Hoi allemaal, Ik ben ook nog nieuw, dus dacht zal mezelf even voorstellen. Ik ben 36 en nu vanaf november gestopt met de pil en vanaf januari bezig voor een eerste kindje. Ronde drie lijkt zo kort. Dan mag je nog niet ongeduldig en teleurgesteld zijn. Maar al jaren staat mijn leven in het teken van de voorbereidingen voor een kindje. Eerst met therapie om stabiel genoeg te zijn. Een kindje mag dan nog zo welkom zijn, het kost ook energie en daar moet je wel draagkracht voor hebben. Toen dat er was, begon het aanpassen van de medicatie die ik dagelijks slik. Want met sommige medicijnen kun je wel zwanger worden en met de mijne dus niet. Dus moest alles worden afgebouwd of omgezet naar een veilige variant. Met de nodige hobbels ben ik daar ruim een jaar mee bezig geweest. En nu eindelijk alles zo goed mogelijk op orde. Dus nu mag het komen en hoop ik heel hard op niet nog meer beren op de weg maar gewoon (GEWOON....) een snelle en gezonde zwangerschap. En ben ik dus ook ongeduldig. Want het mag dan pas ronde drie zijn, de voorbereidingen duurden al zo lang dat het wachten als een eeuwigheid voelt en ik dus wel ongeduldig ben en teleurgesteld bij iedere menstruatie.
Welkom! Ik snap je gevoel wel hoor, als je er voor wil gaan hoop je ook gewoon dat het snel raak mag zijn en wil je niet meer ongesteld worden. Super knap dat je je medicatie zo hebt omgezet en zo hard aan jezelf hebt gewerkt! Hopelijk mag het snel raak zijn voor je, succes!