moet een bmi hebben van onder de 30 voor sommige landen, praktiserend christen zijn en een bepaalde opledings nivo hebben en ga zo maar door. De eisen per land staan ook op de website's van de vergunninghouders. China heeft als eis dat je allebei helemaal gezond moet zijn, echt strenge gezondheidsregels. En we kijken natuurlijk ook wat een beetje snel gaat. Niet dat we over 6 jaar nog ergens voor een gesloten wachtlijst staan. En China met special needs gaat momenteel vrij snel. (Dat mag natuurlijk niet de reden zijn dat je voor special needs gaat.) In de laatste les krijgen we wel meer info over de vergunninghouders. Ik vind het trouwens niet lastig om nu met 2 dingen tegelijk bezig te zijn, de punctie/terugplaatsing zal zijn als de cursus voor bij is en de raadsgesprekken pas in febr. Dan hebben wij het al helemaal afgesloten. Ik denk niet dat er nog een 5e poging komt. Groetjes Herma
Herma, hoe kan het dat je nu al weet dat de raadsgesprekken in februari zijn? Wel fijn dat je dat al weet, daar kun je in planning rekening mee houden
Hoi Lien, Ze gaven een indicatie op de via cursus afgelopen keer. Maar deze week gingen ze nog een keer bellen voor de laaste stand van zaken. naar de verschillende raad van kinderbescherming waar wij allemaal vandaan komen uit die regio. Wij vallen onder Arnhem. Maar het zou op zn vroegst nu febr. zijn. Maart/april kan dus ook. Maar meer als antwoord op jouw vraag ook of het te kombineren is met ivf, dat de raadsdgesprekken dus niet samen vallen met de ivf. Dat zou ik wel moeilijk vinden anders.
Nee inderdaad dat mag niet samen. Ik zou het moeilijk vinden om het dan een jaar te moeten uitstellen. Daarom houden we het denk ik bij deze 4e poging en sluiten we de mmm af.