Hallo, Vorige jaar ben ik na 25 uur met behulp van een vacuümpomp bevallen van een mooie dochter. In het najaar kreeg ik last van mijn heup en mijn kruis. In therapie gegaan bij een bekkenoefentherapeut en een paar keer een osteopaat bezocht. Ook zijn er corrigerende zolen aangemeten (doorgezakte voeten overgehouden aan de zwangerschap). Nu ben ik in behandeling bij een bekkenfysiotherapeut en ik ga gereld naar een masseuse. De bekkenfysiotherapeut weet het geloof ik niet meer en ik al helemaal niet. Ik blijf klachten houden. Veel spierpijn in mijn kruis. En mijn heup blijft gewoon pijn doen met zitten, autorijden, bukken etc. Lopen gaat wel goed. Nu werd gesuggereerd dat ik misschien eens een bekkenband kon gebruiken. Wie heeft zolang na de bevalling ook nog steeds klachten? Ben benieuwd.
Ik! Helaas op 4 maanden na de bevalling was het echt zo erg dat ik huilend hier in de kamer zat en niet meer wist hoe het verder zou moeten. Ik ben van de cesar/bekkentherapeut toen overgestapt op de reguliere fysio op het dorp omdat auto rijden ook niet meer ging, en zij was dus gespecialiseerd in BI.....en ze heeft me zo geholpen. Soms kan ik een paar maanden zonder fysio, en dan heb ik weer een tijdje fysio nodig. Schijnt ook met scommeling van je hormonen te maken hebben. Bij mij zijn het mijn stuit en zitbeenknobbels vooral. Mijn SI gewrichten. Ik kan niet op de grond zitten zonder dat mijn man thuis is, anders heb ik kans niet zelfstandig overeind te komen en dus daar een probleem heb
Ik heb nog steeds regelmatig last van mijn bekken maar dat wordt wel steeds minder. Ik merk inderdaad wel schommelingen die hormonaal bepaald zijn. Mijn zoontje is 2,5. Pas na een jaar ging mijn lijf een beetje meewerken. Moet er wel bij vermelden dat ik vanaf week 10 tot bevalling 24 uur pd plat lag
HIer ook vanaf week 11 door BI uitgeschakeld, met week 20 door heel veel harde buiken moest ik smiddags verplicht plat, week 30 hoge vliesscheur en ziekenhuisopnames (weeenremmers, longrijpers) tot week 38.1, toen inleiding ivm zwangerschapssuiker en 4 maal daags insuline spuiten.. Ik lag vanaf week 30 dus plat. Ook geen pretje met BI. Het zijn echt schommelingen inderdaad en daar leer je wel mee omgaan moet ik zeggen. En op dagen dat het minder gaat, zorg ik dat in dus niet hoef te bukken of sjouwen met bv de was in de machine doen en ophangen. En op die dagen ga ik niet op de grond zitten stoeien. Dat doet echt pijn aan mijn SI gewrichten en stiut. Maar daarna kan dat weer weken wel. Mijn man werkt dus bij het UWV als reintergratie coach en die werk nauw samen met de artsen die dus vaak vrouwen met BI op het spreekuur hebben, blijkt dus (als je het tijdens je zw gekregen hebt) echt een hormonaal iets te zijn, wat een paar jaar kan duren eer je er van hersteld kan zijn.
Ik leerde overigns bij de cesar/mensiendiek/bekkentherapeut hoe je je moet bewegen zodat je je bekken in elkaar duwt zeg maar, zo minimaliseer je de pijn. Hoe je je moet bewegen, hoe je je kan omdraaien in bed enz enz. ALs je dus beweegt zoals je daar leert, kan je veel pijn voorkomen.
De gewone fysio bij mij op t dorp leerde mij mijn spieren te versterken rondom mijn bekken. Denk dat je gewoon nog niet de juiste therapeut gevonden hebt, want wat ik hierboven beschrijf maakt het huishouden, je kindje verzorgen, en je werk evt een stuk dragelijker. En in tijdne dat ik meer last heb, val ik daar echt op terug,
Bedankt voor de reacties. @ Two boys wat vervelend dat je zoveel hebt meegemaakt tijdens je zwangerschap. @ bramtim Goh, al 2,5 jaar last, wel fijn dat het nu beter met je gaat. Tijdens de zwangerschap had ik nergens last van. Alleen de laatste weken spierpijn in mijn achterwerk. Het is bij mij echt door de bevalling gekomen. De weeën bleven uit en mijn dochter lag verkeerd. Wanneer het niet m.b.v. De vacuümpomp was gelukt, was t een keizersnede geworden. Na de bevalling kon ik amper lopen. Alles maar dan ook alles deed pijn. Daarbij heb ik nog allerlei ontstekingen gehad in de weken er na. Bewegen gaat op zich wel goed. Mijn gewrichten in mijn bekken knakken steeds. Weet niet of jullie dat herkennen. bukken, zitten, tillen, bepaalde houdingen en op de grond zitten is allemaal pijnlijk. De bekkenfysio heeft nu met mijn ha overlegd. Beide vinden dat er te weinig bekkenactiviteit is. (Ha weet dit door een gemaakt uitstrijkje) Hierdoor ga ik steun zoeken in andere ledematen. Ik heb ook gemerkt dat de pijn wisselt. Erger rond menstruatie. De heuppijn is terugkerend. Het frustreert gewoon enorm, want ik wil gewoon een leuke mama zijn die vanalles kan doen. Maar soms ontbreekt het gewoon aan energie, want constant pijn voelen slurpt energie. @ Two boys, ik zie dat jouw jongste bijna even oud is als mijn kindje en dat je graag nog een kindje wilt. Hier ben ik nog niet mee bezig en misschien laten we het ook bij een kindje. Ik wel benieuwd hoe jij er tegen aan kijkt met je klachten om weer te proberen om zwanger te worden. Ben je niet bang voor herhaling of dat het erger wordt?
Mijn dochter is al twee en nog steeds bekkenpijn! Zal wel nooit meer helemaal over gaan maar kan er nu wel mee leven.
jongste is 4 en nog steeds klachten. Heb echt mijn leven anders in moet richten om minimaal pijn te hebben. ( vorig jaar een revalidatietraject gevolgd)