Qua invullen van het moederschap doe ik ook maar wat. Ik probeer te doen wat ik denk dat goed is en vooral waar ik me goed bij voel en waar mijn kinderen bij gedijen. Ik heb geen opvoedmethode die ik ernstig aanhang. Niks is per definitie goed of fout. Ritme en regelmaat heb ik zelf erg nodig, maar gezette tijden heb ik niet echt. Het is meer een gestructureerde chaos. De hoofdlijnen zijn elke dag hetzelfde, maar de invulling varieert.
Ik heb dat nog steeds hoor. Ik doe ook maar wat! Daarbij ben ik ook nog eens een kneuzenmoeder die haar kind soms "pijn" doet (lees: haar over het hoofd ziet, velletje tussen de klipjes van de autogordel, broek niet ver genoeg naar beneden met plassen etc etc). M'n huis is wel netjes en schoon. Maar dat komt omdat ik een warhoofd ben en een soort van in paniek raak als dat niet op orde is.
Wow, twee uur? Dat vind ik dus serieus heel erg lang Heb laatst eens het huis grondig gepoetst op een dag dat de meiden naar de oppas waren een keer, en heb een uur genoten van een schoon en netjes huis. Toen ging ik ze weer ophalen en 5 minuten later was ik alweer kwijt hoe het er uitzag toen het opgeruimd was
Leuk al die reacties! We genieten gelukkig allemaal met volle teugen, maar volgens mij door de extra ruimte die ik mezelf en mijn mannetje gun doe ik dat nog iets bewuster. De opvoedingsondersteuning die ik geef is gericht aan ouders van kinderen tussen de 12 en 18 jaar (of soms ouder) dus heeft veelal te maken met wat andere problemen... Haha, kneuzenmoeder, ook een leuke
Je bent een amateur vergeleken bij mijn man. Die wilde onze dochter een "high five" geven. Alleen deed dochter haar hand net op dat moment naar beneden. Gevolg: een onbedoelde tik op de vingers! In een druk winkelcentrum! Raketje keek een beetje beteuterd, manlief ging haar meteen uitgebreid knuffelen en ik had het niet meer van het lachen!
Oh ja hoor, heel erg! Zeker nu met een baby van 6 maanden. Totaal geen ritme of regelmaat. Moet wel zeggen dat ik nu wat meer probeer te sturen naar een bepaald ritme overdag, omdat hij overdag én snachts alleen maar slechter gaat slapen. Wbt een opgeruimd huis, dat is hier verre van. Maar je hebt rommel, en smerigheid. Ik verbaas me echt hoe snel het hier niet alleen een rommel is, maar ook 'vies'. Binnen een paar uur zijn er broodkorstjes, half opgegeten lolly's, luiers, vieze vaat en afval overal te vinden. Zodra het even kan ga ik toch even als een wervelwind door de woonkamer heen, want anders voel me echt niet prettig Gewone rommel kijk ik niet meer van op, er moet wel geleefd worden in huis maar ik wil het wel graag schoon houden, en dat lukt me niet zoals ik zou willen.
Herken het eerlijk gezegd totaal niet. Alles wat ik doe qua opvoeding is wel overna gedacht, hou een heel duidelijke structuur in het dagritme aan. En het is ook altijd schoon..je kan af en toe wel je nek breken over het speelgoed maar dat wordt een paar keer per dag opgeruimd.
Hier een beetje van beiden. Ik merk aan mijn kereltje dat hij structuur wel fijn vind. Bijvoorbeeld de 3 maaltijden per dag rond een bepaalde tijd, 2 slaapjes per dag en een bedtijd. Maar daar is nog genoeg ruimte in. Hij ontbijt natuurlijk wanneer hij wakker wordt. De ene dag is dat spijtig genoeg om half zeven en het andere moment om kwart voor 8. Het tijdstip van opstaan bepaalt het ritme een beetje, > 3 uur wakker -> slaapje. Dat vind hij prettig (ik trouwens ook) dus zo doen we dat. 'S weekends mag ik uitslapen en neemt mijn vent de zorg over. Hij doet werkelijk niks wbt een ritme, al roep ik het 60x of geef ik het op een briefje. Ik verwijt hem vaak dat hij het expres doet om mijn slaap te verpesten want je zou denken dat hij wel weet dat een kind moet eten/drinken/troosten etc. Maar niets is minder waar, hij probeert me aan alle kanten uit bed te krijgen, maar ik weiger en hou stug vol. Ik heb recht op 1 uitslaapdag per week Dus vandaag zijn we echt rommelouders.
Ik ben een aanmodderaar met structuur. Structuur in eet- en bedtijden, maar voor de rest doe ik maar wat haha. Ze mag met van alles spelen, ontdekken en vies worden.